بریده‌هایی از کتاب ژه

عاشق‌شدن اغلب" گنگ و مبهم" است. ابهام برای حالت‌های عاشقانه مناسب است.

اندوه سوپی شور است، معده را حسابی خالی می‌کند؛

دنبال‌گشتن، دنبال‌گشتن، دنبال‌گشتن؛ همه همین را بر زبان می‌آورند. تو نباید تنها بمانی، تو باید دنبال کسی بگردی، دخترکی ــــ که خوشت بیاید ـــ حتماً پیدا می‌شود. باید به‌دنبال کاری بگردی، به‌هرحال همهٔ عمرت را که نمی‌توانی به بطالت بگذرانی.

ولی شاید بهترین چیز ما به خود ما تعلق نداشته باشد. شاید ما فقط نگهبانان چیزی هستیم که هنگام ناپدیدشدن‌مان باقی می‌ماند.

حقیقت را که بگویید، باعث می‌شود یا سیلی بخورید یا تشویق بشوید. بدتر از همه این است که هیچ‌وقت کسی حرف شما را باور نمی‌کند. حقیقت باورنکردنی است.

در هر فعالیت، حالا هرچه باشد، می‌توان به حالتی جذاب دست یافت.

دریاچهٔ سن سیکست، حتی در تابستان، بسیار تیره است. دریاچهٔ سن سیکست به پاکی تابستان‌ها بی‌اعتناست؛ آبی است که نورش را نگه می‌دارد، آبی سبز و بیشتر سیاه که نور را حبس می‌کند. آسمان به رنگ آبی در دریاچه سقوط می‌کند و به رنگ سبز فرومی‌رود و به رنگ سیاه غرق می‌شود. انواع مختلف سیاه در رنگ سیاه وجود دارد؛ آب‌های سن سیکست سیاه ارغوانی روشن هستند؛ پر آشوب، شبیه چشمان حسودها. از زمانی‌که آب در سن سیکست هست، این سیاهی هم وجود دارد و لبخند ژه، پنهانی، آن را می‌فرساید، رقیقش می‌کند، ملایمش می‌کند و لبخند ژه همهٔ آبی آسمان را که در دریاچهٔ سن سیکست غرق شده است، به سطح آن باز می‌گرداند. اینجا منطقه‌ای کوهستانی است. در مناطق کوهستانی، آبی، صداقتی مطلق و صراحتی روشن دارد. چطور بگویم؛ این آبی، می‌سوزاند و پاک می‌کند.

ژه، با رفتنش، آثاری برجای گذاشت، بهترینش را برجای گذاشت؛ ولی شاید بهترین چیز ما به خود ما تعلق نداشته باشد. شاید ما فقط نگهبانان چیزی هستیم که هنگام ناپدیدشدن‌مان باقی می‌ماند.

تو می‌فهمی، مشتری‌هام رو خیلی دوست دارم؛ ولی خب سگم رو ترجیح می‌دم

داستان با روزها و آدم‌ها عوض می‌شود.