بریده‌هایی از کتاب محبوب؛ نعمت یافتگان الهی

اِنّ صلاتی و نُسکی و محیای و مماتی لله ربّ العالمین

لامؤثر فی الوجود الاّ الله تعالی

خدایا فرد ناسپاس، با قدرناشناسی عملی و با کردار زشت خود موجبات تغییر نعمت‌ها را فراهم می‌کند که گاهی اوقات عواقب این رفتارها عذاب و قهر شما را در پی دارد.

الاترین و برترین عطیهٔ شما ای خالق بی همتا، برای بندهٔ نیکوکار و مؤمنت سلام و درود شما بود که سعادتمندی و نیک‌بختی دنیا و آخرت را برای او به ارمغان داشت.

حادثهٔ شب شدیدترین قدم نهادن است یعنی نماز شب بیش از هر عمل دیگر در صفای نفس انسان موثرست و او را ثابت قدمتر می‌سازد و بهتر از هر چیز نفس آدمی را از اینکه به وسیلهٔ شواغل روز دچار کدورت نفس نشود حفظ می‌کند

از دیگر خصوصیات حضرت ابراهیم (ع) اینگونه برای ما فرمودی که او شکرگزار نعمت‌های شما بود پس او را برگزیدی و به راهی هدایت نمودی، (پس علت اینکه او را برگزیدی و برای خود خالص نمودی شکرگزاری حضرت ابراهیم (ع) در برابر نعمت‌هایت که او را به صراط مستقیم و راه قدیمی هدایت نمودی و هرگز پویندهٔ آن گمراه نمی‌شود و او را از پراکندگی در مراکز گوناگون حفظ نمودی)

هُوَ الَّذِی یصَلِّی عَلَیکمْ وَمَلَائِکتُهُ لِیخْرِجَکم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَکانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا

(خدای متعال خدائیست که به هر یک از موجودات آنچه را که با زبان استعداد طللب می‌کرد، بخشیده و سپس آن را با همین وسیله به وجود و یگانگی خودت هدایت و ارشاد فرمود.

نامت اندر دهن پیر و جوان اندازم عقل گرفتار تمایلات شهوانی و بدور مانده از حس قدرشناسی، از هیچ نعمتی لذت نمی‌برد و دائم خواهان موهبتی دیگر باشد و همین روحیهٔ او باعث از بین رفتن نعمات قبلی او می‌شود. فرد ناسپاس با گفتار یا رفتار خود این کفران نعمت را تحقق می‌بخشد از آنجا که دائماً از وضع فعلی خود بنالد و چشم خود را بر روی تمامی عطایای الهی بسته، و از نداشته‌ها و کمبودها سخن به میان آورد. مقایسهٔ بین افراد و دارائی‌ها و امکانات که اختلاف در امکانات در جوامع بشری امری اجتناب ناپذیر می‌باشد، از مصادیق مهمی کفران نعمت و ناشکری می‌باشد

[(هرگز) افراد با ایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد باز نشستند با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان (ترک‌کنندگان جهاد) برتری مهمی بخشیده، و بر هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان)، خداوند وعده پاداش نیک داده و مجاهدان را برقاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است. درجات (مهمی) از ناحیهٔ خداوند و آمرزش و رحمت (نصیب آنان می‌گردد) و (اگر لغزش‌هایی داشته‌اند) خداوند آمرزنده و مهربان است.]

پس از قوم یونس (ع)، در قرآن کریم، به قوم سباء برخوردم که از نعمت گشایش اقتصادی و رزق و روزی فراوان برخوردار بودند. قوم سباء مردمی از عرب قدیم بودند که در یمن زندگی می‌کردند و سباء نام پدربزرگ آنها بود، (سباء پسر یخشب پسر یعرب قحطان می‌باشد). این قوم بواسطهٔ دو مزرعه حاصلخیز در دو طرف شهر، رونق اقتصادی داشتند و پروردگارا شما نسبت به این قوم بسیار آسان گیر بوده و به جهت گناهان اندکشان آنها را مؤاخذه نمی‌نمودی بدین علت آنان را امر به شکرگزاری و سپاس از نعمت‌ها نمودی

ما به لقمان حکمت دادیم (و به او گفتیم): شکر خدا را بجای آور هر کس شکرگزاری کند، تنها به سود خویش شکر کرده و آن کس که کفران کند (زیانی به خدا نمی‌رساند) چرا که خداوند بی‌نیاز و ستوده است.

