بریده‌هایی از کتاب وحشی بافقی

پیشت به قدر غیر مرا اعتبار نیست بی اعتبار کرده فلک این‌قَدَر مرا شوقم چنان فزود که هرگه نهان شوی باید دوید بر سر صد رهگذر مرا برگردنم ز تیغ تو صد بار منت است زیرا که وارهاند ز صد دردسر مرا