بریده‌هایی از کتاب تاریخ قرن هجدهم (انقلاب کبیر فرانسه)

مدت سلطنت پادشاه فرانسه در زمان انقلاب سه سال و سه ماه بود، از ۴ مه ۱۷۸۹ که مجلس مبعوثان ملت مفتوح شد تا ۱۰ اوت ۱۷۹۲ که سلطنت ساقط شد.

. در پاریس از ۰۰۰/۶۵۰ نفر اهالی ۰۰۰/۱۲۰ نفر را از جمله فقرا می‌شمردند و همه برای شورش حاضر بودند، دستورالعمل مبعوثان ملت پر از شکایت و داد و فریاد بود.

هر شخصی که عمرش از هفت سال متجاوز بود، بایستی سالی هفت من لااقل نمک بخرد (در بعضی ایالات نه من) و این را نمک وظیفه می‌گفتند.

مالیات مستقیم عبارت بود از مالیات ارضی و مستغلات که از قرون وسطی و جنگ صد ساله به یادگار مانده بود و سرشماری و خمس. این دو مالیات اخیر را در زمان لوی چهاردهم جعل کرده بودند.

«نباید مقربان درگاه خود را غنی ساخته و ملت را که ریشۀ سلطنت است، فقیر نمود»

در سنۀ ۱۷۸۹ شاه مجبور شد به ملت متشبث شده و نمایندگان طبقات ثلاثه ملت را دعوت کند، که انقلاب کبیر از اینجا ناشی شد.

جانشین لوی پانزدهم نوۀ او، لوی شانزدهم بود که آخرین پادشاه دورۀ استبداد فرانسه محسوب می‌شود

. از جمله کارهای مهم این زن در داخله فرانسه انحلال حزب دینی ژزویت بود. در امور خارجه نیز اقداماتی کرد، مثلاً شاه را واداشت که با اتریش هم‌عهد شود

در ماه مه ۱۷۵۰ چهار روز در پاریس انقلابی بزرگ شد، به قسمی که پلیس از جلوگیری عاجز ماند و نظامیان مجبور به دخالت شدند، اهل پاریس می‌خواستند به قصر ورسای هجوم برده و عمارت سلطنتی را بسوزانند