بریده‌هایی از کتاب سید‌محمد حسینی بهشتی؛ نگاهی به زندگی و زمانه‌ی شهید دکتر بهشتی

والله والله والله بنی‌صدر داشت پیش امام (ره) از دکتر شکایت می‌کرد که انحصارطلب است و نمی‌گذارد ما کاری بکنیم و همهٔ کارها را به دست خود گرفته است. امام با ناراحتی گفت: «این‌قدر که شما از آقای بهشتی شکایت می‌کنید، والله والله والله آقای بهشتی تا این ساعت حتی یک کلمه پشت سر شما با من صحبت نکرده است.»

به شما چه! گفتم: «دکتر کارتان دارم». تقویم کوچکش را درآورد، مدتی نگاه کرد و برای روز بعد، ساعت ۹ صبح وقت ملاقات داد. روز بعد خیلی کوشش کردم سر وقت برسم؛ اما دم در اتاق دکتر که رسیدم، ساعت نُه و بیست دقیقه بود. در را باز کرد و با لبخند گفت: «از وقت شما بیست دقیقه گذشته است و ده دقیقه باقی مانده است. در این ده دقیقه می‌نشینی، احوالپرسی می‌کنی و یک چای می‌خوری و می‌روی!» گفتم: «مگر آقا بعد از من چه کاری انجام می‌دهید که این‌جور مرا جواب می‌کنید؟!» دوباره با لبخند پاسخ داد: «به شما چه! شما چه کار داری من بعد از این می‌خواهم چه‌کار کنم؟!» قندی برداشتم و در حالی که سرم پایین بود، آن را توی چای زدم و به دهان گذاشتم.

دروغ تاکتیکی! گفتن و تهمت زدن، برای این‌که رقیبان را از میدان به‌در کنیم؛ شایعه‌پردازی و دروغ‌پردازی، این‌ها تاکتیک‌های مسلمان علوی، نیست.

موضع من در برابر دکتر شریعتی و کارهای او موضع بهره‌برداری صحیح است، نه لگدکوب کردن، نه لجن‌مال کردن و نه ستایش کردن و بالا بردن.

ولایت فقیه یک جامعه‌ای است که می‌خواهد با اسلام اداره شود؛ می‌خواهد در راه اسلام بماند؛ آن هم اسلام راستین؛ اسلامی را که فقهای متخصص در شناخت اسلام، که با تقوا، روشن‌بین و آگاه به مسائل روز باشند برای مردم بیان می‌کنند. برای این منظور گفتیم جامعهٔ اسلامی به این شکل اداره می‌شود که رهبری عادل، فقیه، باتقوای متعهد، مبارزآگاه غیردنیاطلب، فقیهی که ریاست‌دوست نیست، ریاست‌طلب نیست، دنیاطلب نیست، مستبد نیست، دیکتاتور نیست؛ فقیهی که مردم‌دوست است؛ فقیهی که مثل رهبر این انقلاب می‌گوید من کاری نکردم، این مردمند که کار می‌کنند... در رأس قوهٔ مدیریت مملکت قرار می‌گیرد... اگر کسی خیال کند ما می‌گوییم فقها در رأسند، یعنی باید در کبکبه و دبدبه و تبختر و سیادت‌فروشی و بزرگی‌فروشی باشند و به رخ مردم بکشند که مائیم رئیس شما؛ چنین نیست!

«انقلاب» عبارت است از انتخاب راه تازه‌ای که باید با هشیاری و آگاهی و فداکاری آن را وجب به وجب طی کرد و این کار یک روز و یک سال و چند سال نیست.

بهشت را به بها بدهند، نه به بهانه. برای بهشت عزت، بهشت سعادت، بهشت حاکمیت اسلام، باید بهای سنگینی پرداخت

ده دقیقه‌ای از آغاز نطق دکتر می‌گذشت و ساعت هشت و بیست دقیقه را نشان می‌داد. دکتر مکثی کرد و به مستمعین دورتادور جلسه نگاه کرد و وقتی از همراهی ایشان با بحث مطمئن شد، یک‌باره گفت «بچه‌ها بوی بهشت می‌آید. آیا شما هم این بو را استشمام می‌کنید؟» در همین لحظه انفجار مهیبی حزب جمهوری اسلامی را لرزاند و ساختمان فروریخت.

امام (ره) پس از شهادت دکتر بهشتی، گفت «خدا انصاف بدهد به آن‌هایی که انحصارطلب بودند و می‌خواستند بهشتی و امثال آن‌ها را از صحنه خارج کنند.»

باید شتاب‌زده نباشیم. نباید انتظار داشته باشیم که از یک کار کوچک در فاصله‌های کوتاه، بلافاصله نتیجهٔ بسیار بزرگ بگیریم. ولی شتاب‌زده هستیم! حتی در کارهای شخصی‌مان هم شتاب‌زده هستیم. به اصطلاح معروف می‌خواهیم غوره نشده، مویز بشویم. باید اهل طرح‌ها و نقشه‌های طولانی‌مدت باشیم.