بریده‌هایی از کتاب جاده جنگ؛ جلد۸

«دشمن را، هرگز نباید دست کم گرفت، پیروزی تا کامل نباشه، پیروزی نیست؛ و غرور، در همه حال ناپسنده»

وقتی همه امکانات دست حریفه، و مثل روز روشنه که طرف مقابل هیچ شانسی- حتی یک نیم در هزار- در برابر دشمنش نداره، چه کار می‌تونه بکنه؟ از شعار دادن و حرف‌های‌حماسی زدن و این قلنبه سلنبه‌ها که تو به زبون میاری! در مقابل حریفی که همه گونه سلاح و قدرت و مهارت در اختیار داره، چه نتیجه‌ای بار می‌یاد؟... به جز مرگ حتمی!...» مخاطب، با حرارت گفت: - «شاید مرگ نتیجه یک رویا رویی باشه، اما فرقه بین، شجاعانه و مثل یک مرد و یک مسلمان واقعی مردن، تا... مثل یک بزدل و... ذلیل...»

«کسی که خودشو می‌بازه و به انتظار مرگ می‌نشینه، نه مسلمان می‌شه بهش گفت – که فکر جهنم و بهشت رو بکنه- و نه حق داره دم از مردی و مردونگی بزنه!

«کسی که خودشو می‌بازه و به انتظار مرگ می‌نشینه، نه مسلمان می‌شه بهش گفت – که فکر جهنم و بهشت رو بکنه- و نه حق داره دم از مردی و مردونگی بزنه!.... و تازه از کجا می‌دونی که کسی که خودشو تسلیم دشمن می‌کنه- تا اونو بکشه- کارش بدتر از خودکشی نیست!»