بریده‌هایی از کتاب شجاعت در برهوت

وقتی تعلق به خودتان آن‌قدر کامل باشد که تمایل داشته باشید به‌تنهایی ایستادگی کنید، این برهوت است؛ مکانی رام‌نشده و پیش‌بینی‌ناپذیر در انزوا و جست‌وجو، جایی که به‌اندازهٔ خطرش، نفس‌گیر هم هست، و جایی که اگرچه در جست‌وجویش هستند، به همان اندازه از آن هراس نیز دارند. ممکن است برهوت، اغلب حسی سنگ‌دلانه داشته باشد؛ زیرا نه می‌توانیم آن را مهار کنیم و نه تفکر مردم دربارهٔ انتخاب ما برای ورود به این وسعت بی‌انتها را. اما این‌جا درواقع مکان تعلق واقعی است و جایی است که بیش‌ترین شجاعت را می‌طلبد و بیش‌ترین هراس را هم ایجاد می‌کند.

یادگیری این‌که چطور از اطمینان حفاظت کنیم و تشخیص این‌که چه چیزی مال ماست و می‌توانیم به‌اشتراک بگذاریم و چه چیزی نیست. چالش این است که استفاده از شایعه، صمیمت ناشی از وجود دشمن مشترک و به‌اشتراک‌گذاری بیش‌ازحد را به‌عنوان روشی برای تسریع ارتباط، کنار بگذاریم

خوشحالی از ارتباط مجدد در فیس‌بوک به‌وجود نمی‌آمد. این خوشحالی، از پیاده‌روی‌های ما، پینگ‌پنگ خانوادگی و مسابقات چهارنفره و تماشای فیلم در کنار یکدیگر سرچشمه می‌گرفت و هنوز هم می‌گیرد. فیس‌بوک تسریع‌کنندهٔ آن بود. ارتباط اصلی، از نوع رودررو بود.

تروریسم ترسی است که با زمانْ آزاد می‌شود. هدف نهاییِ تروریسم جهانی و داخلی، حملاتی است که ترس را آن‌قدر در عمق قلب جامعه جای دهد که به‌مرور، ترس تبدیل شود به روش زندگی. این روشِ ناآگاهانهٔ زندگی، موجب خشم و اتهام‌زنیِ متقابل و بیش‌ازحد در مردم می‌شود. وقتی اجازه دهیم ترس در فرهنگ ما ریشه بدواند، تروریسم بیش‌ترین اثر خود را خواهد گذاشت

موسیقی مثل همهٔ هنرها به دردها و فریبنده‌ترین هیجانات ما آوا، زبان و فرمی می‌دهد تا بتوانیم آن را بشناسیم و به‌اشتراک بگذاریم. معجزهٔ صدای یکنواخت بالا معجزهٔ همهٔ هنرهاست: تواناییِ به‌آغوش‌کشیدن دردمان و هم‌زمان، رهایی از آن را به ما عطا می‌کند.

تعلق واقعی تنها وقتی روی می‌دهد که خودِ ناکامل و واقعی‌مان را به دنیا نشان بدهیم. ازاین‌رو امکان ندارد حس تعلق ما بیش‌تر از سطح خویشتن‌پذیری‌مان باشد.

«ممکنه ادامه پیدا نکنه. اون تو رو بیش‌تر از خودت دوس داره.»

هرگز قدرت دیده‌شدن را نادیده نگیرید؛ مبارزه با خودتان، وقتی کسی واقعاً شما را می‌بیند و دوست‌تان دارد، خسته‌کننده و بی‌فایده است.

زندگی با آلودگی هوا، به‌اندازهٔ پنج‌درصد باعث افزایش احتمال مرگ زودرس می‌شود، زندگی با چاقی بیست‌درصد، نوشیدن زیاد مشروبات الکلی سی‌درصد، و زندگی با دل‌تنگی؟ احتمال مرگ زودرس را به‌اندازهٔ چهل‌وپنج‌درصد افزایش می‌دهد.

قابلیت اطمینان؛ چیزی را که می‌گویید، انجام خواهید داد؛ یعنی از مهارت‌ها و محدودیت‌های خود، آگاهید و بنابراین بدعهدی نمی‌کنید و می‌توانید از پس تعهدات‌تان بربیایید و اولویت‌های رقابتی را متعادل کنید.