بریده‌هایی از کتاب کی؛ ترفندهای علمی زمان سنجی عالی

توضیح این موضوع هر چه باشد، اما عاملی که نباید در تصمیم‌گیری‌های قضایی تاثیر داشته باشد و ربطی به خود عدالت نیز ندارد (اینکه آیا قاضی استراحت می‌کند یا این زمان استراحت چه وقتی است)، در تصمیم در باره اینکه آیا کسی باید آزاد شود یا در زندان بماند اهمیت زیادی داشت.

محققان می‌گویند نمی‌توانند دقیقا مشخص کنند که چه چیزی عامل این پدیده است. شاید دلیل آن این باشد که خوردن باعث بالا رفتن سطح گلوکز قضات می‌شود و ذهن آنها را تجدید قوا می‌کند. شاید فاصله گرفتن از مسند رای، روحیه آنها را بهتر می‌کند. شاید قضات خسته هستند و این وقت استراحت خستگی آنها را کم می‌کند.

اما ببینید پس از اینکه قاضی استراحت می‌کند چه اتفاقی می‌افتد. پس از نخستین وقت استراحت برای نهار، آنها به سرعت بخشنده می‌شوند (تمایل بیشتر به عدول از رای پیش‌فرض) و پس از چند ساعت نگرش آنها بسیار سخت‌گیرانه می‌شود. اما مانند بچه‌های مدرسه دانمارک، در اینجا هم مشاهده می‌کنید که وقتی این قضات به وقت استراحت دوم خود می‌روند چه اتفاقی می‌افتد (یک وقفه تجدید قوا کننده در بعد از ظهر برای نوشیدن آبمیوه و یا چرخی در سالن تفریحات). آنها به همان نرخ ارای موافق که در ابتدای صبح داشتند برمی‌گردند.

محققانی که این پدیده دانمارکی را مطالعه کرده‌اند می‌گویند: «ما معتقدیم این نتایج دو کاربرد مهم در سیاست‌گذاری دارند، نخست اینکه در هنگام تصمیم‌گیری در مورد طول روز درسی و همچنین تعداد و طول زمان‌های استراحت، باید خستگی شناختی را هم در نظر بگیریم. نتایج ما نشان می‌دهد که روزهای تحصیلی طولانی مدت قابل توجیه است البته در صورتی که تعداد زمان‌های استراحت مناسب باشد. دوم اینکه سیستم‌های ارزیابی مدارس باید تاثیر عوامل خارجی در نمره امتحانات را نیز در نظر بگیرند. رویکرد بهتر این است که طوری برنامه‌ریزی کنیم که آزمون‌ها دقیقا بعد از زمان استراحت برگزار شوند».

«یک وقت استراحت باعث بهبودی در عملکرد می‌شود که اثر بیشتری از کاهش ساعتی آن دارد»

«زود رفتن به خواب و زود بیدار شدن باعث می‌شود فرد سالم، ثروتمند و دانا شود».

توماس ادیسون یک جغد شب زنده‌دار بود که به بقیه جغدهای شب زنده‌دار قدرت بخشید. یک نویسنده زندگی‌نامه او گفت «احتمال اینکه نیمه شب او را در آزمایشگاه می‌دیدید بسیار بیشتر از این بود که در نیمه روز او را در آنجا ببینید». همه انسان‌ها تجربه یکسانی از یک روز ندارند.

در صبحگاه‌ها و در زمان اوج‌گیری، بیشتر ما در حل مسئله لیندا خوب عمل می‌کنیم (کارهای تحلیلی که نیازمند هشیاری، تیزهوشی و تمرکز است). ساعت‌های آخر روز، زمانی که در حال اوج‌گیری دوباره هستیم، بیشتر ما در حل مسئله سکه بهتر عمل می‌کنیم (کارهای بصیرتی که نیازمند مهارکنندگی و اراده کمتری است).

