بریده‌هایی از کتاب جرئت بسیار

۱. "وقتی احساساتم برملا می‌شوند چه می‌کنم؟" ۲. "وقتی معذب و نامطمئن هستم چطور رفتار می‌کنم؟" ۳. "چقدر آمادگی برملا کردن احساساتم را دارم؟" پیش از آغاز تحقیقاتم پاسخ‌های صادقانه‌ام این‌ها بودند: ۱. وحشت‌زده و عصبانی می‌شوم، قضاوت می‌کنم، می‌خواهم همه چیز را کنترل کنم تا بتوانم اطمینان ایجاد کنم. ۲. وحشت‌زده و عصبانی، قضاوت‌گر، کنترل‌گر، کمال‌گرا و تلاش‌گر برای ایجاد اطمینان. ۳. در محیط کاری که احتمال انتقاد، قضاوت، سرزنش یا خجالت کشیدن وجود دارد این آمادگی را ندارم. در مورد افرادی که دوستشان دارم برملا کردن احساساتم همیشه آمیخته با ترس از رخ دادن اتفاقات بد بوده است  حسی که نشاط و شادی زندگی را کاملاً از بین می‌برد و در فصل "سپر آسیب‌پذیری" دربارهٔ آن صحبت خواهیم کرد.

به اندازهٔ کافی خوب نبودن به اندازهٔ کافی کامل نبودن به اندازهٔ کافی لاغر نبودن به اندازهٔ کافی قدرتمند نبودن به اندازهٔ کافی موفق نبودن به اندازهٔ کافی باهوش نبودن به اندازهٔ کافی مطمئن نبودن به اندازهٔ کافی امنیت نداشتن به اندازهٔ کافی خارق‌العاده نبودن ما تصور می‌کنیم دچار کمبود هستیم

۴. سپاس و نشاط را در خود پرورش دهید: به کمبودها فکر نکنید و از تاریکی‌ها نترسید. ۵. شهود را در خود پرورش دهید و به ایمان خود اعتماد کنید: نیازی به اطمینان نیست. ۶. خلاقیت را در خود پرورش دهید: مقایسه نکنید. ۷. تفریح و استراحت کنید: نه خود را از پا درآوردن نشانهٔ منزلت اجتماعی است و نه سخت کار کردن نشانهٔ ارزش. ۸. آرامش و سکون را در زندگی‌تان پرورش دهید: اضطراب و نگرانی را اساس زندگی قرار ندهید. ۹. کارهای معنادار انجام دهید: به خودتان تردید نداشته باشید و فراموش کنید "قرار بوده چه کسی باشید". ۱۰. بخندید، بخوانید و برقصید: همیشه سرد و خویشتن‌دار نباشید.

"از عدم اطمینان متنفرم. از ندانستن متنفرم. از ترسِ رنجیدن یا سرخورده شدن نمی‌توانم عقایدم را با دیگران در میان بگذارم. قابل‌تحمل نیست. آسیب‌پذیری موضوعی پیچیده است و واقعاً هم تحمل‌ناپذیر است. می‌دانید منظورم چیست؟"

داشته‌هایتان را بدیهی فرض نکنید ــ قدرشان را بدانید. به دلیل آنچه که دارید عذرخواهی نکنید. قدردانِ آن باشید و این قدردانی و سپاس را با دیگران تقسیم کنید.

برای این‌که وارد میدان زندگی شویم در انتظار کامل شدن و ضدضربه شدن می‌مانیم، غافل از این‌که در طی این انتظار روابط و فرصت‌ها را به نحوی جبران‌ناپذیر از دست می‌دهیم، وقت باارزشمان را تلف می‌کنیم و موهبت‌هایی را که در اختیار داریم و نقشی را که ایفای آن فقط از دست ما ساخته است نادیده می‌گیریم.

برای این‌که وارد میدان زندگی شویم در انتظار کامل شدن و ضدضربه شدن می‌مانیم، غافل از این‌که در طی این انتظار روابط و فرصت‌ها را به نحوی جبران‌ناپذیر از دست می‌دهیم، وقت باارزشمان را تلف می‌کنیم و موهبت‌هایی را که در اختیار داریم و نقشی را که ایفای آن فقط از دست ما ساخته است نادیده می‌گیریم.

هر جا بی‌رحمی می‌بینید بدانید انگیزه و محرک آن احساس خجالت است.

