بریده‌هایی از کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس

«وقتی تمایل زیاد باشد، جایی برای بزرگ شدن مشکلات و سختی‌ها باقی نمی‌ماند.» لحظه‌ای به این جمله فکر کنید. اگر شما مایل باشید آن حس تمایل را ایجاد کنید، دیگر اهمیتی ندارد که در زندگی چه مشکلاتی دارید و بر چه موانعی می‌خواهید غلبه کنید. آن حس کلید شما برای تلاش و قدم برداشتن به جلو، غلبه بر موانع و در نهایت پیشرفت و رسیدن به آن تغییری است که می‌خواهید در زندگی‌تان ایجاد کنید.

اگر حرف‌های منفی به خود بزنیم، نه‌تنها حالمان بد می‌شود، بلکه احساس درماندگی و ناامیدی خواهیم کرد. با این کار مشکلات کوچک را بزرگ جلوه می‌دهیم و حتی ممکن است مشکلاتی ایجاد کنیم که قبلاً وجود نداشته‌اند.

رویدادهای بیرونی هیچ کنترلی بر ما ندارند. ما واقعیتمان را با ذهن خودمان می‌سازیم.

مارکوس آرِلیوس، فیلسوف رواقی، که بعدها امپراتور روم شد، گفته است: «این قانون را در آینده به یاد داشته باشید: وقتی که چیزی اوقات شما را تلخ می‌کند، نگویید بدشانسی آوردم، بگویید تحمل شایستهٔ آن، خوش‌شانسی می‌آورد.»

نحوهٔ فکرکردن و صحبت کردن ما دربارهٔ تجربه‌هایمان نوع احساساتمان را دربارهٔ آن‌ها تغییر می‌دهد.

وقتی که احساس خوبی نداشته باشیم، زندگی خود را نیز کنار می‌گذاریم. بله، درست است. ما منتظر یک احساس خوب هستیم. زندگی این‌گونه نیست. حال ما هیچ‌وقت عالیِ عالی نمی‌شود.

من هفت جملهٔ شخصی را به شما آموزش داده‌ام: «مایلم.» «برای برنده شدن ساخته شده‌ام.» «می‌توانم.» «از عدم اطمینان استقبال می‌کنم.» «شخصیت من را اعمالم مشخص می‌کنند، نه افکارم.» «خستگی‌ناپذیرم.» «هیچ توقعی ندارم و همه‌چیز را می‌پذیرم.»

به یاد داشته باشید که هیچ‌کس نمی‌تواند شما را نجات دهد. هیچ‌کس نمی‌تواند شما را عوض کند. تمام این‌ها مسئولیت خود شماست.

اما اگر می‌خواهید برنده شوید، باید قضاوت شدن از سوی دیگران را به جان بخرید و اهمیت چندانی به آن ندهید. اگر می‌خواهید کار خیلی بزرگی انجام دهید، باید بپذیرید که برخی از مردم با خود فکر خواهند کرد که متوهم یا ابله یا حق‌به‌جانبید.

«قدرت ذهن ما در شکست‌ناپذیر بودنش است.»

سرنوشتتان را کنترل کنید، وگرنه سرنوشت شما را کنترل می‌کند. زندگی برای درنگ کردن‌ها و طفره‌روی‌های شما صبر نمی‌کند، برای سردرگمی یا ترس شما صبر نمی‌کند؛ بدون شما به مسیرش ادامه خواهد داد. زندگی صرف‌نظر از اینکه شما در آن فعالانه شرکت می‌کنید یا نه، ادامه خواهد داشت.

مردم در تمام زندگی‌شان منتظر یک هنگ سواره‌نظام‌اند تا بتوانند جنگ را ببرند، بدون اینکه متوجه شوند خودشان همان سواره‌نظامی‌اند که انتظارش را می‌کشند. زندگی شما در انتظار شما است تا بالأخره به خود بیایید.

مطالعات و بررسی‌های نشان می‌دهند که مثبت‌گویی با خود، به‌صورت چشمگیری خلق‌وخو و حالمان را بهتر می‌کند، اعتمادبه‌نفس و خلاقیتمان را افزایش می‌دهد و علاوه بر این‌ها، نتایج مثبت فراوان دیگری نیز به دنبال دارد.

سقراط گفته است: «تنها چیزی که من می‌دانم این است که هیچ‌چیز نمی‌دانم.»

«میزان خوشبختی شما به کیفیت افکارتان بستگی دارد. بنابراین از افکارتان به خوبی مراقبت کنید و به عقایدی که با منطق و ارزش‌های شما همخوانی ندارند، توجهی نکنید.»

«حس زخم‌خوردگی را پس بزن تا زخمت ناپدید شود.»

جامعهٔ ما چنان بی‌پروا و عجولانه ما را به سمت ثروتمندترین شدن، باهوش‌ترین بودن، زیباترین و خوش‌لباس‌ترین بودن، بامزه‌ترین بودن یا قوی‌ترین بودن سوق می‌دهد که فراموش می‌کنیم چگونه خودمان باشیم و آزادانه زندگی کنیم و به جای به دوش کشیدن بار مسئولیت‌ها و انتظارات اجتماع و خانواده، راه خودمان را انتخاب کنیم. چنین اوضاعی چه‌چیزی به جامعه تحویل می‌دهد؟ مسلماً تعداد زیادی انسان ناامید و ناکام که به آرزوهایشان نرسیده‌اند.

بیایید آینده‌ای بزرگ بسازیم، بزرگ‌تر و بهتر از هر کاری که تابه‌حال انجام داده‌ایم.

ارسطو می‌گوید: «در تاریک‌ترین لحظات است که باید برای دیدن نور تمرکز کنیم.»

از شما می‌خواهم که امروز کاری متفاوت با کارهای معمولتان انجام دهید. از شما می‌خواهم که متفاوت با افکار منفی یا بی‌فایدهٔ همیشگی عمل کنید. در لحظه و در راستای هرچیزی، که در آن لحظه روبه‌رویتان است، عمل کنید. احساساتتان را فراموش کنید، فقط عمل کنید! منتظر این نباشید که حس‌وحال کار را پیدا کنید. منتظر آن حس جادویی که کارتان را برایتان انجام می‌دهد نمانید. فقط عمل کنید. افکارتان را کنار بگذارید و حرکت کنید. نیازی نیست خودتان را از لحاظ روانی آماده کنید. نیازی نیست همه‌چیز برای کارتان آماده و مهیا باشد. فقط عمل کنید. زود باشید. نه یک دقیقهٔ دیگر. نه بعد از این برنامهٔ تلویزیونی. همین حالا!