خدایا زیباترین نعمتی که به حضرت محمد (ص) عطا نمودی که نور چشم و مایهٔ آرام قلب و جانش، دختر پاک و مطهر و بهشتی‌اش حضرت فاطمه (س) بود که مادر ائمه اطهارعلیهم‌السلام و اسوه و نمونهٔ روشن زن مسلمان و موحد برای تمامی زنان خواستار سعادتمندی در دو عالم، از زمان صدر اسلام تا کنون می‌باشد. بانویی نمونه، که به علت اطاعت محض از پروردگار متعال و عبادت فراوان و خضوع و خشوع کامل در مقابل مقام حضرت احدیت جل جلاله، و همچنین ایفای وظیفهٔ همسرداری و مادری نمونه و کامل در منزل، و انجام وظایف اجتماعی به نحو احسن با احساس مسئولیت کامل در جامعهٔ خویش، به مقام برتری زنان در دو گیتی دست یافت و لقب خیر فراوان را از جانب شما ای مولای مهربان دریافت نمود.

شما بر امت اسلام منّت گذاشته و این نعمت را بر حضرت محمد (ص) عطا نمودی که صفت رذیلهٔ بخل را از دل‌های آنان زدودی و میان آنها الفت نمودی چنانکه رَحِماءبَینَهُم شدند. برای ایجاد چنین امتی نخست آنان را با معارف الهی آشنا ساخته و به آنان تعلیم دادی که زندگی انسانی یک زندگی جاوید است که منحصر به این چند روزهٔ دنیا نیست و سعادت حقیقی در بهره‌مندی لذائذ مادی و چریدن در مرتع پست مادیات نیست بلکه حیاتی واقعی است که به کرامت عبودیت خدای سبحان و نعمت‌های قرب خدا متنعم می‌گردد، کسی که چنین بینشی نسبت به دنیا داشته باشد در دنیا به آنچه از نعمت‌های مادی برایش مقدر شده رضایت داشته و در جهت کسب معیشت حلال تلاش می‌کند امّا طمع و چشم داشتی به مال دیگران ندارد و می‌داند که ] ماعِندَالله خیرٌوابقی [آیه ۳۶ سورهٔ شوری: (فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیءٍ فَمَتَاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیرٌ وَأَبْقَی لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَی رَبِّهِمْ یتَوَکلُونَ)] آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است

خدایا بارها در قرآن عظیمت خواندم که حضرت محمد (ص) را از تهمت‌هایی که بت پرستانِ هواپرست که دین روشنگر اسلام را مانعی بزرگ در مقابل منافع مادی و شخصی و قبیله‌ای خود می‌دیدند، و برای کم رنگ کردن اثر تبلیغ دین اسلام به آن حضرت می‌زدند، تبرئه نموده و قاطعانه در آیات ۳ و ۴ و ۵ سورهٔ نجم فرمودی که: (وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَی)(إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَی)(عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَی)] و هرگز از روی هوای‌نفس سخن نمی‌گوید آنچه می‌گوید جز وحی که بر او نازل شده نیست آن کس که قدرت عظیمی دارد (جبرئیل امین) او را تعلیم داده‌است [. و در جای دیگری در آیات ۲ و ۳ و ۴ سورهٔ قلم فرمودی: (مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّک بِمَجْنُونٍ) (وَ إِنَّ لَک لَأَجْرًا غَیرَ مَمْنُونٍ) (وَ إِنَّک لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ)] که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری

ای پادشاه دلسوز که همواره به یاد بندگان خویش هستی و با برترین تدبیرات و مهربانه‌ترین تصمیمات آنان را یاری نموده و به راه سعادت خود هدایت می‌نمایی، در کتاب نازنیت خواندم که به آخرین پیام آورت در آیه ۵ سورهٔ ضحی چنین فرمودی: (وَ لَسَوْفَ یعْطِیک رَبُّک فَتَرْضَی)] و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی[اما هر چه در سیرهٔ پیامبر عزیز اسلام حضرت محمد (ص) مطالعه کردم، ثروت سکه و قصر (و مال و سکه) و خدم خَشَم ندیدم، بزرگان در تفسیر این آیه گفتند که کرامت و قربی که آن حضرت در این دنیا نزد شما ای خدای مالک هستی داشت بالاترین عطیه‌ای بود که شما بدو بخشیدی و در زندگی آخرت هم آنقدر به او عطا خواهی نمود که او راضی شود و این عطای شما مطلق و عام است

