بریده‌هایی از کتاب ژه

گه‌گاهی، حتی اگر بخواهیم کاری انجام دهیم، واقعاً آن را انجام دهیم.

حقیقت را که بگویید، باعث می‌شود یا سیلی بخورید یا تشویق بشوید. بدتر از همه این است که هیچ‌وقت کسی حرف شما را باور نمی‌کند. حقیقت باورنکردنی است.

آنچه نمی‌شناسیم ما را می‌ترساند.

آنچه با آن زندگی می‌کنیم از ما جدا می‌شود و بر روی اشیائی که اطراف‌مان است می‌نشیند.

باید به‌فکر مادرها بود که از شدت میل‌شان به خوب‌بودن بد می‌شوند

چه اتفاقی برای چیزهایی می‌افتد که کسی آن‌ها را نمی‌بیند؟ بزرگ می‌شوند؛ هر چیزی که بزرگ می‌شود، در ناپیدایی بزرگ می‌شود و با گذشت زمان نیروی بیشتروبیشتری و جای بیشتروبیشتری می‌گیرد

وقتی کسی را دوست داشته باشیم، همیشه، تا آخر دنیا، چیزی داریم که به او بگوییم.

لبخندش تیرگی کل دنیا را از بین می‌برد.

آسمان به رنگ آبی در دریاچه سقوط می‌کند و به رنگ سبز فرومی‌رود و به رنگ سیاه غرق می‌شود. انواع مختلف سیاه در رنگ سیاه وجود دارد؛ آب‌های سن سیکست سیاه ارغوانی روشن هستند؛ پر آشوب، شبیه چشمان حسودها.

برای‌شان توضیح داده‌ام. می‌دانند که هرچیز خوبی شکننده هم هست