بریده‌هایی از کتاب خودت باش دختر

واقعاً فکر می‌کنید خداوند شما را-شمای منحصربه‌فرد و زیبا را-خلق کرده که خودِ واقعی‌تان را انکار کنید چون ممکن است برای دیگران ناخوشایند باشد؟ باور ندارم این خواستهٔ خدا باشد.

بله، من هم عقیده دارم که ما نسبت به یکدیگر مسئول هستیم؛ اما مسئول یکدیگر بودن در جامعه و در روابط اتفاق می‌افتد. مسئول یکدیگر بودن از قلب یک رابطهٔ دوستی زیبا نشئت می‌گیرد، رابطه‌ای که باعث شود شما با دوستتان بنشینید و صمیمانه از او بپرسید که آیا آنها به اعمال خود نگاه کرده‌اند. مسئول یکدیگر بودن از عشق برمی‌خیزد. قضاوت‌کردن از ترس، تحقیر و حتی تنفر نشئت می‌گیرد. بنابراین سعی کنید بر قضاوت‌هایتان لباس مسئولیت بپوشانید تا وجدانتان آسوده شود.

اهدافمان را رها می‌کنیم چون فاجعه‌ای که رخ داده آن‌قدر سنگین است که تحمل بیشتر از آن را نداریم. اتفاقات بد همیشه رخ می‌دهند و اگر بخواهیم روراست باشیم بخشی از وجودمان از این اتفاق خوشحال می‌شود چون فکر می‌کنیم خیلی‌خوب، حالا دیگر کسی از من توقع ندارد به راهم ادامه بدهم چون همین‌که حالم خوب است کافی‌ست.

به من نگویید چنین قدرتی را برای به‌دست‌آوردن رؤیایتان ندارید. به من نگویید مجبورید تسلیم شوید چون رسیدن به آن دشوار است. اینجا هم پای مرگ و زندگی درمیان است. این است تفاوت بین زندگی‌کردن در زندگی‌ای که آرزویش را داشتید و نشستن کنار جنازهٔ کسی که قرار بوده باشید. دست‌کشیدن از یک رؤیا برای من چنین حسی دارد.

اولین قدم برای پشت‌سرگذاشتن قضاوت و رقابت‌کردن، اعتراف به این است که هیچ‌کس مصون نیست. بعضی از ما با روش‌هایی جزئی قضاوت می‌کنیم: چشم‌هایمان را برای طرز لباس‌پوشیدن کسی گرد می‌کنیم. به بچه‌ای که در سوپرمارکت بدرفتاری می‌کند اخم می‌کنیم و درمورد مادری که هر روز، وقتی دنبال فرزندش به مدرسه می‌آید، یک لباس می‌پوشد و نگران به‌نظر می‌رسد فرضیه‌سازی می‌کنیم.

از بدرفتاری با جسم و ذهنتان دست بردارید. زندگی‌تان قرار است سفری از یک مکان منحصربه‌فرد به مکانی دیگر باشد؛ قرار نیست مثل یک چرخ‌وفلک باشد که شما را مدام به همان نقطهٔ قبلی برگرداند.

آیا تابه‌حال وقتی انگشتتان را برای استهزاء سمت کسی نشانه رفته‌اید به این دقت کرده‌اید که سه تا از انگشت‌هایتان به‌سمت خودتان اشاره می‌کند؟ همه در چنین موقعیتی بوده‌ایم اما این باعث نمی‌شود این کار عادی به‌نظر برسد. پایین کشیدن دیگران شما را بالا نمی‌برد

تو و فقط خود تو مسئول آدمی هستی که می‌شوی و همچنین مسئول میزان شادی و رضایتی که از زندگی داری.

هیچ‌کس هرگز به‌اندازهٔ خودتان به رؤیای شما اهمیت نمی‌دهد. هرگز.

من موفق شدم چون هرگز باور نداشتم که رؤیاهای من توسط فرد دیگری به سرانجام می‌رسد.

دوست نداشتن‌دیگران یا درک نکردنشان دلیل بدبودن یک اثر نمی‌شود.

زمان‌بندی خدا حرف ندارد.

تابه‌حال این فکر به سرت زده که آن‌قدرها هم که باید خوب نیستی؟ که به‌اندازهٔ کافی لاغر نیستی؟ که مادر بدی هستی؟ آیا این فکر به سرت زده که لیاقتت همین است که با تو بدرفتاری شود؟ که هیچ ارزشی نداری و هرگز به جایی نخواهی رسید؟ تمامی اینها دروغ است. دروغ‌هایی که توسط جامعه، رسانه‌ها، خانواده‌هایمان، یا صادقانه بگویم، توسط خود شیطان ساخته شده و تداوم یافته‌اند.

موضوع هدف یا رؤیایی که دارید نیست، موضوع آدمی است که در راه رسیدن به هدف تبدیل به آن می‌شوید.

در اکثر موارد تا وقتی به طرف مقابلت اجازه دهی با تو بدرفتاری کند او به این کار ادامه خواهد داد. اگر برای خودت ارزش قائل نباشی هیچ‌کس برای تو ارزش قائل نخواهد بود.

وقتی واقعاً چیزی را بخواهید راهی برای به‌دست‌آوردنش پیدا خواهید کرد اما وقتی ازته‌دل خواستار چیزی نباشید برایش بهانه جور می‌کنید.

اگر نتوانستید از در وارد شوید، از پنجره وارد شوید. اگر پنجره قفل بود از مسیر دودکش استفاده کنید. «نه» به‌معنای متوقف‌شدن نیست بلکه به‌معنای تغییر مسیر به‌سمت مقصد است.

تو و فقط خود تو مسئول آدمی هستی که می‌شوی و همچنین مسئول میزان شادی و رضایتی که از زندگی داری.

ادراک یعنی مسائل را آن‌طور که واقعاً هستند نمی‌بینیم بلکه آن را از منظر خودمان می‌بینیم. برای مثال یک خانهٔ درحال‌سوختن را فرض کنید. برای یک آتش‌نشان، خانهٔ درحال‌سوختن یک مأموریت به‌حساب می‌آید، شغلی که تمام عمر خود را صرف آن کرده است. برای یک آتش‌افروز، یک خانهٔ درحال‌سوختن هیجان‌انگیز و خوب است. اگر این خانه، خانهٔ شما باشد چه؟ اگر این خانوادهٔ شما باشند که شاهد سوختن و ازبین‌رفتن تمام وسایل و مایملکتان هستند چه؟ دراین‌صورت مفهوم این خانهٔ درحال‌سوختن کاملاً برای شما عوض می‌شود. شما این خانه را آنچه به‌نظر می‌رسد نمی‌بینید بلکه آن را با افکار، احساسات و باور خود می‌بینید. ادراک یعنی واقعیت و من می‌خواهم بگویم واقعیت شما بیشتر توسط تجربیات گذشته‌تان شکل گرفته تا آنچه درحال‌حاضر در جریان است. اگر گذشته‌تان به شما می‌گوید هیچ راهی جواب نمی‌دهد، زندگی برعلیه من کار می‌کند و هرگز موفق نخواهم شد، دراین‌صورت چطور می‌خواهید برای خواسته و هدفتان بجنگید؟ اگر «نه» و مخالفت را به‌عنوان پایان راه قبول نکنید می‌توانید ادراک خود را تغییر داده و کل زندگی‌تان را به‌طور اساسی دگرگون کنید.

درمورد رؤیایتان عجله نکنید. بنشینید و به آن فکر کنید