بریده‌هایی از کتاب انجمن شاعران مرده

حالی که می‌خندی، اشک می‌ریزی، می‌رقصی، زیر لب نغمه سر می‌دهی می‌توان بیش از این‌ها کاری کرد، بیش از این‌ها بود...»

«کاری که ناکس انجام داد، نکتهٔ مهمی رو در بر داشت. نکته‌ای که نه در شعر و شاعری بلکه در هر تلاش دیگه‌ای باید به اون توجه کرد. این‌که دست بذارید روی مهم‌ترین چیزهای زندگی‌تون، عشق، زیبایی، حقیقت و عدالت.»

«اگر دربارهٔ چیزی اطمینان دارید خودتون رو مجبور کنید تا به اون از دریچهٔ دیگه‌ای نگاه کنید. حتی اگه به نظرتون اشتباه یا احمقانه باشه.

«در میان مردمان کاملاً تنها باش، تا بفهمی چقدر توان ایستادگی داری!»

«شعر رو به کلمه محدود نکنید. شعر در موسیقی هست، در یک عکس، در پروسه‌ای که غذا آماده می‌شه. در هر چیزی که کشف و شهودی در اون باشه. شعر می‌تونه در اغلب اتفاقات روزمرهٔ شما وجود داشته باشه، اما هرگز، هرگز معمولی و پیش‌پاافتاده نیست.

ما غذای کرم‌ها خواهیم شد، پسرها! چون فقط قراره تعداد محدودی از بهار و تابستان و پاییز رو تجربه کنیم. با این‌که باور کردنش سخته اما یک روز هرکدوم از ما از نفس خواهیم افتاد، تن‌مون سرد خواهد شد و خواهیم مرد!

اغلب آدم‌ها عمرشان در سکوت و نومیدی سپری می‌شه. چرا به این خاموشی تن بدیم؟ خطر کنید و قدم در راه‌های تازه‌تر بگذارید.

گر دربارهٔ چیزی اطمینان دارید خودتون رو مجبور کنید تا به اون از دریچهٔ دیگه‌ای نگاه کنید. حتی اگه به نظرتون اشتباه یا احمقانه باشه. وقتی چیزی می‌خونید، فقط به این فکر نکنید که نویسنده چی می‌گه، بلکه زمانی رو صرف کنید و ببینید خودتون چی فکر می‌کنید.

«چگونه عشق ورزیدن را به من می‌آموزی؟ به خودت بیاموز که من خود استاد بی‌چون و چرای عشق ورزیدنم. باشد که خداوندگار عشق ـ اگر وجود داشته باشد ـ عشق ورزیدن را از من بیاموزد.»

تو شعر می‌خونی چون عضوی از نژاد بشر هستی چون نژاد بشر، سرشار از شور و عشق و احساسه! پزشکی، قانون، بانک‌داری، این چیزها برای حفظ و ادامهٔ بقای زندگی لازم‌ان. اما شعر، ادبیات، عشق و زیبایی چی؟ این‌ها چیزهایی‌ان که ما به خاطرش زنده‌ایم و نفس می‌کشیم!

سر قبری که توش مرده نیست، شیون نمی‌کنن.

سر قبری که توش مرده نیست، شیون نمی‌کنن.

‫«غرق در خیال فرداییم ‫وقتی فردایی در کار نیست ‫غرق در اندیشهٔ شکوه پیروزی ‫وقتی به‌راستی آن را نمی‌خواهیم ‫غرق در اندیشهٔ روزی تازه‌ایم ‫وقتی روز تازه همین امروز است ‫از جنگ می‌گریزیم ‫وقتی باید با آن بجنگیم.»

در میان مردمان کاملاً تنها باش، تا بفهمی چقدر توان ایستادگی داری!

باید مدام خودمون رو وادار کنیم به همه‌چیز از دریچهٔ متفاوتی نگاه کنیم.

چرا اون باید عاشق یه مرتیکهٔ عوضی مثل اون شه؟» ‫پیتس خیلی واقع‌بینانه گفت: «همیشه انگور شیرین نصیب شغال می‌شه دیگه.

«دم را غنیمت بشمارید. زندگی‌تون رو خارق‌العاده کنید.»

«ما فکر می‌کنیم خوبه که عادت‌های قدیمی رو بشکنیم، قربان.» «مگه عادات قدیمی چشونه آقای اُوراستریت؟» ناکس ادامه داد: «باعث می‌شن همیشه زندگیِ ماشین‌واری داشته باشیم، آقا. ذهن‌مون رو محدود می‌کنن.»

کیتینگ گفت: «اگر دربارهٔ چیزی اطمینان دارید خودتون رو مجبور کنید تا به اون از دریچهٔ دیگه‌ای نگاه کنید. حتی اگه به نظرتون اشتباه یا احمقانه باشه. وقتی چیزی می‌خونید، فقط به این فکر نکنید که نویسنده چی می‌گه، بلکه زمانی رو صرف کنید و ببینید خودتون چی فکر می‌کنید. پسرها تلاش کنید تا صدای خودتون رو کشف کنید، هرقدر این زمان را به بعد موکول کنید احتمال این‌که اصلاً به اون دست پیدا کنید، کمتر خواهد شد. به قول ثورو، اغلب آدم‌ها عمرشان در سکوت و نومیدی سپری می‌شه. چرا به این خاموشی تن بدیم؟ خطر کنید و قدم در راه‌های تازه‌تر بگذارید. حالا...»

اگه می‌خوای یه آتئیست دوآتیشه بار بیاری، اون‌ها رو سفت و سخت بگیر به باد تعلیمات مذهبی. این همیشه جواب داده.