بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

به عادت‌های‌تان زمان و مکان بدهید تا موجودیت پیدا کنند.

زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد. با داشتن عادت‌های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید؛ اما با داشتن عادت‌های بهتر، هرچیزی ممکن است.

مفهوم عادت‌های مبتنی بر هویت، اولین آشنایی فرد با مبحث کلیدیِ این کتاب است: حقله‌های بازخورد. عادت‌های ما شکل‌دهنده‌ی هویت‌مان هستند و هویت ما عادت‌های‌مان را شکل می‌دهد. این خیابان دوطرفه است. شکل‌گیری همه‌ی عادت‌ها یک حقله‌ی بازخورد است. این مفهوم را در فصل بعد عمیق‌تر بررسی می‌کنیم. اما مهم این است که اجازه بدهید محرک اصلی این حلقه، ارزش‌ها و اصول و هویت‌تان باشند، نه نتیجه

: اغلب انتظار داریم پیشرفت خطی باشد. حداقل امیدواریم به‌سرعت به دست بیاید. درحقیقت، نتیجه‌ی تلاش‌های‌مان اغلب به تأخیر می‌افتد. ماه‌ها یا سال‌ها بعد می‌توانیم به ارزش واقعی تلاش‌های پیشین‌مان برسیم. این مسئله به «دره‌ی ناامیدی» منجر می‌شود که مردم پس از ماه‌ها یا سال‌ها تلاش و بدون کسب نتیجه به آن دچار می‌شوند. بااین‌حال، این تلاش‌ها بی‌نتیجه نبوده است، بلکه ذخیره شده است. فقط بعدها و با گذر زمان ارزش حقیقی تلاش‌های انجام‌شده آشکار می‌شو

مؤثرترین راه تغییر‌دادن عادت‌ها این است که بر کسی که می‌خواهید باشید تمرکز کنید، نه بر چیزی که می‌خواهید به دست بیاورید.

عادت‌ها مجرایی هستند که ازطریق آن‌ها می‌توانید عمیق‌ترین عقاید را راجع‌به خودتان بسازید. به‌معنی واقع کلمه، شما به عادت‌های‌تان تبدیل می‌شوید.

اهداف به نتایجی مربوط‌اند که می‌خواهید به دست آورید؛ درحالی‌که سیستم‌ها با فرایندهایی سروکار دارند که به آن نتایج منجر می‌شوند.

- رفتار انسان از قانونِ کم‌ترین تلاش پیروی می‌کند. ما به‌طور طبیعی به‌سمت گزینه‌ای گرایش می‌یابیم که به کم‌ترین میزان کار نیاز دارد. - محیطی را خلق کنید که انجام کار صحیح تا حد امکان آسان است. - مقاومت در برابر رفتارهای خوب را کاهش دهید. با مقاومت کم، عادت‌ها آسان می‌شوند. - مقاومت در برابر رفتارهای بد را افزایش دهید. با مقاومت زیاد، عادت‌ها دشوار می‌شوند. محیط خود را برای آسان‌تر‌کردن عملکردهای آینده آماده سازید.

بالاترین نوع انگیزش درونی وقتی است که عادتی به بخشی از هویت شما تبدیل می‌شود. این‌که بگویم من آدمی هستم که فلان چیز را «می‌خواهد»، یک چیز است و این‌که بگویم من چنین آدمی «هستم»، چیز کاملاً متفاوتی است.

اهداف، مشکلِ «یا این یا آن» را به وجود می‌آورند: یا به هدفت می‌رسی و موفق می‌شوی یا شکست‌ می‌خوری و ناامید می‌شوی؛ در این صورت، به‌صورت ذهنی خود را در نسخه‌ی محدودی از شادی محصور می‌کنید. این صحیح نیست. بعید است مسیر زندگی‌تان با همان مسیری که در نظر گرفته‌اید، یکی شود

سیستم ممکن است به‌شکل‌های مختلف موفق باشد، نه فقط با آن روشی که در آغاز تصور کرده‌اید.

اگر به عادتی فکر نکنید، نمی‌توانید انتظار بهبود آن‌را داشته باشید. همان‌طور که کارل یونگ می‌گوید، «تا وقتی ناآگاهانه را آگاهانه نکنید، زندگی‌تان را هدایت می‌کند و شما آن‌را سرنوشت می‌نامید».

