بریده‌هایی از کتاب روزنامه‌ سفر میمنت اثر ایالات متفرقه‌ امریغ

شنیدم شاه قرار داده است هر کس اضافه مواجب می‌خواهد سال اول تومانی هفت هزار به خودش پیش‌کش کند و دیگر به احدی تعارف ندهد.

این جماعت که جد اندر جد طفیلی دربارِ سلیمان آثار ما و سلاطین ماضی بودند نسلا بعد نسل چتر آسایش بر سر کشیدند، در سایه‌سار امن و امان لمیدند، زر اندوختند و تفرعن فروختند و به برکت دستمال خصیه‌مالی ــ که مرده‌ریگ نیاکان ایشان است ــ با کد یسار و عرق زهار نان خشک از دهان رعیت بریدند و پشت در پشت به تاریخ ملتی ریدند، و همین که باد از جانب دیگر وزید و مدعی صلای «السلطنت منی» در افکند، احتیاط را دست از دیار و یار کشیدند و دلار به جیب و قالی به پشت و فور به دست و افیون به مشت بدین گوشه‌ی عافیت دویدند به امید آن که چون ملک به قرار بازآید سردار فراری به دیار باز آید.