بریده‌هایی از کتاب جعبه‌ پرنده

«آن موجودِ ترسناکی که موجب ترس انسان شده، همان انسان است.»

بعضی‌ها منتظرِ خبر می‌شن و بعضی‌های دیگه خبری که می‌خوان رو می‌سازن.

مالوری به خانه‌ای که پشت‌سر گذاشته‌اند فکر می‌کند. آن‌جا جای‌شان امن بود. چرا باید می‌رفتند؟ آیا جایی که می‌روند، امن‌تر خواهد بود؟ چطور ممکن است؟ آیا در دنیایی که نمی‌توانی در آن چشم باز کنی، می‌توانی آرزویی بالاتر از یک چشم‌بند داشته باشی؟