بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

موفقیت، محصول عادت‌های روزانه است

- حرفه‌ای‌ها خود را پایبند به جدول‌زمانی می‌کنند؛ اما ناواردها با روال زندگی جلو می‌روند.

سال‌ها دانشمندان فکر می‌کردند که دوپامین فقط با لذت سروکار دارد؛ اما حالا مشخص شده است که در بسیاری از فرایندهای عصبی اعم از انگیزه، یادگیری و حافظه، مجازات و انزجار، و حرکت داوطلبانه نقشی اساسی دارد. وقتی حرف عادت به میان می‌آید، نکتهٔ اساسی این است که دوپامین نه‌تنها زمانی ترشح می‌شود که لذتی را تجربه می‌کنید، بلکه زمان انتظارکشیدن برای آن هم ترشح می‌شود.

درواقع، شما از افرادی تقلید می‌کنید که ‌به آن‌ها حسادت می‌کنید.

هم‌اکنون هویت‌تان را، هرچه هست، فقط به این دلیل باور دارید که شواهدش را می‌بینید. اگر بیست سال تمام هر یکشنبه به کلیسا بروید، مدرکی برای متدین‌بودن‌تان دارید. اگر شبی یک ساعت زیست‌شناسی بخوانید، آن‌وقت مدرکی دال بر درس‌خوان‌بودن خودتان دارید. اگر حتی وقتی برف می‌آید هم باشگاه‌رفتن را کنار نگذارید، آن‌وقت مدرکی دارید که می‌گوید شما مقید به ورزش‌کردن هستید. هرچه مدارک و شواهد بیش‌تری برای یک باور و عقیده داشته باشید، بیش‌تر آن‌را باور می‌کنید.

اگر شکستی بدون درد باشد، نادیده گرفته می‌شود

تنها راه برای تبدیل‌شدن به فردی عالی این است که عاشق انجام دوباره و دوباره‌ی یک کار باشید. باید عاشق ملال خود بشوید.

می‌دانستم اگر چیزی بخواهد بهتر شود، فقط خودم مسئول اتفاق‌افتادنش هستم.

هرقدر بیش‌تر خودتان را احمق، نادان یا زشت بدانید، زندگی را نیز به همان صورت خواهید دید و در حلقه‌ای فکری گرفتار می‌شوید. طرزفکر شما درباره‌ی‌ دیگران نیز به همین شکل است. اگر دیگران را عصبانی، بی‌انصاف یا خودخواه ببینید، این نوع افراد را همه‌جا خواهید دید.

مؤثرترین شکل یادگیری تمرین است نه برنامه‌ریزی.