نخست اینکه توانایی‌های شناختی ما در تمام طول روز به یک اندازه نیست. در طول حدود شانزده ساعتی که بیدار هستیم، این توانایی‌ها تغییر می‌کنند (غالبا به صورت قاعده‌مند و قابل پیش‌بینی). در لحظه‌هایی از روز نسبت به بقیه لحظه‌ها، باهوش‌تر، سریع‌تر، خنگ‌تر، کندتر، خلاق‌تر و بی‌خلاقیت‌تر هستیم.

«یکی از نتایج تحقیق ما برای مدیران شرکت‌ها این است که ارتباط با سرمایه‌گذاران و همچنین سایر مذاکرات و تصمیم‌های مهم مدیریتی باید در اوایل روز انجام شود». آیا بقیه افراد نیز باید از این توصیه پیروی کنند؟ (اتفاقا، شرکت کمپبل، تماس‌های گزارش درآمد خود را صبح انجام می‌داد). احساسات ما در یک الگوی منظم نوسان می‌کنند (و این موضوع بدون اینکه مورد توجه واقع شود بر نحوه عملکرد مدیران در کار خود نیز تاثیر می‌گذارد). آیا بقیه انسان‌ها که به درجه مدیریت ارشد نرسیده‌اند نیز باید برنامه صبح خود را کامل پر کنند و تمام کارهای مهم را صبح انجام دهند؟ پاسخ مثبت است. و البته منفی هم هست.

احساسات، وضعیت درونی هستند اما تاثیر بیرونی دارند. ممکن است تلاش کنیم تا احساسات خود را مخفی کنیم اما در نهایت بروز پیدا می‌کنند (و همین امر تعیین کننده واکنش دیگران در برابر کلمات و اعمال ماست).

نخستین روز سال چیزی است که متخصصان علوم اجتماعی آن را «نقطه عطف موقتی» می‌نامند. همان‌طور که انسان‌ها برای حرکت در فضا نیاز به نقاط عطف دارند (برای رسیدن به خانه باید از ایستگاه شل به سمت چپ بپیچم)، برای حرکت در زمان نیز از نقاط عطف استفاده می‌کنند. تاریخ‌های خاصی مانند این «ایستگاه شل» عمل می‌کنند. آنها از سایر روزهای فراموش شدنی و معمولی متمایز هستند و تمایز آنها به ما کمک می‌کند تا راه خود را پیدا کنیم.

نقاط وسط، و نقاط پایانی زندگی می‌کنیم که هر کدام از این نقاط، رفتار ما را به یک مسیر جدید هدایت می‌کند. وقتی با دیگران در زمان هماهنگ می‌شویم، اغلب ما بهترین خودمان را بروز می‌دهیم. یکی از راه‌های

در پشت ظاهر زندگی روزمره یک الگوی پنهان وجود دارد: مهم، دور از انتظار و افشا کننده.

محققان می‌نویسند «با ثبت لحظه‌های معمولی امروز، فرد می‌تواند حال را تبدیل به هدیه‌ای برای آینده کند».

به گذشته فکر کنید. گذشته چیزی است که گفته می‌شود خود را زیاد درگیر آن نکنیم. اما تحقیقات نشان می‌دهد که تفکر در زمان گذشته می‌تواند به درک بهتری از خودمان منجر شود. برای مثال، نوستالژی (فکر کردن و گاهی هوسِ رفتن به گذشته) در زمانی یک بیماری بود، یک مانع که ما را از اهداف کنونی خود دور می‌کرد.

در واقع، طبق گفته محققان انتشارات دانشگاه آکسفورد «زمان»، پرکاربردترین اسم زبان انگلیسی است.

پایان‌ها، نتیجه‌ها و اوج‌ها یک نکته ضروری را در مورد شرایط انسان‌ها نشان می‌دهند: در پایان، ما به دنبال معنا هستیم.

شروع‌ها بسیار بیشتر از آنچه فکر می‌کنیم با ما می‌مانند: تاثیر آنها تا انتها باقی است.

اینها سه اصل شروع موفقیت‌آمیز هستند: درست شروع کنید. دوباره شروع کنید. دسته‌جمعی شروع کنید.