بریده‌هایی از کتاب نفر بعدی که در بهشت ملاقات می‌کنید

می‌دانستی که یک سگ اگر در حضور یک فرد خنده‌رو و یک فرد گریان باشد، می‌رود پیش آن کسی که دارد گریه می‌کند؟ سگ‌ها، وقتی آدم‌های دور و برشان ناراحت باشند، غمگین می‌شوند. این‌گونه آفریده شده‌اند. به این حس‌شان دلسوزی می‌گویند.

هر پایانی، یک آغاز هم هست.

تو تنها زمانی به آرامش می‌رسی که با خودت در صلح باشی.

«این‌که پایان تنهایی زمانی است که کسی به تو نیاز داشته باشد؛ و دنیا پر از نیاز است.»

عشق، انتقام نیست. نمی‌توان آن را مثل سنگ پرتاب کرد؛ و تو نمی‌توانی آن را خلق کنی تا مشکلاتت را حل کند. اجبار در عشق، مثل این است که گلی را بچینی و بعد اصرار کنی که رشد کند.

"امروز در این مکان دور هم جمع شده‌ایم تا..." اگر می‌دانستید که قرار است بمیرید، آخرین ساعات عمرتان را چطور سپری می‌کردید؟

بهشت و زمین همپوشانی پیدا می‌کنند. در چنین مواقعی، ممکن است برای لحظه‌ای ارواحی را ببینی که قبلاً از این دنیا رفته‌اند. می‌توانی ببینی که منتظر رسیدنت هستند.

حتماً اصطلاح "بهشت روی زمین" به گوش‌تان خورده است؛ این اصطلاح حاکی از یک اتفاق فوق‌العاده است، مثل بدرقهٔ سرشار از شادی بعد از یک عروسی. اما "بهشت روی زمین" می‌تواند معنای دیگری هم داشته باشد؛ چیزی که حال، همگام با دست تکان دادن پیرمرد –ادی از روبی پیر- از میان جمعیت، داشت برای آنی رخ می‌داد. در بعضی لحظات خاص، یعنی زمانی که مرگ نزدیک است

«تا به حال شده بخواهی یکی از لحظات زندگی‌ات را پس بگیری؟ لحظه‌ای که در آن نمی‌توانی باور کنی که کاری داری انجام می‌دهی تا چه حد بی‌اهمیت است و چیزی که از دست خواهی داد، چقدر مهم و حیاتی؟»

داستان زندگی شما ثانیه به ثانیه نوشته شده؛ و همچون جابه‌جایی مداد و پاک‌کن، بی ثبات و قابل تغییر است.