بریده‌هایی از کتاب پویایی جنسی زنان

متأسفانه زن و مرد از اختلالات بی‌شماری رنج می‌برند که از جمله آنها در مردان می‌توان به مشکلات نعوظی، انزال زودرس و در زنان به فقدان ارگاسم (اوج لذت جنسی)، مقاربت دردناک، سردمزاجی و غیره اشاره کرد که این مشکلات نه تنها اثر منفی بر روی پویایی شخصی برجای می‌گذارد بلکه سبب تعارضات و تلاطمات ارتباطی و زوجی نیز می‌شود لذا بدین علت است که فرد باید تا سرحد امکان درصدد علاج مشکلات جنسی‌اش برآید.

بخش اول: پرسش‌های مرتبط با کارکردهای طبیعی جنسی و مشکلات و اختلالات جنسی زنان

زمانی که فرد عشق را تجربه می‌کند به واسطه این تجربه در بدن فرد دو ماده شیمیایی ویژه که موسوم به نورپینه فرین و فنی ثلامین (PEA) آزاد می‌شود که ماده شیمیایی برخاسته از احساس عشق، در فرد تولید نشاط و سرخوشی عشق بنیاد می‌کند و چون شکلات حاوی این ماده (PEA) است لذا بدین علت است که برخی از اشخاص براین باورند که مصرف شکلات عشق برانگیز و از زاویه جنسی تحریک کننده است.

زنان از این زاویه ذهن‌گرا و مردان آشکارا فیزیک و عمل‌گرا هستند به زبان ساده‌تر، زنان به ارتباطات روحی و ذهنی گرایش دارند و مردان مثل همیشه و مثل هر زمینه‌ای عملگرا هستند.

چون عمل جنسی پیش از هر چیزی نیاز به آرامش روانی دارد.

در حال حاضر حدود ۱۱ میلیون بیمار سرطانی در آمریکا زندگی می‌کند که متأسفانه این میزان سیر افزایشی دارد. به علاوه بررسی‌های انجام شده درخصوص این اشخاص حاکی از این است که نه تنها نارسایی‌های جنسی اسباب ذهن مشغولی این قربانیان را فراهم می آورد بلکه حدود ۹۰% این قربانیان نیز از مشکلات چندگانه جنسی رنج می‌برند.

۱۰ تا ۱۵% زنانی که از نارسایی کاستی میل جنسی رنج می برند درگیر اختلالات تیروئیدی بوده و با علاج این بیماری به‌سادگی می‌توان میل جنسی زنان قربانی را نیز به حالت طبیعی بازگرداند.

بیش از ۶۰% زنان در جریان مقاربت رایج و متعارف هرگز نمی‌توانند اوج لذت جنسی را تجربه کنند زیرا مطالعات صورت گرفته در این خصوص حاکی از این است که مهمترین اندامک لذت‌زای جنسی زنان کلیتوریس (خروسه) است. لذا بدین علت است که زن در زناشویی باید از وابستگی تحریک‌زایی کلیتوریس رهایی یابد و لذات جنسی خود را زوج و مقاربت محور سازد.

مشکل اصلی زنان در یک رابطه زناشویی عدم تعادل میل نمایی زن و مرد است بدین معنی که در این رابطه معمولاً زنان از میل‌نمایی افراطی مردان گلایه و شکایت می‌کنند. روشن است که در این شرایط ابتلای به دردهای مقاربتی و سایر نارسایی‌های جنسی می‌تواند به این تعارضات و تلاطمات دامن بزند.

جهت گریز از این مشکل اولاً پیشاپیش برای انجام این عمل برنامه‌ریزی کنید و در ثانی با نشاطی کافی وارد این موقعیت شوید. مطلب دیگر قابل ذکر در این رابطه این است که همانطور که گفته شد زنان برخلاف مردان عمدتاً در برابر تخیلات و رویاپردازی‌ های ذهنی و مکتوب برانگیخته می‌شوند و این در حالی است که تصاویر بصری سبب برانگیزش مردان می‌شود نکته دیگر قابل توجه در این رابطه این است که هرگز با فیلم‌های جنسی درصدد رفع مشکلات جنسی خود برنیائید چون فیلم‌های محرک برانگیزنده سبب احساس حقارت و ناخودپذیری جنسی زن شده و این امر هرچه بیشتر بر مشکلات جنسی زن دامن می‌زند با این همه نوآوری‌های ارتباطی در این رابطه مشکل‌گشا است.

