بریده‌هایی از کتاب خودت را به فنا نده

نحوهٔ اندیشیدن ما می‌تواند ساختار فیزیکی مغزمان را تغییر دهد. این پدیده که «انعطاف‌پذیری عصبی» نام دارد، تصورات ما را دربارهٔ مغر بشر منقلب کرد. همچنان‌که ما در گذر عمر، تجربه‌های جدیدی کسب می‌کنیم، مغز ما هم دائماً گذرگاه‌های عصبی‌ای را تنظیم می‌کند که مسئول کنترل تفکر و رفتار ما هستند. بهترین قسمتش آنجاست که ما فکرمان را در مسیری هدایت می‌کنیم که آگاهانه این گذرگاه را برای خودمان تعدیل می‌کند، و ساده‌ترین راه برای شکل‌دادن به این فکرها از طریق خودگویی‌های آگاهانه و مصمم است. این نوع صحبت‌ها، مانند میان‌بُر عمل می‌کنند، و کنترل زندگی‌ات را به‌دست می‌گیرند.

هفت جملهٔ تاکیدی گفتم. «من بی‌نهایت مشتاقم» «من برای پیروزی بی‌تابم» «من از پَسَش برمی‌آیم» «من اتفاق‌ها را می‌پذیرم» «من حاصلِ افکارم نیستم، بلکه نتیجهٔ اعمالم هستم» «من مصمم هستم»

یا تو سرنوشتت را کنترل می‌کنی یا سرنوشتت تو را کنترل می‌کند.

«تقدیرْ افراد مشتاق را هدایت می‌کند و اشخاص بی‌میل را دنبال خود می‌کشد.»

این انتظارها نه‌تنها اثری منفی بر وضعیت احساسی ما ندارند، بلکه حقیقتاً ما را از چیزی که می‌توانیم باشیم ضعیف‌تر می‌کنند.

این مشکلاتت نیستند که تو را از مسیر اهدافت دور می‌کنند، بلکه انتظارهای پنهانت است! نکتهٔ مهم اینجاست که «انتظار» اینکه زندگی چگونه باید باشد، هیچ خیری برای تو ندارد. تو بیشتر از خودِ موقعیت و شرایط سختی که در آن هستی، از انتظارهایت ضربه می‌خوری و این یعنی سروکله‌زدن با انتظارها، که باعث می‌شوند تناسب همه‌چیز از بین برود و قدرت و اراده‌ات برای برخوردی قدرتمند و مؤثر با مسائل و مشکلات تضعیف شود.

این کتاب کمکت می‌کند تا جواب سؤالت را بیابی، نه در جایی بیرون از خود، بلکه در درون خودت. اصلاً لازم نیست به‌دنبالِ پاسخ بگردی، «تو» خودت پاسخی.

دست از فکر و خیال بردار و دل به زندگی بده.»

«مرد عاقل برای چیزهایی که ندارد، عزا نمی‌گیرد، بلکه برای داشته‌هایش خشنود است.»

«حس درد را نادیده بگیر، خودش ناپدید می‌شود.»

رویدادهای بیرونی هیچ‌گونه قدرت و اختیاری بر ما ندارند. این خودِ ما هستیم که حقیقت وجودمان را با ذهنمان می‌سازیم.

اگر واقعاً چیزهایی را می‌خواهی، پس بلند شو و به دستشان بیاور! از همین امروز شروع کن، استراتژی خودت را بنویس، با درونت کنار بیا و مهم‌تر از همه، هر کاری لازم است، انجام بده و به دستشان بیاور! اما اگر اشتیاقی به ده یا بیست ساعت اضافه‌کارِ هفتگی نداری، تا به‌جایِ سوار شدنِ هوندا، با بی‌ام‌دبلیو به سر کار بروی، ذهن ارزشمندت را درگیر به‌دست آوردنش نکن. برای خودت فیلم بازی نکن. برای رسیدن به برخی اهداف، سروکله‌زدن با بی‌میلی‌ات، امری ضروری‌ست،

«در تاریک‌ترین لحظه‌هاست که باید به نور بنگریم.» ارسطو

اما تو از همهٔ اینها گذر خواهی کرد، چه خوب چه بد، دقیقاً همانند کاری که در گذشته کردی. تو همانند قهرمانی که هستی آنجا خواهی ایستاد و مقاومت خواهی کرد، چون همهٔ آنها فقط صحنه‌ای گذرا از فیلمِ داستان زندگی‌ات هستند.

حالا حتی مشکلات خیلی بزرگ‌تر، کاملاً متفاوت به‌نظر می‌رسند. بااین‌همه، از تمام آنها گذشتی و نهایتاً آن مشکلات به ساختن و قوی‌ترکردن کسی که درحال‌حاضر هستی، کمک کردند.

«وقتی زندگی روی تلخش را به تو نشان می‌دهد، این، نه‌تنها "بدشانسی" تو نیست، بلکه با تحمل آن، "با شایستگی" به "سعادت" خواهی رسید. البته این قانون را با گذر زمان و در آینده درک خواهی کرد.

اصلاً لازم نیست به‌دنبالِ پاسخ بگردی، «تو» خودت پاسخی.

مردم جامعهٔ ما با کلّه هجوم می‌آورند به‌سمتِ ثروتمندتر،‌ باهوش‌تر، زیباتر، شادتر یا قوی‌تربودن، و ما توانایی‌مان را برای آنکه خودِ واقعی‌مان باشیم از دست داده‌ایم. گم کرده‌ایم که آزادانه زندگی را نفس بکشیم و مسیر و راه خودمان را انتخاب کنیم، به‌جایِ آنکه انتظارها و توقع‌های جامعه و خانواده را به دوش بکشیم و برآورده کنیم.

«اگر می‌خواهی ترقی کنی، راضی باش که فکر کنند احمقی.» اپیکتتوس

«بر شانست لعنت نفرست. دیگران را سرزنش نکن. شرایط تقصیری ندارند.»