خلاصه این‌که نشانه، اشتیاق را فعال می‌کند. اشتیاق خودش انگیزه‌ی پاسخ می‌شود و آن هم به گرفتن پاداش منجر می‌شود. این باعث رضایت از رسیدن به موضوع اشتیاق می‌شود و درنهایت در ذهن ما به نشانه وصل می‌شود. این چهار گام در کنار هم یک حلقه‌ی بازخورد عصبی را تشکیل می‌دهند: نشانه، اشتیاق، پاسخ و پاداش که درنهایت به شما اجازه می‌دهد عادت‌های خودکار بسازید. این چرخه را به‌اسم «حلقه‌ی عادت» می‌شناسند.

هویتی پشت عادت‌ها هست. رفتاری که با خود واقعی ناهمخوانی دارد، پایدار نخواهد بود. ممکن است پول بیش‌تری بخواهید؛ ولی هویت شما هویت آدمی است که خرجش بیش‌تر از دخلش است و به همین خاطر مدام به‌سمت خرج‌کردن بیش‌تر از میزان درآمد کشیده می‌شود. ممکن است دنبال سلامت باشید؛ ولی اگر همچنان راحتی برای‌تان اولویت بیش‌تری داشته باشد تا سلامتی، مدام به‌سمت تنبلی بیش‌تر کشیده می‌شوید تا ورزش‌کردن. وقتی عقاید پشت عادت‌های گذشته را تغییر ندهید، تغییر عادت سخت خواهد بود. هدف جدید و نقشه‌ی جدیدی دارید، ولی هنوز آن «کسی» را که هستید تغییر نداده‌اید.

هویتی پشت عادت‌ها هست. رفتاری که با خود واقعی ناهمخوانی دارد، پایدار نخواهد بود. ممکن است پول بیش‌تری بخواهید؛ ولی هویت شما هویت آدمی است که خرجش بیش‌تر از دخلش است و به همین خاطر مدام به‌سمت خرج‌کردن بیش‌تر از میزان درآمد کشیده می‌شود. ممکن است دنبال سلامت باشید؛ ولی اگر همچنان راحتی برای‌تان اولویت بیش‌تری داشته باشد تا سلامتی، مدام به‌سمت تنبلی بیش‌تر کشیده می‌شوید تا ورزش‌کردن. وقتی عقاید پشت عادت‌های گذشته را تغییر ندهید، تغییر عادت سخت خواهد بود. هدف جدید و نقشه‌ی جدیدی دارید، ولی هنوز آن «کسی» را که هستید تغییر نداده‌اید.

تمام چیزهای بزرگ از شروع‌های کوچک به دست می‌آیند. تصمیمی کوچک و ساده بذر هر عادتی است؛ اما وقتی تصمیم تکرار می‌شود، عادت جوانه‌ می‌زند. بعد هم قدرتمندتر می‌شود، ریشه می‌دواند و شاخه‌هایش گسترده می‌شود. کنارگذاشتن یک عادت همانند ریشه‌کن‌کردن یک بلوط قدرتمند در وجودمان است و ایجاد یک عادت مثبت همانند این است که هربار یک گل زیبا بکاریم.

دستاوردهای شما مقیاس اندازه‌گیری عادت‌های‌تان هستند. دارایی خالص‌تان مقیاس اندازه‌گیری عادت‌های مالی‌تان است. وزن‌تان مقیاس اندازه‌گیری عادت‌های غذایی‌تان است. دانش‌تان مقیاس اندازه‌گیری عادت‌های یادگیری‌تان است. نظم خانواده‌تان مقیاس اندازه‌گیری عادت‌های نظافت شماست. شما آن چیزی را به دست می‌آورید که به‌طور مکرر انجام می‌دهید.

پیشرفت همیشه موقت است، مگر این‌که به بخشی از وجود خود شما تبدیل شود.

عادت‌ها + عمل آگاهانه = مهارت

اما گام‌برداشتن در زمانی که اوضاع آزاردهنده یا دردناک است، چیزی‌ است که بین افراد حرفه‌ای و ناوارد تفاوت ایجاد می‌کند. حرفه‌ای‌ها خود را پایبند به جدول زمانی می‌کنند؛ اما ناواردها با روال زندگی جلو می‌روند. حرفه‌ای‌ها می‌دانند چه چیزی برای‌شان اهمیت دارد و با هدفمندی برای رسیدن به آن کار می‌کنند؛ اما ناواردها با مشکلات زندگی از مسیر خارج می‌شوند.