بریده‌هایی از کتاب سید‌محمد حسینی بهشتی؛ نگاهی به زندگی و زمانه‌ی شهید دکتر بهشتی

یکی از مصیبت‌های عمر ما این است که اشخاص کم‌کم دارند جانشین ارزش‌ها می‌شوند. این خطرناک است. انقلاب ما، انقلاب ارزش‌هاست.

یک‌روز به دکتر گفتم شما چرا در مقابل این همه توهین از خودتان دفاع نمی‌کنید؟ در جواب، آیه‌ای خواند و گفت:‌ «فلانی من نباید از خودم دفاع کنم، بلکه باید آن‌قدر ایمان خودم را قوی کنم که خداوند از من دفاع کند و جواب این‌ها را بدهد. و چون وعدهٔ خدا حق است؛ من به این وعده اعتقاد دارم» بعد هم محکم گفت: «دفاع خدا را که نمی‌شود با دفاع ما مقایسه کرد.»

ما شیفتگان خدمتیم، نه تشنگان قدرت.

دانشجو رسالتش در این است که در برابر دردهای جامعه برای همیشه حساس بماند. وای به روزی که تحصیل‌کرده‌های جامعه اعم از روحانی، معمّم، دانشگاهی، در شکل آموزگار، دبیر، امام جماعت، مرجع تقلید، محقق، اسلام‌شناس یا نویسنده، تبدیل بشود به گروه «بی‌درد».

معیار رشد و تعلیم و تربیت در انقلاب، «خودسازی آگاهانه» است؛ حرکتی آگاهانه و آزادانه.

ما آن روزها در وین زندگی می‌کردیم و دکتر هم آمده بود تا سری بهمان بزند. ناهار را که خوردیم از من پرسید جواد آقا، خانهٔ شما چند متر است؟ گفتم این خانهٔ کوچک که متراژ ندارد، سی‌چهل متری می‌شود. دکتر گفت نه از ۳۰ تا ۴۰ متر، ۱۰ متر اختلاف متراژ است. رو به همسرم ادامه داد «ملوک خانم پاشو متر خیاطی را بیاور.» بعد هم یک‌طرف آن را گرفت و از من هم خواست تا سر دیگر را دقیقاً گوشهٔ دیوار بگذارم تا محاسبه دقیق دربیاید. بالأخره مساحت آپارتمان را به دست آوردیم؛ سی و هفت و نیم متر بود. وقتی کارمان تمام شد دکتر گفت حالا اگر کسی در تهران از من بپرسد داماد و دخترت در چه منزلی زندگی می‌کنند؛ می‌توانم بگویم در یک آپارتمان سی و هفت و نیم متری. ولی اگر بگویم سی چهل متری، شنونده می‌تواند پیش خودش بگوید: مساحت آن را تا ۹۰ متر هم می‌شود تصور کرد!

ده دقیقه‌ای از آغاز نطق دکتر می‌گذشت و ساعت هشت و بیست دقیقه را نشان می‌داد. دکتر مکثی کرد و به مستمعین دورتادور جلسه نگاه کرد و وقتی از همراهی ایشان با بحث مطمئن شد، یک‌باره گفت «بچه‌ها بوی بهشت می‌آید. آیا شما هم این بو را استشمام می‌کنید؟» در همین لحظه انفجار مهیبی حزب جمهوری اسلامی را لرزاند و ساختمان فروریخت.

تمام حرف بر سر «تشکل‌های نیروهای مؤمن مسلمان» است، نه حزب و کانون و انجمن و نام‌های دیگر.

در نظام اسلامی باید روزبه‌روز، نورانیت اسلام بیشتر به چشم بخورد. آن صفا، صداقت که برای فطرت هر انسان، به‌خصوص نسل جوان جاذبه نیرومند دارد، باید در رفتار و گفتمارمان بروز پیدا نماید.

هرگز ساعتی را نگذرانده‌ام که در آن نشسته باشم و بگویم: خب! کارها الحمدالله تمام شد. تاریخ اسلام و تاریخ انقلاب‌های دنیا، برای ما روشن می‌کند که دشمنان حق و عدل هیچ‌وقت آرام نخواهند گرفت.