آیا تصاویر و فیلم‌های برانگیزاننده می‌تواند راهکاری برای تقویت میل جنسی زن و شوهر باشد؟ پاسخ: واقعیت این است که هر چقدر شرایط این ارتباط به طور ذاتی فراهم‌تر باشد به همان نسبت نیز کارکرد این چنانی زن و مرد بهتر می‌شود برای مثال هر چقدر رابطه از شکل قراردادی، ثابت، وظیفه محورانه و مکانیکی دورتر شود به همان نسبت نیز رضایت طرفین افزایش می‌یابد. پس هرگز با تنی خسته و روحی فرسوده به این عمل بسیار مهم مبادرت نکنید چون حاصل ارتباطات سردستی و مکانیکی چیزی جز سرخوردگی و دلزدگی نبوده و دلزدگی درازمدت نیز طرفین را درگیر یاس و سرخوردگی می‌کند و این در حالی است که پویایی ازدواج نیاز به سلامت و نرمال بودن این لازمه دارد.

. این در حالی است که این ذهنیت در زناشویی نمی‌تواند از اساسی برخوردار باشد، چون اولاً طرف ارتباطی فرد (مرد) در بدو امر همسرش را با چشمانی کاملاً باز انتخاب کرده و در ثانی در حال حاضر نیز از طریق او در روابط زناشویی به نیازهای جنسی‌اش پاسخ داده و این مسئله گویای این واقعیت است که عدم خودباوری و خودپذیری جنسی زن نمی‌تواند از اساسی برخوردار باشد. از طرف دیگر زنان به اصطلاح غیرجذاب نیز می‌توانند خودپذیریشان را از طریقه های دیگری از جمله توانایی‌های شخصی، کسب تحصیلات عالیه و مهارت‌های درآمدزایی و غیره کسب کنند. نکته دیگر قابل توجه در این رابطه این است که اساساً انسان انگاری خود اساساً نیازی به مسایل مذکور در فوق نداشته بلکه آدمی به طور ذاتی از حقوق انسانی برخوردار بوده و این حقوق شامل رضایت جنسی نیز می‌شود.

صاحب نظران براین باورند که تا مادامی که فرد عشق و مهر و محبت را از خودش دریغ کند هرگز نمی‌تواند مدعی عشق ورزی به دیگران باشد و چون مؤلفه عشق نقش مهمی را در این ارتباطات ایفا می‌کند. بدین علت فرد باید از خودانگاره جنسی مثبت برخوردار باشد چون این خودپذیری و خودباوری است که حقوق جنسی را برای زن به رسمیت شناخته و ذاتی تلقی کردن این حق است که اسباب تحقق آن را فراهم می‌آورد با این توضیح تا مادامی که فرد حقوق جنسیش را به رسمیت نشناسد نه می‌تواند این حق را استیفاء کند و نه می‌تواند از ارتباطی سالم برخوردار باشد. و اقعیت این است که این نوع نگرش و باورمندی در زنان به اصطلاح جذاب‌تر و شکیل‌تر محسوس‌تر بوده و این نگرش این دسته از زنان را کمتر درگیر سرخوردگی‌های ارتباطی می‌کند.

زناشویی یک رابطه مادر و کودک‌گون بوده و در این رابطه زن و شوهر باید با صداقت و خلوص مطلق همه داروندار خود را جهت پویایی و رضایت طرف مقابلش در طبق اخلاص بگذارد چون تنها در این صورت است که اولاً هنر مشکل‌گشایی در زناشویی پدیدار شده و در ثانی تا سرحد امکان نیز از تعارضات و تقابل‌های جنسیتی و خودنگرانه و خودخواهانه کاسته شود. به هر شکل، زمانی که سخن از اصطلاح و مؤلفه «نزدیکی و صمیمیت عاطفی» به میان می‌آید مقصود قرار دادن امکانات و توانایی‌های شخصی در اختیار طرف مقابل به منظور پویاسازی فزاینده شخص است روشن است که با این نگرش و ذهنیت، به راحتی همدلی و همدردی و همراهی جایگزین تقابل و هم ستیزی زن و شوهر شده و پیامد آن از طریق گفت و گو و تبادل نظر می‌توان از پس هر مشکلی از جمله مشکلات و سرخوردگی‌های جنسی برآمد.

