بریده‌هایی از کتاب این راهش نیست

آنچه هر فردی در دنیا می‌تواند یاد بگیرد را تقریباً همۀ افراد می‌توانند یاد بگیرند، درصورتی که شرایط یادگیری مناسبی در گذشته و حال در اختیار آنها قرار داشته باشد.»

همۀ ما گاهی احساس کرده‌ایم که در یک شرایط سخت گرفتار شده‌ایم؛ تقریباً «قفل شده‌ایم». ما در چنین شرایطی فقط سعی می‌کنیم از نظر ذهنی فرار کنیم و یا فقط اجازه می‌دهیم جهان کار خودش را بکند، ولی طبق گفته‌های استیون جِی راس ما فقط با رؤیاپردازی‌ و بعد تلاش در جهت آن رؤیاها می‌توانیم به موفقیت برسیم. درواقع این تنها راهی است که ما داریم.

ا بدون وجود ایمیل و فیس‌بوک به ماه سفر کردیم و اهرام مصر را ساختیم؛ پس شما هم می‌توانید مدت کوتاهی را بدون چک‌کردن آنها سر کنید.

رابرت اپستین ۳۰هزار نفر را در ۳۰ کشور مختلف موردبررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که مؤثرترین روش برای کاهش استرس، داشتن برنامه است. وقتی ما به موانعی که ممکن است سر راهمان قرار بگیرند و چگونگی غلبه بر آنها فکر می‌کنیم احساس می‌کنیم کنترل همه‌چیز را در دست داریم؛ این راز واقعی دستیابی به چیزهایی‌ست که می‌خواهیم. بر اساس بررسی‌هایی که روی اف‌ام‌آرآی انجام شده، احساس کنترل ما را تشویق به عمل می‌کند. وقتی فکر کنیم می‌توانیم تغییری ایجاد کنیم بیشتر تمایل داریم درگیر کار شویم. وقتی فرمان دست ما باشد دیگر هیچ کاری ترسناک به‌نظر نمی‌رسد.

ما تصمیم نمی‌گیریم که چه می‌خواهیم و در جهت دستیابی به آن حرکت نمی‌کنیم. همه‌چیز به‌راحتی سر راهمان قرار می‌گیرد و ما شانه‌ای بالا می‌اندازیم و با بی‌اعتنایی می‌گوییم «بسیارخوب، حدس می‌زنم.» در اصل ما به دیگران اجازه می‌دهیم برای ما تصمیم بگیرند. ارسطو می‌گفت خدا کسی است که «حرکت می‌دهد بی‌آنکه حرکت داده شود». او همه‌چیز را حرکت داده ولی هیچ‌کس به او نگفته چگونه حرکت کند. ما قطعاً می‌توانیم ازتقلید این استراتژی بهرۀ زیادی ببریم. انفعالی‌بودن نه‌تنها شانس شما را برای دستیابی به آنچه می‌خواهید از بین می‌برد بلکه فرصت شما برای داشتن حس شادی واقعی را هم کاهش می‌دهد.

چنگیزخان کورکورانه نسبت به مشکلات واکنش نشان نمی‌داد. او به چیزهایی که می‌خواست فکر می‌کرد، برنامه داشت و خواستۀ خودش را به دنیا تحمیل می‌کرد. این همان چیزی است که شما به آن نیاز دارید: یک برنامه. چیزی که اکثر ما برای آن وقتی نمی‌گذاریم.

مهم‌ترین چیزی که باید درمورد موفقیت به ‌خاطر داشته باشیم چیست؟ فقط یک واژه: هم‌راستا‌بودن. موفقیت در نتیجۀ یک ویژگی خاص به‌دست نمی‌آید بلکه در نتیجۀ هم‌راستابودن کسی به‌دست می‌‌آید که الان هستید، با جایی که می‌خواهید به آنجا برسید؛ مهارتی مناسب در نقشی مناسب.

«به‌اندازۀ کافی خوب» به‌اندازۀ کافی خوب است،

به ما این‌گونه یاد داده‌اند که مثل پایان فیلم‌های دیزنی‌لند همیشه خوبی بر بدی پیروز می‌شود؛ ولی متأسفانه در موارد بسیاری که محققین موردمطالعه قرار داده‌اند اصلاً چنین نیست.

