بریده‌هایی از کتاب مجموعه اشعار قاآنی

غم عشق تو آ‌زادم ز غم‌های جهان دارد بدان غم کرده‌ای شادم خدایت شادمان دارد

پیش روی تو دو زلف تو سرافکنده به زیر چون بر خواجهٔ رومی دو غلام حبشی

بتا ز دست ببردی دلم به طراری ولی دریغ که ننمودیش پرستاری به‌ دلربایی و شوخی و صیدکردن خلق مسلمیّ و نداری همی وفاداری

خوش‌است کامشب‌ای صنم‌خوریم می به‌یاد جم که‌گشته دولت عجم قوی چوکوهسارها

خوش‌است کامشب‌ای صنم‌خوریم می به‌یاد جم که‌گشته دولت عجم قوی چوکوهسارها

گوییم ترک بتان گو که قیامت رسد از پی خود همینست قیامت که بتی رخ بنماید

جهان جان تویی امروز

غم صدهزار مرتبه گرد جهان بگشت جز من نیافت همدمی از خلق روزگار

عاشق آن نیست که هرلحظه زند لاف محبت مرد آنست که لب بندد و بازو بگشاید

خوابم ز چشم رفت و دل از دست و جان ز کف بر من ز یک نیامدنت تا چها رود