بریده‌هایی از کتاب سید موسی صدر ؛ نگاهی به زندگی و زمانه امام موسی صدر

دایی لبخندی زد و گفت: «آقا جواد! این داستان‌ها جذابه، اما بعدها برای این‌که وقتت را با خواندن‌شان تلف کردی، افسوس می‌خوری. این داستان‌ها ساختهٔ تخیلات نویسندگان است. تخیل را پرورش می‌دهد. اما در این سن و سال باید کتاب‌هایی هم بخوانی که تعلق را رشد بدهد.»

تمامی اعراب خواهان نابودی «ساف» بودند تا از دست آن‌ها و مسألهٔ فلسطین خلاص شوند! عرفات هم همهٔ این مخالفت‌ها و مشکلات را از چشم امام موی صدر می‌دید. امام را متهم کرد که باعث سقوط «نبعه» شده است. به مناسبت اولین سال تأسیس سازمان امل، یک گردهمایی برگزار شد. در این گردهمایی در حضور تمام رهبران سیاسی لبنان، از جمله خود عرفات، امام صدر گفت: «اعراب به دنبال خنجری هستند تا فلسطینی‌ها را نابود کنند. ما هرگز اجازه نخواهیم داد تا شیعیان چنین خنجری باشند. حتی اگر فلسطینی‌ها با خنجر به من حمله کردند، به جای خنجر، با دست از خود دفاع خواهم کرد. ولی بدان ای ابوعمار! شرف قدس اجازه نخواهد داد که به دست غیرمؤمنین آزاد شود.»

«دفاع از وطن تنها از وظایف و مسئولیت‌های دولت نیست، بلکه همه وظیفه دارند از کشور، سرزمین و خانهٔ خود دفاع کنند. اگر حکومت، مسئولیت دفاع از مملکت را انجام نداد، ضرورت دفاع از گردن ملت ساقط نخواهد گردید.»

در این دنیای سازمانی، اگر ما باز بخواهیم تک‌روی کنیم، به نظر من نهایت سادگی است. ما اگر امروز عمل دسته‌جمعی نداشته باشیم، کلاهمان پس معرکه است. که هست! برای این‌که همه چیز منظم و تشکیلاتی و سازمانی است. شما دست روی یک‌جا بگذارید که تنها راه بروند، بی‌سازمان راه بروند، بی‌تشکیلات راه بروند، یا تک‌روی کنند! نمی‌توانید پیدا کنید.

گفته بود: «اگر در بیروت پسر مرا بکشند، اجازه نخواهم داد در بعلبک یک مسیحی بی‌گناه کشته شود.»

شرف قدس اجازه نخواهد داد که به دست غیرمؤمنین آزاد شود.

سال ۱۳۵۶ شمسی در یکی از سخت‌ترین دوران‌های لبنان، رفت مکه؛ لبنان باز در آستانهٔ یک جنگ داخلی دیگر بود. ولی می‌خواست بعضی از مشکلات شیعیان عربستان سعودی را از طریق «امیر عبدالله» ولیعهد آن کشور حل کند. بعدها داستان آن جلسه را «محسن دلول» کلمه به کلمه تعریف کرد: امام موسی حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در مورد وضعیت لبنان صحبت کرد. بعد ۴۵ دقیقه دربارهٔ انقلاب اسلامی ایران حرف زد! به امیر عبدالله گفت: «در ایران انقلابی در شرف وقوع است! این انقلاب را مرجعی رهبری می‌کند که نامش آیت‌الله خمینی است! این انقلاب، اسلامی است! نه طایفه‌ای است و نه قومی! نه شیعی است و نه ایرانی! انقلابی است اسلامی، که برای مسلمین جهان خیر و برکت به همراه دارد! پیروزی این انقلاب قریب الوقوع است و زمان زیادی نخواهد برد! از هم‌اکنون به شما سفارش می‌کنم؛ با آن رابطه‌ای سازنده و حسنه داشته باشید؛ فریب دسیسه‌های امریکا را نخورید و در دام اختلاف نیافتید!»

اگر روحانیون مسلمان اسلام را هماننده امام صدر عرضه میکردند اثری از مسیحیت و سایر ادیان باقی نمی ماند. جرج جرداق

«رباب! دل‌ات را به این چیزها خوش نکن. تو را تحسین کنند یا نکنند، راه خودت را برو. مراقب باش رباب! کار خودت را بکن و توکلت هم بر خدا باشد. این چیزها برایت مثل نسیمی باشد که صورتت را نوازش می‌دهد و از کنارت رد می‌شود.»

«وظیفهٔ دینی من در لبنان، ارتقای سطح زندگی اجتماعی مردم، به طور عام، و ارتقای سطح فرهنگی دینی مسلمانان به طور خاص است، زیرا معتقدم تا وقتی سطح زندگی و معیشت مردم به شکل کنونی باشد، ارتقای فرهنگ دینی میسر نخواهد بود.»