بریده‌هایی از کتاب ماهیت داعش

بدون تردید سلسله جنبان نهضت های اصلاحی صد ساله اخیر، سید جمال الدین اسدآبادی معروف به افغانی است. نهضت سیدجمال هم فکری بود و هم اجتماعی، او می خواست رستاخیزی هم در اندیشه مسلمانان وهم در نظامات آن ها به وجود آورد وی در یک شهر، کشور و قاره توقف نکرد و پی درپی در حال مسافرت جهت آشنایی مردم با اسلام بود. او مهم ترین و مزمن ترین درد جامعه اسلامی را استبداد داخلی و استعمار خارجی تشخیص داده بود و با این دو به شدت مبارزه می کرد ودر این راه نیز جان خودرا از دست داد. از مهم ترین خصوصیات برجسته سید جمال این است که براثر آشنایی نزدیک با جامعه شیعه و سنی، تفاوت و دوگانگی جامعه روحانیت این دو قشر را به خوبی درک کرده است.

د) برخی او را بدعت‌گذار می‌دانند. (شوکانی) از علماء بزرگ اهل سنت می‌گوید: محمد بخار حنفی درباره ابن تیمیه بی‌پرده سخن گفته است؛ به‌گونه‌ای که در بدعت‌گذاری وی تصریح کرده تا آنجا که در مجلس خود گفته: اگر کسی ابن تیمیه را ((شیخ الاسلام)) بداند کافر است. ه) برخی نیز به وی نسبت جهل و نادان داده‌اند. (ذهبی)، دانشمند معروف اهل سنت و معاصر ابن تیمیه، به او نامه اعتراض‌آمیزی نوشته و مورد تحقیر قرار داده است.

د) برخی او را بدعت‌گذار می‌دانند. (شوکانی) از علماء بزرگ اهل سنت می‌گوید: محمد بخار حنفی درباره ابن تیمیه بی‌پرده سخن گفته است؛ به‌گونه‌ای که در بدعت‌گذاری وی تصریح کرده تا آنجا که در مجلس خود گفته: اگر کسی ابن تیمیه را ((شیخ الاسلام)) بداند کافر است. ه) برخی نیز به وی نسبت جهل و نادان داده‌اند. (ذهبی)، دانشمند معروف اهل سنت و معاصر ابن تیمیه، به او نامه اعتراض‌آمیزی نوشته و مورد تحقیر قرار داده است.

ج) گروهی او را منافق می‌دانند، ازجمله به وی نسبت داده‌شده است که امام علی (ع) چند بار به‌سوی خلافت رفت و تلاش کرد اما به او نرسید، هرگاه امام (ع) جنگ می‌کرد برای ریاست بود نه برای دیانت؛ و اما (ع) ریاست را دوست می‌داشت. در رابطه باعثمان می‌گفت او مال دوست بود. در مورد اسلام ابوبکر چنین نظری داشت. ابوبکر اسلام آورد و می‌دانست آنچه را می‌گوید یعنی اسلام ابوبکر با آگاهی بوده است؛ و علی (ع) درحالی‌که بچه بود اسلام آورد و این ارزش ندارد. تمامی سخنان ابن تیمیه نشان نفاق اوست؛ زیرا پیامبر گرامی اسلام (ص) به علی (ع) فرمودند: جز منافق کسی تو را دشمن نمی‌دارد.

الف ) عده‌ای او را مجسمه می‌دانند، در این رابطه "ابن حجر عسقلانی می‌گوید: بزرگان اهل سنت در رابطه با ابن تیمیه دیدگاه‌های مختلفی دارند برخی معتقدند وی قائل به تجسیم است زیرا در رساله ((العقیده الحمویه)) مطالب را بیان کرده که نشان می‌دهد او برای خداوند همانند انسان جسمانیتی را ابراز می‌دارد. ب) عده‌ای دیگر او را فردی زندیق معرفی کرده‌اند، زیرا ابن تیمیه می‌گفت: نمی‌توان از پیامبر (ص) طلب استغاثه کرد. ازاین‌رو اظهارنظر او درباره رسول اکرم (ص) نوعی بی‌حرمتی به شمار می‌آید.

۴. زیارت قبور متبرکه: وی افرادی را که قصد زیارت قبر پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) را داشتند بت‌پرست و کافر دانسته و عمل آنان را بدعت در اسلام اظهار کرده است. ۵. قسم به‌غیراز خداوند: از دیگر تفکرات و اندیشه‌های جاهلانه ابن تیمیه می‌توان به سوگند به غیرازخداوند متعال اشاره داشت که ازنظر وی امری حرام و موجب کیفر است.

۱. مقابله شدید و افراط‌گرایانه با مذهب شیعه: او بر این باور بود که شیعه یک مذهب نبوده و تنها یک جریان سیاسی است که از سوی دشمنان اسلام همانند قوم یهود و مسیحیان به وجود آمده است. ۲. بدعت‌گذاری: وی معتقد است که هرچه در دوران پیامبر اسلام (ص) نبوده و یا در دوران سلف صالح رخ نداده بدعت در ذات اسلام است و به‌شدت با آن مخالف بود. ۳. توسل به قدرت و بی‌عقلی: با توجه به گذر زمان و عدم توجه رهبران سلفی گری در آن دوران به دیگر مکاتب اسلامی، فقر اندیشه‌های اسلامی در میان آنان دیده می‌شود. ابن تیمیه به دلیل فقر اندیشه عمیق و بصیرت لازم و نیز طرد عقل در بسیاری از نظریات کلامی خویش، به (جبریه) پیوسته است.

بارزترین تفکرات ابن تیمیه ۱. حمل صفات خبری بر معانی لغوی که ملازم با جسمانی بودن خداوند دارد. ۲. کاستن از مقامات پیامبر عظیم شان اسلام (ص)؛ این بخش از اندیشه‌های ابن تیمیه عادی جلوه دادن مقامات پیامبران و اولیای الهی است و این‌که پس از مرگ کوچک‌ترین تفاوتی با افراد عادی ندارند.

احمد بن حنبل بن هلال شیبانی مروزی، پیشوای مذهب حنبلی و از رهبران بزرگ فکری اهل حدیث که در ربیع الاول سال ۱۶۴ قمری در بغداد به دنیا آمد. وی ایجاد کننده طرز فکر قشر گرایی و ظاهر گرایی و نوعی اخبار گرایی افراطی است. از استادن او می توان به قاضی "ابویوسف، "وکیع بن حراج و "یحی بن سعید قطان اشاره داشت.