در زناشویی و در طی زمان بتدریج لازمه‌های عشق در زناشویی پدیدار می‌شود در واقع باید گفت که عشق اصولی و حقیقی زناشویی شباهت آشکاری با عشق نوزاد به مادرش دارد. بدین معنی که از آنجا که عشق و پیوند کودک مبتنی بر یک رابطه بده و بستانی متقابل است فرضاً کودک در این تعامل نیازهای زیستی و بقائیش را از مادرش تأمین کرده و مادر نیز از این رابطه ویژه نیازهای مختلف روانشناختی خود را تأمین می‌کند. همانطور که گفته شد رابطه مادر و کودک یک ارتباط دو سویه و بده و بستانی بوده و این عشق مبتنی براین ویژگی است لذا براساس این واقعیت است که در صورتی که مادر نتواند نیازهای زیستی و بقایی کودک را برآورده کند، در آن صورت کودک با محروم کردن مادر از عشق و محبتش، بدین طریق پیمان شکنی مادر را به وی گوشزد می‌کند.

امروزه به یمن گسترش وسایل ارتباط جمعی و از سر دولت انفجار اطلاعات زنان به خودباوری و خوداتکایی بیشتری نایل شده‌اند و زنان با کسب تحصیلات عالیه و مهارت حرفه‌ای دیگر نه تنها از زاویه مادی وابسته به شوهرانشان نیستند بلکه در برخی از موارد این مردان هستند که از این زاویه به همسرانشان متکی هستند. به هر شکل انقلاب ارتباطی و آگاهی محور و خودباورانه سبب شده است که دیگر زنان زیر بار تعاملات سنتی زناشویی که در آن مرد به علت تنها نان آور خانواده بودن در موقعیت برتری قرار می‌گرفت نمی‌روند و چون تعاملات سنتی با انتظارات امروزی زنان هم‌خوانی و سازگاری ندارد بدین علت زناشویی‌های امروزی در قیاس با گذشته بیشتر درگیر تقابل، تعارض و کشمکش زن و شوهر می‌شود که در صورت تشدید این مسئله ازدواج در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد.

خوب می‌دانیم که زناشویی‌های امروزی در قیاس با دو سه دهه گذشته از زمین تا آسمان با یکدیگر تفاوت دارد و به علت همین تفاوت شتابان و بنیادین است که امروزه از هر دو ازدواج در جوامع غربی یک مورد با ناکامی و شکست مواجه می‌شود و این در حالی است که زن و مرد نه تنها از این طریق برخی از لازمه‌های سلامت جسمی و روانی خود را تأمین می‌ کند بلکه بخش بزرگی از عزت نفس فرد از پایایی و ماندگاری ازدواج ناشی می‌شود لذا بدین علت است که کارشناسان براین باورند که بازتاب‌های روحی منفی حاصله از گسست و فروپاشی زناشویی محسوساً بیشتر از تألمات و تاثرات روانی حاصله از هر ضایعه و فقدان دیگر از جمله شاهد مرگ یکی از عزیزان بودن می‌باشد.

در اذهان عمومی این باور نقش بسته است که میزان میل جنسی زنان به مراتب بیشتر از مردان است و این در حالی است که براساس آنچه که از واقعیت و شواهد برمی‌آید در بسیاری از زناشویی‌ها زنان از فزون خواهی ارتباطی مردان گله‌مند هستند به زبان ساده‌تر، این رابطه خواهی مردان است که از نمود بیشتری برخوردار است.

چون رضایت زن در ارتباط حاصل نمی‌شود این مسئله سبب مخدوش شدن عزت نفس و خودپذیری زن می‌شود گذشته از این عدم تجربه کردن لذت جنسی بدین معنی است که زن بدین وسیله اساساً نمی‌تواند از سلامت جسمی و روانی برخوردار باشد چون بخشی از خستگی‌ها و فرسودگی‌های جسمی و روانی از طریق تجارب جنسی رضایت بخش برطرف می‌شود. به زبان ساده‌تر، فقدان لذت جنسی استرس و اضطراب را در زن ریشه‌دار کرده و این اضطراب مرضی می‌تواند برای پویایی‌های کلی زن و زناشویی بازدارنده باشد.

ملالت جنسی ناشی از رفتارهای جنسی ثابت، قراردادی و تکراری شده و راه گذر از این مشکل نیز این است که زن و شوهر اولاً این عمل را در مکان و زمانی متفاوت انجام داده و در ثانی در این زمینه کاملاً خلاق و نوگرا باشند.