بریده‌هایی از کتاب دوباره فوتبال

سرنوشت به شکل‌های مختلفی درِ خانه‌تان را به صدا در می‌آورد، که گاهی می‌تواند بی‌رحمانه باشد. اما روزی فرا می‌رسد که درک می‌کنید آن بی‌رحمی لازم و شاید حتی به نفعتان بوده است

کسانی را می‌شناسم که همه چیز دارند اما خوشبخت نیستند. کسانی را هم می‌شناسم که تلاش می‌کنند با وجود تمام مشکلات، به لحظه لحظه‌ی زندگیشان معنا دهند.

برای درک اتفاقات امروز باید بدانید دیروز چه اتفاقی افتاده است. اما بیشتر اوقات این عادت بد را داریم تا با اضطراب درباره‌ی فردایی که هنوز نیامده فکر کنیم، فردایی که هیچ کس نمی‌داند چطور خواهد بود.

این کتاب را برای این نوشتم تا بهتر درک کنم چه کسی هستم و چه کسی می‌خواهم باشم. آن را نوشتم چون می‌خواهم به بازی ادامه دهم. فوق‌العاده خواهد بود اگر شبیه چیزی‌هایی باشم که تا الان درباره‌شان صحبت کرده‌ام: که آیا توانایی کنترل استعداد و مکانیزم آن را دارم، این‌که آیا واقعا الگوی خوبی هستم و سبک مناسبی دارم. می‌دانم که فوتبال انتظارم را می‌کشد، و امیدوارم آن‌طور که باید در آن زندگی کنم. پس فقط در انتظار سوت شروع بازی‌ام، که هر بار برایم تازگی دارد. صدایی که هزاران بار شنیده‌ام اما هرگز به آن عادت نمی‌کنم. هر بازی مانند اولین بازی است، نه آخرین. و روزی که واقعا آخرین بازی‌ام باشد، احساس اولین بازی زندگی‌ام را خواهم داشت.

هرگز از روی خشم عمل نکنید، این خرد است نه بزدلی. درون زمین ما قدیس نیستیم، بازیک

تفاوتی بین فریبکاری و حیله‌گری وجود دارد: اولی مستلزم بی‌شرافتی است، در حالی که دومی به ذهنی سریع و تیزهوشی دارد که در ورزش قابلیت مثبتی به حساب می‌آید. ورزشکاران باید حیله‌گر باشند، اما هرگز نباید بی شرافت باشند.

سرخوشی به جوانانی تعلق دارد که هنوز رنج نکشیده‌اند.

وقتی برای اولین بار با ماشینی لوکس به خانه رفتم -یک مرسدس کروک SL- فهمیدم دو صندلی برای خانواده‌ی پر جمعیت ما انتخاب بسیار مسخره‌ای بود! یادم می آید آن روز شرمنده بودم. پدر به من افتخار می‌کرد اما چیزی نمی‌گفت، چون مرد کم حرفی بود. فیات ۱۲۷ قدیمی‌اش را از گاراژ بیرون برد تا برای مرسدس جا باز شود، اما گاراژ کوچکی بود و به من گفت مواظب باشم روی ماشین خش نیفتد. ماشین گرانی که نسبت به اندازه‌ی زندگی ما قیمت بسیاری داشت، به یادم آورد چه کسی بودم و از کجا می‌آمدم.