بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

چون هنگامی که عادت عمیقاً در زندگی‌تان ریشه می‌دواند، بیش‌تر ناآگاهانه و خودکار است. اگر به عادتی فکر نکنید، نمی‌توانید انتظار بهبود آن‌را داشته باشید. همان‌طور که کارل یونگ می‌گوید، «تا وقتی ناآگاهانه را آگاهانه نکنید، زندگی‌تان را هدایت می‌کند و شما آن‌را سرنوشت می‌نامید».

تغییراتی که در ابتدا کوچک و بی‌اهمیت جلوه می‌کنند، درصورتی‌که تمایل داشته باشید سال‌ها انجام‌شان دهید، نتایج قابل‌توجهی به بار خواهند آورد. همه‌ی ما با موانع و شکست‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم؛ اما در درازمدت، اغلب، کیفیت زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد. با داشتن عادت‌های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید؛ اما با داشتن عادت‌های

می‌دانستم اگر چیزی بخواهد بهتر شود، فقط خودم مسئول اتفاق‌افتادنش هستم.

به‌عبارت دقیق‌تر، عادت‌ها راهی برای تجسم هویت هستند. وقتی هر روز تخت‌تان را مرتب می‌کنید، به هویت یک فرد منظم تجسم می‌بخشید. وقتی هر روز می‌نویسید، به هویت یک فرد خلاق تجسم می‌بخشید. وقتی هر روز ورزش می‌کنید، به هویت یک فرد ورزش‌کار تجسم می‌بخشید. هرچه بیش‌تر یک رفتار را تکرار کنید، هویت مرتبط با آن رفتار را تقویت می‌کنید. کلمه‌ی identity که به‌معنی «هویت» است از ریشه‌ی کلمه‌ی لاتین essentitas به‌معنی «بودن» و کلمه‌ی لاتین identidem به‌معنی «مکرراً» آمده است. هویت شما به‌معنی واقعیِ کلمه «بودن مدام»‌تان است.

باور‌کردن چیزی که فرهنگ به شما می‌گوید (هویت جمعی) و انجام کاری که مطابق با تصویری است که از خودتان ساخته‌اید (هویت فردی) راحت است؛ حتی اگر غلط باشد. بزرگ‌ترین مانع در برابر تغییر مثبت در هر سطحی، چه فردی، چه جمعی و چه در سطح اجتماع، همین تضاد با هویت است. عادت‌های خوب ممکن است منطقی به نظر برسند؛ ولی اگر با هویت شما در تضاد باشند در مرحله‌ی عمل، شکست می‌خورید.

رفتار شما معمولاً منعکس‌کننده‌ی هویت شماست. کاری که می‌کنید نشان می‌دهد چه نوع آدمی هستید و آگاهانه یا ناآگاهانه چه عقایدی دارید. تحقیقات نشان می‌دهند که وقتی آدم به جنبه‌ی خاصی از هویتش عقیده داشته باشد، احتمال این‌که مطابق با آن عقیده عمل کند بیش‌تر است

سیستم خرده‌عادت‌ها اگر در تغییردادن عادت‌های‌تان مشکل دارید، مشکل از شما نیست؛ مشکل، سیستم‌تان است

تفکر صحیح بلندمدت، تفکری بدون هدف است. صحبت از یک موفقیت واحد نیست؛ بلکه چرخه‌ی بی‌پایان موفقیت و پیشرفت، مدنظر است. درنهایت، تعهد به «فرایند» است که «پیشرفت» را میسر می‌کند.

«زمانی که به هدفم برسم، آن‌وقت شاد خواهم بود.» مشکل تفکر اولویت اهداف این است که دائماً خوشبختی را تا زمان رسیدن به نقطه‌ی عطف بعدی به تأخیر می‌اندازد. من خودم آن‌قدر در این دام افتاده‌ام که حساب آن از دستم دررفته است. سال‌ها تصور می‌کردم که خوشبختی چیزی است که در آینده از آن لذت خواهم برد. به خودم قول می‌دادم که اگر ده کیلوگرم عضله داشته باشم یا تجارتم در نیویورک تایمز معرفی شود، آن‌وقت می‌توانم به آرامش کامل برسم. علاوه‌برآن، اهداف، مشکلِ «یا این یا آن» را به وجود می‌آورند: یا به هدفت می‌رسی و موفق می‌شوی یا شکست‌ می‌خوری و ناامید می‌شوی؛ در این صورت، به‌صورت ذهنی خود را در نسخه‌ی محدودی از شادی محصور می‌کنید. این صحیح نیست. بعید است مسیر زندگی‌تان با همان مسیری که در نظر گرفته‌اید، یکی شود. ازنظر عقلانی درست نیست که رضایت خود را در زندگی به یک مسیر محدود کنید وقتی که برای رسیدن به موفقیت، مسیرهای دیگری هم وجود دارند. ذهنیتِ در اولویت قراردادن سیستم مانند پادزهر است. زمانی که عاشق فرایند باشید، نه نتیجه، دیگر مجبور نیستید صبر کنید تا به خودتان مجوز خوشبختی بدهید. می‌توانید هربار که سیستم‌تان به‌درستی به جلو می‌رود، راضی و خشنود باشید. سیستم ممکن است به‌شکل‌های مختلف موفق باشد، نه فقط با آن روشی که در آغاز تصور کرده‌اید.

