بریده‌هایی از کتاب فایز دشتستانی

دلم در نزد جانان است امشب چو مرغ نیم بریانست امشب کبابی از دل فایز بسازید که سرو ناز مهمان است امشب

مرا زان روز قصه مشکل افتاد که کار من رجوعش با دل افتاد ملامتهای خلق و خیر فایز همه بی صرفه و بی حاصل افتاد

عجب نبود کنی فایز فراموش فراموشی‌ست رسم آدمیزاد

صنم تا کی دل ما را کنی آب دل نازک ندارد اینقدر تاب اگر تو راست می‌گویی به فایز به بیداری بیا پیشم نه در خواب

مرا شب سیل آه از دل برآید

نمی‌بینم ز مردم آشنایی نمی‌آید ز کس بوی وفایی

بگو با دلبر ترسایی امشب چه می‌شد گر که بی ترس آیی امشب لبان خشک فایز را ز رحمت بر آن لعل لب ترسایی امشب

خداوندا جوانیم به سر رفت

دلم را جز تو کس دلبر نباشد به جز شور توام در سر نباشد دل فایز تو عمدا می‌کنی تنگ که تا جای کس دیگر نباشد

دل فایز تو عمدا می‌کنی تنگ که تا جای کس دیگر نباشد