بریده‌هایی از کتاب ترک سیگار به آسان‌ترین روش (خلاصه کتاب)

دقیقا زمانی که سیگار را کنار می‌گذارید هیولای درون گرسنه می‌شود و نیکوتین طلب می‌کند و حس می‌کنید که به یک نخ سیگار نیاز دارید و بابت آن آشفته می‌شوید. اما همه اینها توهمی است که ذهن ما ساخته و تا وقتی این شستشوی مغزی را کنار نزنیم اذیت می‌شویم.

سیگار افراد را بی‌حوصله‌تر می‌کند چون نتیجه دود سیگار چیزی جز رخوت و بی‌حالی نیست.

سیگار بدن را از داخل می‌پوساند بدون آنکه متوجه شوید و آن زمانی متوجه می‌شوید که احتمالا برای جبران خیلی دیر شده باشد. یک لحظه تصور کنید که مشکوک به سرطان ریه هستید و در این بیمارستان و آن آزمایشگاه باید نمونه‌برداری کنید و آزمایش پاتولوژی دهید

وقتی ما سیگار را ترک می‌کنیم فشار روانی را بیشتر حس می‌کنیم و فکر می‌کنیم از زندگی لذت نمی‌بریم. این احساس به خاطر ترک نیکوتین است و باید مقاومت کنیم نه این که در همان روزهای اول فکر کنیم زمان خوبی برای ترک انتخاب نکردیم.

البته اگر در حال ترک هستید همین وضعیت را ادامه دهید و سیگار نکشید. سیگار بعدی که روشن کردید واقعا فکر کنید چرا آن را روشن کرده‌اید و ماهیت آن چیست؟ آیا چیزی جز اعتیاد به آن است؟ من می‌خواهم که در مورد آن تفکر کنید و سعی می‌کنم اشتیاق شما نسبت به سیگار را از بین ببرم.

دلیل بعدی می‌تواند گذراندن یک شرایط یا روز سخت باشد. در این شرایط قبل از اینکه بخواهید یک نخ سیگار بکشید به این فکر کنید که روزهای سخت و آسان همیشه درکنار هم هستند و در طول زندگی بارها آنها را تجربه می‌کنید. در این شرایط با خود بگویید خب امروز که روز من نبود اما سیگار هم کاری برای من نمی‌تواند بکند و خوشحالم که از شر سیگار رها شدم.

یادتان باشد که سیگار رفع خستگی نمی‌کند بلکه خود عامل اصلی خستگی و بی‌تحرکی است.

ماهیچه‌ها می‌رسد و برای همین هر روز کسل‌تر و بی‌حال‌تر می‌شویم و خودمان را به یک زندگی نکبت‌بار می‌رسانیم، با دهان بدبو و دندان‌های خراب.

تنها کاری که باید بکنیم هماهنگ کردن افکار با جسم‌مان است و هدف این است دیگر میلی به سیگار نداشته باشیم.

اولین ترس این است که بدون سیگار چطور دوام بیاورم؟ این حس دقیقا همان است که وقتی شب همه مغازه‌ها بسته است یک سیگاری با دیدن پاکت خالی سیگار با آن روبرو می‌شود و ناشی از وابستگی او به سیگار است. سرچشمه این ترس در روان شماست

به ترک سیگار مانند یک بازی نگاه کنید که در آن شما به عنوان قهرمان بازی باید سه هفته کمی سختی بکشید و کِرم نیکوتین را گرسنگی دهید تا به عنوان پاداش یک عمر از لحظات شیرین زندگی لذت ببرید.

افراد سیگاری اگر بتوانند به گذشته برگردند قطعا هیچ وقت به سیگار لب نخواهند زد.

ترک سیگار مثل درآوردن یک کفشی که پا را می‌زند از پا است، حس راحتی و آزادی.

- با ترک سیگار چیزی را از دست نمی‌دهید بلکه از روزهای زندگی خود لذت بیشتری می‌برید. - چیزی به نام «فقط یک نخ» را از ذهن خود بیرون کنید چون همین یک نخ دوباره شما را سیگاری خواهد کرد. - باید بپذیرید وقتی که سیگاری هستید مثل هر معتاد دیگری یک بیمار هستید و باید این بیماری را درمان کنید. - خودتان را از کشتی افراد بدبخت سیگاری که این ماده سیاه را وارد بدن خود می‌کنند بیرون بیاورید و تصمیم نهایی خود را برای آزادی بگیرید و بابت این تصمیم ناراحت نباشید، بلکه باید شادمان باشید که به زندگی عادی برگشته‌اید.

در روزهای آتی هوس سیگار احتمالا سراغتان می‌آید شما ۲ انتخاب دارید اینکه بگویید که چقدر خوب که من دیگر سیگاری نیستم و این هوس را بُکشید یا آه بکشید و این هوس را شدیدتر کنید. نگذارید تردید و دودلی شما را آزار دهد، شما مهمترین تصمیم زندگی‌تان را گرفته‌اید شک نکنید. افراد سیگاری را بنگرید، آنها چه نیازی به این دود سمی دارند؟ هیچ! و شما با آنها تفاوتی ندارید.

جامعه امروز به یک سیگاری جز حقارت چیز دیگری نیست. شما هم نسبت به خود در زمانی که دردی در قفسه سینه حس می‌کنید یا تنها فرد سیگاری جمع می‌شوید حس حقارت پیدا می‌کنید. آیا این چاهی که برای خود ساختیم ارزش زندگی کردن در آن را دارد؟

یک لحظه تصور کنید که مشکوک به سرطان ریه هستید و در این بیمارستان و آن آزمایشگاه باید نمونه‌برداری کنید و آزمایش پاتولوژی دهید و... آیا واقعا سیگار ارزش رسیدن به این مرحله را دارد؟

بگذارید یک واقعیت را هم بگوییم. در حقیقت، دولت‌ها در مورد دخانیات سودجویی می‌کنند. به طور مثال دولت بریتانیا فقط سالیانه ۸ میلیارد پوند بابت مالیات سیگار درآمد دارد. چرا فکر می‌کنید آنها به دنبال کاهش این درآمد هستند؟

هر وقت هیولای درون خود را با نیکوتین تغذیه می‌کنید مثل یک معتاد هروئینی لذت را تجربه نمی‌کنید بلکه فقط گرسنگی هیولا را رفع کردید.

وقتی سیگار می‌کشیم عروق خونی‌مان مسدود می‌شود و هر روز اکسیژن کمتری به ماهیچه‌ها می‌رسد و برای همین هر روز کسل‌تر و بی‌حال‌تر می‌شویم و خودمان را به یک زندگی نکبت‌بار می‌رسانیم، با دهان بدبو و دندان‌های خراب.