بریده‌هایی از کتاب تائوی پو

برای درک از خویش و برخورد با دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، روشی متفاوت را به ما معرفی می‌کند. یکی‌شدن با اطرافمان و درک آن، هماهنگی با طبیعت و پروسۀ طبیعی تعادل جهان، با قدرت طبیعی نهفته در یکایک ما، از ملزومات این راه است

یکی‌شدن با اطرافمان و درک آن، هماهنگی با طبیعت و پروسۀ طبیعی تعادل جهان، با قدرت طبیعی نهفته در یکایک ما، از ملزومات این راه است

یک ضرب المثل دربارۀ کوآنگ‌فوتسه آمده است که: «اگر حصیر، صاف و درست پهن نشده باشد، استاد نخواهد نشست»؛

پیگلت پرسید: «صبح که از خواب پا میشی، اولین چیزی که از خودت می‌پرسی چیه»؟ پو گفت: «صبحونه چی داریم؟ تو چی می‌پرسی پیگلت»؟ «من سؤال می‌کنم که امروز چه اتفاق هیجان‌انگیزی می‌افتد»؟ پو متفکرانه سرش را تکان داد؛ سپس گفت: «هوم... هر دو یکی هستند».

اما درهمین‌حال راه‌های فراوانی برای ازبین‌بردن جوانی و نابود کردن آن پیدا کرده است. این عادت‌های زیان‌آور که زیر عنوان جست‌وجو برای یافتن دستاوردهای باشکوه هست به‌نظر می‌آید که به بهانۀ صرفه‌جویی در وقت انجام می‌گیرد.

به‌عبارتی دیگر، هر چیزی خاصیت و فرآوری خود را دارد. این در مورد انسانها نیز صادق است، اما خیلی از مردم این اصل را در زندگی خود بکار نمیبرند، با وجود اینکه در کاری ناجور یا ازدواجی اشتباه و یا خانه ای ناخوشایند گیر کرده اند

لائوتسه در فصل آخر کتاب خود تائو ته چینگ نوشته است: «خردمندان، دانش‌آموخته نیستند و دانش‌آموختگان خردمند نیستند». این نگرشی است که تعداد بی‌شماری از تائوئیست‌ها به آن باور داشته و دارند.

هنگامی‌که با محدودیت‌هایتان برخورد می‌کنید و آنها را درک می‌کنید، با واردکردن آنها در برنامۀ خود می‌توانید کارهایی که در نظر دارید را انجام دهید، به‌جای اینکه آنها همیشه به‌عنوان مشکل بر سر راهتان قرار بگیرند و در انجام کارتان خلل وارد کنند و این کاری است که محدودیت‌ها در هنگامی که نادیده گرفته شوند انجام می‌دهند، چه شما این را بفهمید و چه نفهمید.

کتاب «راه پو» نوشتۀ بنجامین هاف، برای درک از خویش و برخورد با دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، روشی متفاوت را به ما معرفی می‌کند. یکی‌شدن با اطرافمان و درک آن، هماهنگی با طبیعت و پروسۀ طبیعی تعادل جهان، با قدرت طبیعی نهفته در یکایک ما، از ملزومات این راه است

سرکه مزۀ دل‌پذیری ندارد، ولی یک تائوئیست با سعی در همنوایی کردن با شرایط زندگی، چیزی را که دیگران منفی می‌خوانند از پدیده‌ای منفی به پدیده‌ای مثبت تبدیل می‌کند. بر اساس درک تائوئیست، ترشی و تلخی برآمده از دخالت بی‌جا و ناسپاسی ذهن بشری است. زندگی به خودی‌خود، وقتی‌که درست فهمیده شده و به طریقی که باید، به‌کار گرفته شود بسیار شیرین است.