بریده‌هایی از کتاب 12 قانون زندگی؛ نوشداروی بی‌نظمی

این ایده که می‌توانیم به راحتی حقایق و ارزش‌ها را از یکدیگر جدا کنیم ساده‌لوحانه بود و ساده‌لوحانه باقی می‌ماند؛ ارزش‌های یک شخص تا حدودی نشان می‌دهد که او به چه چیزی می‌خواهد توجه کند و چه چیزی را به عنوان حقیقت در نظر می‌گیرد.

همچنین، از آنجایی که درست را از غلط تشخیص نمی‌دهیم و نمی‌دانیم چه چیزی خوب است، نامناسب‌ترین کاری که بزرگسالان می‌توانند انجام دهند، توصیه به جوانان برای چطور زندگی کردن است.

کمونیسم برگرفته از داستان بنی‌اسرائیل در مصر است، با یک طبقهٔ بردگی، ظالمان ثروتمند، یک رهبر، مثل لنین، که به خارج از کشور می‌رود، بین برده‌ها زندگی می‌کند و سپس برده‌ها را به سرزمینی وعده داده شده هدایت می‌کند (آرمان شهر؛ دیکتاتوری پرولتاریا).

«اگر در بخش اول داستان، اسلحه‌ای روی دیوار آویزان است، در بخش بعدی باید با آن شلیک شود. در غیر اینصورت هیچ فایده‌ای ندارد

به علاوه، وقتی ساز و کار ایدئولوژی‌شان کار نمی‌کند، مبلغان ایدئولوژی خودشان را مقصر نمی‌دانند بلکه تمامی آنهایی را مقصر می‌دانند که با ساده‌سازی‌ها فریب نمی‌خورند

تی.اس. الیوت خیلی جالب بر این مسئله تاکید می‌کند: ما از اکتشاف دست بر نخواهیم داشت و در انتهای همهٔ کاوشگری‌مان به مکان اول که شروع کردیم خواهیم رسید و آن مکان را برای اولین بار خواهیم شناخت. در دروازهٔ ناشناخته و فراموش شده وقتی پایانِ زمین هنوز کشف نشده بود رسیدیم به همان آغاز: در سرچشمهٔ طولانی‌ترین رودخانه آوای آبشارِ مخفی و کودکان در فراز درخت سیب. آن را نشناختیم چون کاوشش نکردیم اما آن را شنیدیم، تقریبا شنیدیم، در سکوت یبن دو موج دریا.

مردان وقتی با هم کار می‌کنند، هنجارهای رفتاری خاصی دارند. کارت را انجام بده. تمام توانت را بگذار. بیدار باش و توجه کن. غر نزن یا حساس نباش. پشت دوستانت بایست. جاسوسی نکن و چاپلوس نباش. طبق گفته‌های ماندگار آرنولد شوارتزنگر، یک مرد دخترصفت نباش. وابسته نباش. اصلا. هیچ‌وقت. تمام.

تشابه نسبی‌گرایی به «فضیلت»، «صبر» است. فقط صبر می‌تواند انسجام اجتماعی بین گروه‌های مختلف ایجاد کند و ما را از آسیب رساندن به یکدیگر، نجات دهد. بنابراین در فیسبوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی، شما به اصطلاح فضیلت خود را نشان می‌دهید و به همه می‌گویید که چقدر صبور، راستگو و مهربان هستید و منتظر می‌شوید تا دیگران شما را تایید کنند (هرچند که فضیلت‌های خود را به مردم گفتن، فضیلت نیست، بلکه نمایشِ خود است.

صدایی که در جنگل می‌شنوید، اما نمی‌دانید از کجاست، شاید صدای یک ببر باشد. امکان دارد گروهی از ببرها، که یکی گرسنه‌تر و وحشی‌تر از دیگری است، به سرپرستی یک تمساح، با یکدیگر تبانی کرده‌اند. اما شاید هم این نباشد. اگر برگردید و نگاه کنید، شاید متوجه شوید که فقط یک سنجاب است

هیچ‌کس مثل خودتان نمی‌تواند شما را تحقیر کند و شما را رقت‌انگیز بداند