کسی که تلاش می‌کند، کسی که اشتیاق را می‌شناسد، کسی که ایثار می‌کند و خود را وقف هدفی والا می‌سازد، "همان کسی است که در بهترین حالت طعم پیروزی را بیش از دیگران می‌چشد و در بدترین حالت و در صورت شکست، حداقل پردل و جرئت شکست می‌خورد

کسی که ایثار می‌کند و خود را وقف هدفی والا می‌سازد، "همان کسی است که در بهترین حالت طعم پیروزی را بیش از دیگران می‌چشد و در بدترین حالت و در صورت شکست، حداقل پردل و جرئت شکست می‌خورد

پذیرش آسیب‌پذیری یعنی در میان گذاشتن احساسات و تجاربمان با افرادی که می‌دانیم حق شنیدن در مورد زندگی‌مان را دارند.

"مهم کسی است که همیشه در میدان است، کسی که چهره‌اش را غبار و عرق و خون پوشانده است. کسی که شجاعانه تلاش می‌کند، اشتباه می‌کند و بارها و بارها با نقایص کار خود مواجه می‌شود. "چون هیچ تلاشی بی‌اشتباه و کاستی نیست؛ ولی کسی که تلاش می‌کند، کسی که اشتیاق را می‌شناسد، کسی که ایثار می‌کند و خود را وقف هدفی والا می‌سازد، "همان کسی است که در بهترین حالت طعم پیروزی را بیش از دیگران می‌چشد و در بدترین حالت و در صورت شکست، حداقل پردل و جرئت شکست می‌خورد ..."

"چون هیچ تلاشی بی‌اشتباه و کاستی نیست؛ ولی کسی که تلاش می‌کند، کسی که اشتیاق را می‌شناسد، کسی که ایثار می‌کند و خود را وقف هدفی والا می‌سازد، "همان کسی است که در بهترین حالت طعم پیروزی را بیش از دیگران می‌چشد و در بدترین حالت و در صورت شکست، حداقل پردل و جرئت شکست می‌خورد ..."

حس کمبود در فرهنگ‌هایی رونق بیشتری می‌گیرد که مستعدِ احساس خجالت و کمرویی هستند و عمیقاً درگیر مقایسه‌اند و حس یکی نبودنشان باعث متلاشی شدن جامعه می‌شود.

ولی موفقیت، شهرت و تأیید دیگران ارزش‌های اصلی زندگی من نیستند

شما می‌دانید که بسیار بیشتر از یک نقاشی، ایده‌ای مبتکرانه، یک ایدهٔ تبلیغاتی مؤثر، سخنران، یا رده‌های بالای رتبه‌بندی آمازون دات کام هستید.

اگر احساس کنید ارزشتان به محصول یا اثری وابسته است که خلق کرده‌اید، احتمالاً آن را به دیگران نشان نمی‌دهید، یا اگر نشان بدهید سعی می‌کنید آن‌قدر نوآورانه و مبتکرانه باشد تا این افشاگری با خطر کمتری مواجه شود.

هیچ چیز به اندازهٔ پی بردن به این موضوع باعث ایجاد تحول در زندگی‌ام نشد: سنجیدن ارزش خود با واکنش دیگران یعنی وقت تلف کردن. کسانی که مرا دوست دارند و بدون توجه به نتیجهٔ کارهایی که انجام می‌دهم در کنارم هستند، به من نزدیک‌اند.

"چه کاری حتی در صورت شکست ارزش انجام دادن را

افکار نهایی "مهم کسی نیست که انتقاد می‌کند. مهم کسی نیست که علل شکست بزرگان را مطرح می‌سازد یا به این موضوع اشاره می‌کند که افراد کجا می‌توانستند کارهایشان را بهتر انجام دهند. "مهم کسی است که همیشه در میدان است، کسی که چهره‌اش را غبار و عرق و خون پوشانده است. کسی که شجاعانه تلاش می‌کند، اشتباه می‌کند و بارها و بارها با نقایص کار خود مواجه می‌شود. "چون هیچ تلاشی بی‌اشتباه و کاستی نیست؛ ولی کسی که تلاش می‌کند، کسی که اشتیاق را می‌شناسد، کسی که ایثار می‌کند و خود را وقف هدفی والا می‌سازد، "کسی است که در بهترین حالت طعم پیروزی را بیش از دیگران می‌چشد و در بدترین حالت و در صورت شکست، حداقل پردل و جرئت شکست می‌خورد ..." تئودور روزولت