بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

زمانی که دو، پنج یا شاید ده سال بعد به عقب نگاه کنید، ارزش عادت‌های خوب و بهای عادت‌های بد آشکار خواهد شد.

می‌دانستم اگر چیزی بخواهد بهتر شود، فقط خودم مسئول اتفاق‌افتادنش هستم.

وقتی هم‌سن‌وسال‌هایم شب‌ها تا دیروقت بیدار می‌ماندند و بازی‌های ویدیوئی بازی می‌کردند، من عادت‌های خوبی برای خوابیدن در خودم ایجاد کردم. هر شب زود به رختخواب می‌رفتم و در دنیای به‌هم‌ریختهٔ خوابگاه، اتاقم را تمیز و مرتب نگه می‌داشتم. این پیشرفت‌ها کوچک بودند؛ اما باعث می‌شدند حس کنم بر زندگی‌ام مسلطم

بسیاری از عادت‌های روزانه‌تان تقلیدی از انسان‌های موردتحسین‌تان است.

«یک فضا، یک کاربرد.»

زمانی که عاشق فرایند باشید، نه نتیجه، دیگر مجبور نیستید صبر کنید تا به خودتان مجوز خوشبختی بدهید.

کیفیت زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد. با داشتن عادت‌های یکسان به نتایج یکسانی خواهیم رسید؛ اما با داشتن عادت‌های بهتر، هرچیزی ممکن است.

کاربردی‌ترین راهِ تغییردادن آن کسی که هستید، همان تغییردادن کارهایی است که انجام می‌دهید.

موفقیت به صبر نیاز دارد

تا زمانی که به‌اندازهٔ افرادی که تحسین‌شان می‌کنید سخت تلاش نکرده‌اید، موفقیت‌های آنان را نتیجهٔ شانس ندانید.

سال‌ها تصور می‌کردم که خوشبختی چیزی است که در آینده از آن لذت خواهم برد. به خودم قول می‌دادم که اگر ده کیلوگرم عضله داشته باشم یا تجارتم در نیویورک تایمز معرفی شود، آن‌وقت می‌توانم به آرامش کامل برسم.

هرقدر بیش‌تر خودتان را احمق، نادان یا زشت بدانید، زندگی را نیز به همان صورت خواهید دید و در حلقه‌ای فکری گرفتار می‌شوید.

اتخاذ یک تصمیم که اوضاع را یک درصد بهتر یا بدتر می‌کند، شاید در لحظه بی‌اهمیت به‌نظر برسد؛ اما در مجموعِ لحظاتی که یک عمر را تشکیل می‌دهند، این انتخاب‌ها می‌توانند تفاوت ایجاد کنند؛ تفاوت میان کسی که هستید و کسی که می‌توانستید باشید.

رفتاری که آن‌قدر تکرار شده که انجام آن به‌صورت خودکار درآمده است، عادت نامیده می‌شود.

برای رسیدن به بهترین نسخه‌ی ممکن از خودتان باید دائم عقایدتان را ویرایش و هویت‌تان را به‌روز کنید و آن‌را گسترش دهید.

کاربردی‌ترین راهِ تغییردادن آن کسی که هستید، همان تغییردادن کارهایی است که انجام می‌دهید.

موفقیت، محصول عادت‌های روزانه است، نه یک دگرگونی بزرگ و یکباره در کل زندگی.

اغلب درباره‌ی عادت‌های‌مان در چرخه‌ی‌ «همه یا هیچ» می‌افتیم. مشکل اشتباه‌کردن نیست؛ مشکل این است که فکر کنیم اگر چیزی را نتوانیم کامل و بی‌نقص انجام دهیم، اصلاً نباید انجامش دهیم.

کیفیت زندگی‌های‌مان به کیفیت عادت‌های‌مان بستگی دارد.

«وقت را از دست نده! همیشه به کار مفیدی مشغول باش!» و «از گفت‌وگوهای بی‌ارزش پرهیز کن!»