بریده‌هایی از کتاب نامه های امام صادق (ع) به شیعیان

آگاه باشید هرگاه خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد، قلب او را برای پذیرفتن اسلام آماده می‌کند و هنگامی‌که او را مشمول رحمت خود قرار دهد، زبان او را به گفتار حق گویا می‌کند و دل‌بستهٔ حق می‌شود و به آن عمل می‌کند.

... پس در حکایت‌هایی که خدا در قرآن نقل کرده است، راجع‌به گرفتاری‌هایی که برای پیامبرانش و پیروان آن‌ها پیش آمد، تدبرکنید و از خداوند بخواهید که همان صبر و شکیبایی را که به آن‌ها بخشیده بود، در حال خوشی و تنگ‌دستی و آسایش و سختی به شما نیز عطا کند.

آنان می‌خواهند دشمنان خدا با اهل حق در داشتن شک و تردید و انکار و دروغ‌پنداشتن خدا و حق یکسان شده و مانند هم شوند؛ چنان‌که خداوند در قرآن خود توصیف کرده است: «اینان دوست دارند شما هم کافر شوید؛ چنان‌که آنان کفر ورزیدند تا با آن‌ها یکسان باشید.»

دشمنان خدا با اهل حق در داشتن شک و تردید و انکار و دروغ‌پنداشتن خدا و حق یکسان شده و مانند هم شوند؛ چنان‌که خداوند در قرآن خود توصیف کرده است: «اینان دوست دارند شما هم کافر شوید؛ چنان‌که آنان کفر ورزیدند تا با آن‌ها یکسان باشید.»

بدانید که اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان اسلام! پس هرکه تسلیم حق شد، به‌قطع مسلمان شده است و هر که تسلیم نشد، مسلمان نیست

«مسلمان نمی‌تواند به مسلمان دیگری سخت بگیرد و هرکه بر بدهکاری که در فشار است، مهلت دهد، خداوند او را در روزی که سایه‌ای جز سایهٔ رحمت او نیست، در زیر پناه رحمت خود گیرد.»

مبادا بر یکی از هم‌کیشان مسلمان خود سخت‌گیری کنید و در بازپس‌گیری چیزی که از او طلب دارید، بر او سخت بگیرید، درحالی که او در فشار و تنگ‌دستی است!

از خودبزرگ‌بینی و تکبر دوری کنید؛ چون که بزرگی خاص خدای عزوجل است و هرکه دراین‌باره با خدا به ستیزه برخیزد، خداوند [شخصیت] او را درهم بشکند و در روز واپسین خوارش سازد.

هرگز پروردگار برای کسی که صبر پیشه می‌کند و راضی به رضای خداست، جزآنچه به خیر و صلاح اوست انجام نمی‌دهد.

خدا را بسیار یاد کنید به هر اندازه‌ای که می‌توانید و در هر ساعتی از ساعت‌های شب و روز که باشد؛ زیرا خداوند، خود، دستور فرموده است که او را بسیار یاد کنید و خدا نیز از هر بنده‌ای که او را یاد کند، یاد می‌کند.

بدانید فرمان خدا این نیست که کسی از خلق در مسیر دین‌داری، هوای نفس و نظریات شخصی و قیاس را معیار عمل بگیرد؛ زیرا خداوند قرآن را نازل فرموده و همه چیز را در آن بیان کرده است و برای آموختن کلامش کسانی را قرار داده است: آنان که معانی کلام خدا را می‌فهمند و دربارهٔ آن آگاهی دارند و نمی‌توانند برای اجرای احکام، از روی میل و سلیقه و قیاس و نظر شخصی رفتارکنند.

اسلام به خودی خود برهنه است و جامه‌اش حیاست. زیبایی اش وقار و مروت آن کردار نیک است و ستون آن پارسایی و ورع. هر چیزی را شالوده‌ای است و شالودهٔ اسلام، دوستداری ما اهل بیت است.

از تماشا با نگاهی ناپاک خودداری کنید؛ زیرا بذر شهوت را در دل می‌کارد و همان یک نگاه کافی است تا بیننده را به آشوب و ناآرامی گرفتار کند. خوشا به حال کسی‌که بینشش را در دل قرار داد؛ نه در چشم‌هایش!

این واقعیتی است که به شما می‌گویم: جز از راه ترک شهوت‌ها، به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید و جز با صبر و بردباری بر تحمل چیزهایی که خوش نمی‌دارید به آنچه امید دارید دست نمی‌یابید.

در هنگام ثروتمندی و توانایی، تکبر و خودبزرگ‌بینی پیدا نکن و در هنگام ناداری و فقر، خود را نباز و درمانده نباش.

هرکس به خداوند اعتماد کند، پروردگار امور دنیا و آخرت او را کفایت می‌کند و در نبودِ او، خداوند حافظ منافع و دارایی‌اش خواهد بود.

هر که بر مردم ستم کند، شیعهٔ ما نیست.

کسی که برای برآوردن نیاز مردم راهی می‌پیماید، مانند کسی است که در بین صفا و مروه در راه عبادت گام می‌نهد و آن‌که نیاز و مشکلات مؤمنان را برطرف می‌کند، نزد خداوند چون شهیدان به خون‌آغشته در سپاه پیامبر (ص) در جنگ‌های بدر و اُحد است!

هر فردی که به دیگران حسد ورزد و خواهان ازدست‌رفتن نعمت‌هایشان باشد، چونان نمک که در آب حل می‌شود ایمان از قلبش می‌رود.

وای به حال غفلت‌کنندگان از ادای نمازها که آن را به فراموشی می‌سپارند و در خلوت به خواب می‌روند و در حال ضعف و سستی ایمان، خداوند و آیات او را به‌مسخره می‌گیرند!