اینه که به مردمش ظلم بشه. تا وقتی که حکومت کشورمون پادشاهی بود، حرف فقط حرف شاه بود و مردم هم نقش نوکرهایی رو داشتن که باید گوش به فرمان اون میبودن. اگه کوچکترین اعتراضی هم می شد؛ معلوم بود چه اتّفاقی میافته. معترضان یا سر به نیست میشدن یا توی زندانها شکنجه میشدن. البتّه اونایی که به شاه و دوروبریهاش «بله قربان» میگفتن، در امان بودن. خوب، همینجوری بود که هر روز اطرافیان شاه پولدارتر میشدن و خیلی از مردم هم با فقر دست و پنجه نرم میکردن. نفت و سرمایههای مملکت و حتّی ارتش رو هم آمریکاییها اداره میکردن. آمریکاییها با حمایت از شاه، هر جور که میخواستن، از منابع کشورمون سوءاستفاده میکردن.
قریشی