اگر در محل کار خود انسان ضعیفی باشید و کنترل و اختیاری روی کار خود نداشته باشید این خصوصیتِ شما بیشتر از مسائلی مثل چاقی یا فشارخون می‌تواند موجب ایجاد بیماری قلبی در شما شود.

من به مدت چهار دهه درمورد تجارت آموزش داده‌ام و کتاب نوشته‌ام؛ درمورد تعداد زیادی از شرکت‌‌ها و مدیرانی که موردبررسی قرار داده‌ام بسیاری از آنها توجه مرا به خود جلب کردند: آنهایی که مرتکب اشتباهاتی شده‌اند درحالی‌که می‌توانستند و یا باید مانع آن می‌شدند؛ نه از طریق استفاده از تجربیات گذشته بلکه بر اساس اطلاعاتی که درست در همان‌لحظه و همان‌جا، در زمان واقعی، در اختیار تصمیم‌گیرندگان قرار داشته است. این اشتباهات در نتیجۀ عدم‌ پذیرش واقعیت افراد صورت گرفته بودند.

احساس اطمینان‌داشتن نسبت به خودتان واقعاً خوب است مگر اینکه بیش‌ازحد به خودتان اطمینان داشته باشید-و یا زمانی‌که واقعیت آن چیزی نباشد که شما می‌گویید.

دیوارهای آینه‌ای اتاقک‌های آسانسور را دیده‌اید؟ آنها فقط یک طراحی زیبا نیستند؛ آن آینه‌ها آنجا هستند چون ما با نگاه‌کردن به خودمان در آنها کمتر متوجه طول زمان انتظار می‌شویم و تعداد شکایات هم کمتر می‌شود.

برای اینکه واقعاً فردی خلاق باشید باید از موقعیتی که میزان تنش در آن بسیار بالاست خارج شوید و اجازه دهید ذهنتان آزاد و رها باشد. محققین معتقدند خیال‌بافی درواقع شبیه حل‌کردن مشکل است: وقتی خیال‌بافی می‌کنید همان قسمت‌هایی از مغز درگیر هستند که به هنگام حل یک پازل درگیر می‌شوند. طبق نتایج به‌دست‌آمده افرادی که ذهن آنها بیشتر آزاد و رها باشد بهتر از دیگران مشکلات را حل می‌کنند.

یکی از محققین به نام کریستین نِف توضیح می‌دهد: «چه کسی در زندگی شما هست که ۲۴ ساعت در روز و ۷ روز در هفته به شما محبت کند و مراقب شما باشد؟ خودتان.»

افرادی که معتقدند می‌توانند موفق شوند، در جایی که دیگران خطرات را می‌بینند فقط فرصت‌ها را می‌بینند؛ آنها از اتفاقاتی که پایان آنها نامشخص باشد نمی‌ترسند بلکه با آغوش باز به استقبال آن می‌روند. این افراد بیشتر ریسک می‌کنند و نتایج بزرگ‌تری هم به‌دست می‌آورند. در صورتی که حق انتخاب داشته باشند روی خودشان حساب می‌کنند. افراد موفق از «مرکز کنترل درونی» بالاتری برخوردارند.

بارها ثابت شده که اگر قبل‌از‌اینکه به رختخواب بروید فقط اتفاقات خوبی که برایتان افتاده را بنویسید حس شادی در شما افزایش می‌یابد.

هریت بیچر استو می‌گفت: «تلخ‌ترین اشک‌هایی که بر سر گورها ریخته می‌شود به‌خاطر حرف‌هایی‌ست که ناگفته مانده و کارهایی که نکرده مانده.»

جان گاتمن که در زمینۀ روابط تخصص دارد درمورد مهم‌ترین عامل بهبود یک رابطۀ عاشقانه چه می‌گفت؟ یاد بگیرید که شنوندۀ خوبی باشید. و مهم‌ترین دلیلی که مردم کار خود را ترک می‌کردند چه بود؟ آنها احساس می‌کردند که رئیسشان به حرف آنها گوش نمی‌کند.

آرامش خودتان را حفظ کنید. اگر در پاسخ به فریادهای طرف مقابل شما هم فریاد نزنید و او را عصبانی نکنید خشم طرف مقابل بعد از مدتی فروکش می‌کند. دعوا و درگیری موجب ایجاد فشار بیشتر می‌شود و فقط تصمیم‌گیری احساسی را تشدید می‌کند-تصمیمی که در نقطۀ مقابل تصمیم‌گیری منطقی قرار دارد.