بریده‌هایی از کتاب کژرفتاری؛ داستان شکل‌گیری اقتصاد رفتاری

مارک تواین گفته «آنچه نمی‌دانی تو را به دردسر نمی‌اندازد. آن چیزی که از آن مطمئنی و اشتباه است تو را به دردسر خواهد انداخت.»

یک بطری از آبجوی مورد علاقه‌اش را در ساحل بنوشد

افراد در ابتدا تمایل دارند با مشارکت به دیگران حسن نیت نشان دهند، اما اگر نرخ مشارکت پایین باشد، این همکاران مشروط به سواری‌کنندگان مجانی تبدیل می‌شوند.

مثالی که اساسش سیاست جدید ادارهٔ پلیس شیکاگو بود. جریمه‌های پارک ماشین از قدیم‌الایام روی شیشهٔ جلوی ماشین و زیر تیغهٔ برف‌پاک‌کن قرار می‌گرفت. سیاست جدید این بود که جریمه‌ها روی کاغذهای نارنجی روشن چاپ شود و روی شیشهٔ کناری راننده چسبانده شود، جایی که همهٔ راننده‌هایی که از آنجا رد می‌شدند به‌خوبی آن را می‌دیدند. ما در مقاله بیان کرده بودیم که چنین سیاستی از منظر رفتاری هوشمندانه است، زیرا احتمال جریمه‌شدن را در ذهن افراد افزایش می‌دهد و تقریبا بدون هیچ هزینه‌ای مردم را از پارک کردن ماشین در مکان‌های ممنوعه باز می‌دارد

قانونی که باید به یاد داشت این است که افرادی که با ضررهای بزرگ تهدید می‌شوند و شانس خارج شدن از ضرر را دارند، حتی اگر در حالت عادی ریسک‌گریز باشند، به شکل غیرِمعمولی به ریسک‌پذیری تمایل پیدا می‌کنند. مراقب باشید!

افراد زندگی را برحسبِ تغییرات تفسیر می‌کنند نه سطوح.

. پول باید به بهترین شکلی که منافع سازمان یا خانوار را برآورده می‌کند هزینه شود؛ اگر این منافع تغییر کند، دیگر نباید توجهی به برچسب‌هایی داشته باشیم که روی آن پول‌ها زده‌ایم. اما رفتار ما در عمل اینچنین نیست. برچسب‌ها عواملی ظاهرا بی‌ربط هستند.

«اکتشاف با آگاهی از بی‌قاعدگی است که دوباره آغاز می‌شود، یعنی، با فهم اینکه طبیعت به شکلی انتظارات برآمده از پارادایمی را زیر سؤال برده که بر علمِ متعارف حکم‌فرماست.»

اجماعی میان اقتصاددانان و به‌خصوص میان اقتصاددانان مالی وجود داشت که شواهد

بخش ششم: مالیه (۲۰۰۳ - ۱۹۸۳)