بریده‌هایی از کتاب راهنمای خودشناسی (خلاصه کتاب)

بیشتر فشار روانی و عاطفی که تحمل می‌کنیم به این دلیل ایجاد می‌شود که ذهن متفکر و مشاهده‌گر ما با هم یکی می‌شوند و ما نمی‌توانیم بین آنها تفاوتی قائل شویم.

دفعه بعد که احساس حماقت یا عدم امنیت سراغتان آمد، از خودتان بپرسید آیا باور به چنین چیزی مفید است یا نه

"ذهن متفکر از تو متشکرم که باعث شدی از رئیسم عصبانی باشم. من واقعا بخاطر اینکه به من اهمیت می‌دهی از تو متشکرم."

ما همیشه نمی‌توانیم اتفاقاتی را که برایمان رخ می‌دهد را کنترل کنیم، اما همیشه می‌توانیم شیوه تفسیر کردن اتفاقاتی که رخ می‌دهد و چگونگی پاسخ دادن به این اتفاقات را تحت کنترل داشته باشیم. درنتیجه چه به صورت آگاهانه این نکته را تشخیص دهیم و چه تشخیص ندهیم، همیشه مسئول تجربه‌هایمان هستیم. باید دقت داشته باشیم که حتی تفسیر نکردن آگاهانه اتفاقات زندگی هم نوعی تفسیر محسوب می‌شود و پاسخ ندادن به این اتفاقات هم خودش نوعی پاسخ به زندگی است.

تجربه‌های منفی، بخشی از زندگی هستند. مسئله این نیست که آیا ما چنین چیزهایی تجربه می‌کنیم یا نه، بلکه مسئله اصلی این است که چگونه با این تجربیات برخورد می‌کنیم. مسئولیت‌پذیری این امکان را فراهم می‌کند که از درد و رنج به عنوان فرصتی برای پیشرفت استفاده کرده و ناراحتی‌ها را به نقطه قوت و کاستی‌ها را به فرصت تبدیل کنیم. جیمز، نادان نبود،

بجای اینکه بگویید "من عصبانی هستم" بگویید "من احساس عصبانیت می‌کنم" بجای اینکه بگویید "من نگران هستم" بگویید "من احساس نگرانی می‌کنم"، بجای اینکه بگویید "من حسود هستم" بگویید "من احساس حسادت می‌کنم".

زمانی که ما مسئول ارزش‌های خودمان باشیم دیگر نیازی نیست که تقلا کنیم و جهان را با نیازهای خود هماهنگ کنیم، بلکه می‌توانیم ارزش‌هایمان را به شکلی تنظیم کنیم که با شرایطی که در جهان داریم هماهنگ باشند. این همان تصمیم ساده‌ای است که براساس آن ما مسئولیت وضعیت و ارزش‌مان را برعهده می‌گیریم و این امکان را برای ما فراهم می‌کند که کنترل هر چیزی که برای‌مان اتفاق می‌افتد را برعهده بگیریم.

من متوجه هستم که انتخاب کردن باورها به سادگی پرتاب کردن یک سکه نیست، بلکه فرآیند بسیار پیچیده‌ای است که پرداختن به آن را به یک وقت دیگر موکول می‌کنم. تنها کاری که سعی دارم در اینجا انجام دهم دانه پاشیدن و آماده کردن ذهن شما است. دفعه بعد که احساس حماقت یا عدم امنیت سراغتان آمد، از خودتان بپرسید آیا باور به چنین چیزی مفید است یا نه. دفعه بعد که احساس کردید غیرجذاب یا نخواستنی هستید یا فکر کردید در شرایط بسیار دشواری گیر کرده‌اید از خودتان بپرسید آیا باور به چنین چیزهایی مفید است یا نه. چون مهم نیست چه چیزی راست است و چه چیزی حقیقت نیست. در بیشتر موراد حقیقت چیزی است که در مناظره‌های بی‌پایان باید مورد بحث قرار گیرد. پس چرا مدافع باوری نباشید که می‌تواند به شما کمک کند؟

ما همیشه مشغول تفسیر کردن معنای لحظات و حوادث زندگی هستیم و همیشه در حال تصمیم‌گیری براساس ارزش‌هایمان هستیم.

باید دقت داشته باشیم که حتی تفسیر نکردن آگاهانه اتفاقات زندگی هم نوعی تفسیر محسوب می‌شود و پاسخ ندادن به این اتفاقات هم خودش نوعی پاسخ به زندگی است.

ما همیشه نمی‌توانیم اتفاقاتی را که برایمان رخ می‌دهد را کنترل کنیم، اما همیشه می‌توانیم شیوه تفسیر کردن اتفاقاتی که رخ می‌دهد و چگونگی پاسخ دادن به این اتفاقات را تحت کنترل داشته باشیم

اگر لازم است که همه ما چیزی را به عنوان ارزش قبول داشته باشیم، در این صورت باید خودمان را حول محور ارزشی که بیشترین فایده را برای ما و دیگران داشته باشد، سامان‌دهی کنیم.

در بسیاری از موارد مشکلات، واقعا مشکل نیستند بلکه علائم باورهای ناامیدانه هستند. مهم نیست که یک باور صادق است یا خیر، تنها چیز مهم این است که آیا این باور مفید است یا نه.

نکته جالب توجه این است که تحقیقات جدید در روانشناسی نشان داده‌اند که حتی تجربه‌های دست اول و درک مستقیم ما از تجربه هم معمولا غیرقابل اعتماد هستند

همه افکار و باروهایی که امروز ما آنها را قبول داریم، تنها به این دلیل وجود دارند که خودمان تصمیم گرفته‌ایم باور کنیم این باورها و افکار برای ما صادق هستند. این حکم برای همه چیز اعمال می‌شود.

به چیزهای مفید باور داشته باشید، نه چیزهای درست

۲. از ذهن متفکرتان بخاطر وجود افکار و احساسات منفی تشکر کنید. این یک تکنیک بسیار موثر است که می‌تواند به خوبی به شما کمک کند. ممکن است این ایده کمی احمقانه به نظر برسد اما بسیار مفید است چرا که شما را مجبور می‌کند بجای جنگیدن با احساسات منفی، آنها را بپذیرید.

درواقع مشکل اصلی این است که می‌خواهند جلوی این احساسات را بگیرند. به محض اینکه تلاش کنید یک فکر یا احساس را حذف کنید، آن را بیش از پیش قدرتمند کرده‌اید. هرچه بیشتر روی یک احساس تمرکز کنید قدرت آن احساس بیشتر می‌شود.

فکر می‌کنید وضعیت در آینده چگونه خواهد بود؟‌ این شرایط هرگز قرار نیست عوض شود. مهم نیست که چه میزان افکار مثبت تولید می‌کنید یا چه فعالیت‌های درمانی انجام می‌دهید، افکار و احساسات منفی بخشی از فرآیندهای طبیعی مغز انسان هستند. ما نمی‌توانیم از شر آنها خلاص شویم، هیچ کس نمی‌تواند. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که آنها را بپذیرید، خود را از آنها جدا کنید و سپس درست خلاف جهت آنها عمل کنید.

نمی‌شود که یک روز از خواب بیدار شوید و با خود بگویید "من فردی خوشحال و موفق هستم!" و به همین سادگی به چنین فردی تبدیل شوید. ارزش‌ها باید پرورش داده شوند، بطور مدام برایشان تلاش شود و توسط تجربه امتحان و مستحکم شوند.