ای خدای مهربان شما نفس او را چنان نیرومند ساختی که نهایت درجه استعداد برای قبول افاضات شما را پیدا کند و آرامش و سکینه داشته‌باشد. بدین وسیله بار سنگین دعوت و رسالت آسمانی را با فراهم کردن اسباب پیشرفت دعوت رسالتش برایش قابل تحمل نمودی. و یاد و نام آن حضرت را از همه نام‌ها و یادها پر آوازه‌تر ساختی زیرا نامش را در کلمهٔ شهادتین که اساس دین است و فرد با ادای آن مسلمان می‌شود را قرین نام خود قرار دادی و بر هر مسلمانی واجب نمودی که نام گرامی آن جناب (حضرت محمد «ص») را در هر روز هنگام نمازهای پنچگانه یاد کند و در هنگام ادای تشهد بر آن حضرت درود و صلوات بفرستد.

مولای مهربانم با شگفتی فراوان پس از مطالعهٔ کتاب زیبایت در یافتم که نعمت‌های خاص و ویژه‌ای برای آخرین فرد از قافله چراغ‌داران راه توحیدی، که محبوب‌ترین و کاملترین انسان روی زمین نیز بود قرار دادی تا او که خاتمه دهندهٔ ادیان آسمانی است، در بین نادانترین مردم زمانش، برترین دین و برنامهٔ سعادت انسانی را به بهترین وجه ممکن، تبلیغ کند و گسترش دهد و آن نهال نو پا را به درختی تناور و بالنده رشد و نمو دهد. آری بار رسالت او سنگین‌تر از سایر انبیاء و وظایف و تکالیفش بیشتر و طاقت فرساتر بود از این رو به یاری ویژهٔ شما ای خدای آسمان‌ها و زمین، نیاز داشت که شما نیز این نعمت‌ها را از او دریغ نداشتی، و سینه‌اش را برای در یافت و تلقی وحی گستردگی و وسعت بخشیدی تا ظرفیت‌ش بالا رفته و نیرویی برای تبلیغ دین و تحمل ناملایمات بسیار این مسیر را داشته‌باشد.

ایوب پیامبری الهی بود که از لحاظ اقتصادی قدرتمند و دارای فرزندان و خانوادهٔ پر جمعیتی بود. براساس آزمون و ابتلاء تمامی اینها و همچنین سلامتی‌اش را از دست داد و از شهر و مردم خویش کناره‌گیری کرد، ولی هیچگاه ایمان به خدای یگانه و پرستش او را رها نکرد و زبان به ناسپاسی نگشود، و هنگامی‌که از بیماری و فقر بسیار در تنگنا بود به درگاه شما ای معبود بی‌همتا نیایش نمود و خواسته‌هایش را بیان نمود زیرا بخوبی می‌دانست که جز شما، ای پادشاه قدرتمند کسی نمی‌تواند او را از این مهلکه نجات دهد.

خدایا شما داناترین دانایان هستی و می‌دانی که نعمت‌ها و توانائی‌های ویژه و خاص را در کدامیک از مخلوقاتت قرار دهی، لیاقت و توانائی هر موجودی را می‌دانی و به همان اندازه به او استعداد و نیرو می‌بخشی. شما دانای اسرار و آشکار هستی و می‌دانستی که عیسی، پیام‌آور پاک و پاکی شما، هیچ‌گاه لحظه‌ای از یاد شما و تبلیغ راه درخشان دین شما، کوتاهی نمی‌کند، بدین جهت توانائی زنده کردن مردگان یا شفا بخشی بیماران را بدو بخشیدی تا او نشانه‌ای و گوشه‌ای از قدرت لایزال و بیکران شما را به مردم سنگدل و کوته‌بین زمان خود بنمایاند و دلیلی بر حقانیت دعوت خویش داشته‌باشد. افسوس که پیروان باطل و پوچی، بر آن نور روشنی بخش آسمانی نیز ستم روا داشته و مانع پرتو افکنی‌اش شدند.