بریده‌هایی از کتاب پارادوکس انتخاب؛ آنگاه که آزادی انتخاب اضطراب می‌آورد

انتخاب فیلم برای دیگران البته فعالیت مطلوب من نیست (شاید به خاطر داشته باشید که این یکی از سوالات بیشینه‌سازی است که در فصل چهارم به آن اشاره کردم). انتخاب فیلمی که موجب غافلگیری و محظوظ شدن افراد شود کار دشواری است.

پس اگر عامل شادی مردم پول نیست، پس چیست؟ آنچه به نظر عامل مهم در ایجاد شادی برای مردم است، روابط اجتماعی صمیمی است. افرادی که ازدواج‌کرده‌اند، دوستان خوبی دارند و یا به خانواده خود نزدیک‌تر هستند نسبت به سایر افراد شادترند. افرادی که در اجتماعات مذهبی شرکت می‌کنند، نسبت به افرادی که شرکت نمی‌کنند شادترند. به نظر داشتن ارتباط با دیگران بیشتر از ثروتمند بودن در سلامتی عینی تاثیر دارد.

یکی از نکاتی که این بررسی‌ها نشان می‌دهند این است که مردم کشورهای ثروتمند شادتر از مردم کشورهای فقیر هستند. واضح است که پول اهمیت زیادی دارد ولی نکته دیگری که این مطالعات نشان می‌دهند این است که پول آن‌قدرها هم که فکر می‌کنید اهمیت ندارد. پس‌ازآنکه سرانه درآمد یک جامعه از یک حد آستانه‌ای فقر گذشته و وارد سطح معیشت کافی می‌رسد، افزایش ثروت ملی تقریبا هیچ تاثیری بر شادی نمی‌گذارد.

تفاوت مهمی میان «آزادی منفی» و «آزادی مثبت» قائل شد. آزادی منفی، «آزادی از» است؛ آزادی از قیدوبند، آزادی از اینکه توسط دیگران به ما امرونهی شود. آزادی مثبت، «آزادی به» است؛ در دسترس بودن فرصت اینکه تعیین‌کننده زندگی خود باشید و آن را مفهومی و قابل‌توجه سازید.

اگر شما چند قطعه موسیقی را برای افراد تحت مطالعه پخش کرده و یا برای آنها چند نمونه نقاشی نشان دهید و این نمایش‌ها و پخش‌ها را به‌دفعات زیاد تکرار کنید، افراد موارد آشناتر را با دیدگاهی مثبت‌تر نسبت به موارد ناآشنا رتبه‌بندی خواهند کرد. افرادی که قطعات موسیقی را رتبه‌بندی می‌کنند نمی‌دانند که یک قطعه موسیقی را بیشتر از قطعه موسیقی دیگر دوست دارند چون برای آنها آشناتر است. بااین‌حال وقتی‌که محصولات اساسا برابر شوند، مردم محصولی را انتخاب می‌کنند که آشناتر است؛ حتی اگر آشنایی آنها با محصول صرفا از روی تبلیغات باشد.

وقتی ما گزینه‌های بهتری را تصور می‌کنیم، گزینه انتخابی‌مان بد جلوه خواهد کرد. وقتی ما گزینه‌های بدی را متصور می‌شویم، گزینه انتخابی‌مان خوب به نظر خواهد آمد.

برای مدیریت مسئله گزینه انتخاب بیش‌ازحد، ما باید تصمیم بگیریم که کدام انتخاب در زندگی ما واقعا اهمیت دارد تا زمان و انرژی‌مان را بر روی آن متمرکزسازیم و سپس سایر فرصت‌ها را کنار گذاریم. با محدود کردن گزینه‌ها، انتخاب ما کمتر شده و احساس بهتری خواهیم داشت.

برای مدیریت مسئله گزینه انتخاب بیش‌ازحد، ما باید تصمیم بگیریم که کدام انتخاب در زندگی ما واقعا اهمیت دارد تا زمان و انرژی‌مان را بر روی آن متمرکزسازیم

ما آزاد هستیم تا نویسندگان زندگی خود باشیم اما دقیقا نمی‌دانیم که می‌خواهیم چه نوع زندگی برای خود بنویسیم.

نمی‌کند. ما با تجهیزات مدرن و یاری‌دهنده در صرفه‌جویی زمان احاطه‌شده‌ایم، اما به نظر نمی‌رسد که هرگز زمان کافی داشته باشیم.

اکنون ما در اینجا هستیم، در اوج احتمالات بشری زندگی می‌کنیم، غرق در وفور مادی. ما به‌عنوان یک جامعه توانسته‌ایم به آنچه نیاکانمان صرفا تصورش را می‌توانستند بکنند، دست‌یابیم؛ اما قیمت آن گزاف بوده است.

برای درک این وضعیت لازم است بین آنچه برای فرد و آنچه برای جامعه خوب است تمایز قائل شویم. درواقع ما بین روان‌شناسی خودمختاری و اکولوژی خودمختاری شخصی باید تفاوت قائل شویم

بنابراین ز گهواره تا گور، داشتن کنترل در امور زندگی اهمیت زیادی دارد.

بنابراین به‌جای مقایسه خود با همه، سعی می‌کنیم جهان را طوری مرزبندی کنیم که در برکه ایجادشده توسط خود یک فرد موفق محسوب شویم.

بنابراین این بیشینه‌سازها خواهند بود که وقتی متوجه می‌شوند لذت ناشی از تصمیماتشان کوتاه‌مدت است، ناامید خواهند شد.

تطابق می‌تواند به‌طور ویژه‌ای وقتی‌که زمان و انرژی بیشتری را صرف انتخاب از میان هزاران گزینه کرده‌ایم، ناامیدکننده باشد؛ گزینه‌هایی که روزی به آنها نیز عادت کرده و انطباق خواهیم یافت.

من به هرکدام از این منابع لذت عادت کرده‌ام -تطابق یافته‌ام- و آنها دیگر منبع لذت نیستند.

بنابراین اگر مثلا به آنها پیشنهاد دریافت ۱۰۰ دلار قطعی یا شانس ۵۰ -۵۰ برای دریافت ۲۰۰ دلار را پیشنهاد کنید، اغلب آنها بهره قطعی یعنی ۱۰۰ دلار را بر خواهند گزید؛

دلیل دیگر نفرت از ریسک، نفرت از افسوس است.

توازن مناسب تفکر ضد حقیقت رو به بالا و رو به پایین می‌تواند ما را قادر سازد تا به‌طور باطل در وضعیت حس بدبختی گیر نیافتیم و به‌طور هم‌زمان ما را قادر می‌سازد تا عملکرد خود را بهبود