بریده‌هایی از کتاب پرده را کنار بزن در پایان عشق پیروز است

بعد از تو آرام آرام یادم رفت زندگی کنم، فقط خواستم زنده بمانم بلکه روزی باز به یاد آورم که بعد از تو باید خیلی چیزها را به یاد بیاورم.

دنیا بدجوری بوی گَند گرفته است!

تاوانِ عبور از تاریکی تحمل تاریکی است.

رفتن راه می‌خواهد دلیل نمی‌خواهد.   تعجب نکن همه ما مشغولِ گولْ زدنِ خویش، از جهان می‌رویم.

آدمی چیزی شبیهِ بویِ خوشِ باران است.

از من بشنو! تو به شک بیندیش، نه مرگ بی‌نظیر است و نه زندگی. عجیب فقط خودِ تویی خاصه ... همین دقیقه که تنها فرصتِ عاشقانه آدمی‌ست.

از من بشنو! تو به شک بیندیش، نه مرگ بی‌نظیر است و نه زندگی.

ما معذوریم و بی بَلَد. فقط لَم یلَد ... فقط وَلَم یوْلَد،

گاهی گرگ شبیه آدمی‌ست، گاهی آدمی ... شبیه گرگ است.

دنیا بگویی نگویی خواب است هنوز.

تو هم به تنهاییِ آدمی اعتماد نکن دنیا جِن دارد.

همه سکوت خواهند کرد ...!

زنگی بزن دیر می‌شود گاهی زنگی بزن!

من بی‌سوی وُ تو ماسَوا، من آب وُ تو تشنه به نی‌نوا.

خیلی‌ها نمی‌دانند برای چه از خواب برمی‌خیزند برای چه زنده‌اند و باز برای چه باید به بستر برگردند.

آدمی از اول اولادِ اضطراب و ترانه و اشتباه بوده است.

دنیا درد دارد خیلی!

دوستِ من دوستِ عزیزِ من در ولگردیِ بی‌دلیل این شب‌ها هر وقت ... واژه کم آوردی به کسی بیندیش که دوستش می‌داری، بلادرنگ ... دنیا به یاری‌ات می‌آید.

ظلم دارد دنیا را می‌گیرد ...! یک نفری ... یک کاری بکند،

دنیا را دست بینداز وگرنه دنیا تو را دست خواهد انداخت!