تصور کنید اتاق‌تان نامرتب است و می‌خواهید آن‌را تمیز کنید. اگر انرژی خود را به تمیز‌کردن اتاق اختصاص دهید، اتاق‌تان تمیز می‌شود؛ اما اگر همان بی‌نظمی را، که باعث نامرتب‌شدن اتاق شده، ادامه دهید، به‌زودی تلی از زباله و آشغال خواهید داشت که همیشه می‌خواستید آن‌را تمیز کنید. ازآن‌جاکه هرگز سیستم خود را تغییر نداده‌اید، بازهم به همان نتیجه خواهید رسید. شما علائم یک مشکل را برطرف کرده‌اید؛ اما در علت آن‌ تغییری ایجاد نکرده‌اید. دستیابی به هدف تنها در «همان لحظه» زندگی‌تان را تغییر می‌دهد. به‌اشتباه تصور می‌کنیم باید نتایج خود را تغییر دهیم؛ درحالی‌که نتایج مشکل‌ساز نبوده‌اند. چیزی که حقیقتاً باید تغییر دهیم، سیستمی است که آن نتایج را ایجاد کرده است.

مشکل اول: برنده‌ها و بازنده‌ها اهداف یکسانی دارند

معلوم است که نه. اهداف برای تعیین مسیر مناسب‌اند؛ اما برای پیشرفت‌کردن، سیستم‌ها بهترین چیز ممکن هستند. زمانی که بیش‌ترِ وقت خود را به اهداف اختصاص بدهید و برای طراحی سیستم خود زمان کافی اختصاص ندهید، مشکلات آغاز خواهند شد.

اگر میلیونر هستید؛ اما بیش از درآمد ماهانه‌ی خود خرج می‌کنید، در این صورت در مسیر بدی قرار دارید. ازسوی‌دیگر، اگر ورشکسته هستید؛ اما ماهانه مبلغ کمی پس‌انداز می‌کنید، در مسیر آزادی مالی قرار دارید، حتی اگر از آن‌چه تصور می‌کنید کندتر باشید.

برای ایجاد تفاوت معنادار، عادت‌ها باید ماندگار باشند تا این حصار را بشکنند؛ چیزی که آن‌را وضعیت یکنواخت «پتانسیل نهفته» می‌نامیم.

بهترین راه انجام‌دادن این کار، اضافه‌کردن کمی لذت آنی به عادت‌هایی است که نتیجه‌ی درازمدت دارند و افزودن کمی رنج به عادت‌هایی است که نتیجه‌ی درازمدت ندارند.

«تقریباً همیشه این‌طور است که وقتی نتیجه‌ی فوری دلخواه است، پیامدهای بعدی فاجعه‌آمیزند و به‌‌عکس. اغلب هرچه میوه‌های اول عادت شیرین‌تر باشند، میوه‌های آخرش تلخ‌تر هستند.»

چطور عادت بد را ازبین‌ببریم؟ معکوس قانون اول: نامرئی‌اش کن قرارگرفتن در معرض آن‌را کاهش دهید. نشانه‌های عادت‌های بد را از محیط خارج کنید. معکوس قانون دوم: غیرجذابش کن ذهنیت خود را مجدداً چهارچوب‌بندی کنید. مزایای اجتناب از عادت‌های بد را برجسته کنید. معکوس قانون سوم: پیچیده‌اش کن ۱. اصطکاک را کاهش دهید. مراحل میان خود و عادت‌های خوب خود را کاهش دهید. ۲. یک ابزار تعهد ایجاد کنید. انتخاب‌های آینده‌ی خود را به انتخاب‌های مفید محدود کنید. معکوس قانون چهارم: غیرلذت‌بخشش کن

چطور عادت بد را ازبین‌ببریم؟ معکوس قانون اول: نامرئی‌اش کن قرارگرفتن در معرض آن‌را کاهش دهید. نشانه‌های عادت‌های بد را از محیط خارج کنید. معکوس قانون دوم: غیرجذابش کن ذهنیت خود را مجدداً چهارچوب‌بندی کنید. مزایای اجتناب از عادت‌های بد را برجسته کنید. معکوس قانون سوم: پیچیده‌اش کن ۱. اصطکاک را کاهش دهید. مراحل میان خود و عادت‌های خوب خود را کاهش دهید. ۲. یک ابزار تعهد ایجاد کنید. انتخاب‌های آینده‌ی خود را به انتخاب‌های مفید محدود کنید.

قانون سوم: ساده‌اش کن ۱. اصطکاک را کم کنید. تعداد گام‌های بین خودتان و عادت‌های خوب‌تان را کاهش بدهید. ۲. محیط را آماده کنید. محیط خود را به‌گونه‌ای آماده کنید که انجام فعالیت‌های آینده آسان‌تر شود. ۳. لحظه‌های سرنوشت‌ساز را در اختیار بگیرید. انتخاب‌های کوچک را که نتایج بزرگی دارند، بهینه‌سازی کنید. ۴. از قانون دو دقیقه استفاده کنید. عادت‌های خود را کوچک کنید تا جایی که بتوان آن‌ها را در دو دقیقه یا کم‌تر انجام داد. ۵. عادت‌های خود را خودکار کنید. از تکنولوژی و خریدهای یک‌دفعه‌ای که رفتار آتی را در اختیار شما قرار می‌دهند،‌ استفاده کنید. قانون چهارم: لذت‌بخشش کن

قانون دوم: جذابش کن ۱. از بسته‌بندی وسوسه استفاده کنید. عملی را که می‌خواهید انجام دهید با عملی که باید انجام دهید، جفت کنید. ۲. به فرهنگی ملحق شوید که رفتار مطلوب شما در آن، رفتار معمول باشد. ۳. تشریفات انگیزشی ایجاد کنید. درست پیش از عادتی دشوار کاری کنید که از آن لذت می‌برید.