بریده‌هایی از کتاب جن زدگان (تسخیرشدگان)

از این می‌ترسید که دیگر شما را دوست نداشته باشم؟" "به شما فکر نمی‌کنم. از خودم می‌ترسم که دیگر کسی را دوست نداشته باشم.

ترس لعنت بشریت است...

آزادی عقیده، حق من است، آن هم یک حق اخلاقی و وجدانی.

اگر انسان می‌دانست که خوشبخت است، خوشبخت می‌شد. تا زمانی که به خوشبختی خود پی نبرده، خوشبخت نیست و نمی‌شود! همه چیز در این اندیشه پنهان است، هیچ چیزی بیرون از آن قرار ندارد.

استپان تروفی موویچ مانند هر روشنفکر دیگری نیاز به شنونده داشت. علاوه براین، آگاهی کامل داشت که باید به وظیفه خویش که نشر عقاید و ایده‌هایش بود عمل کند. سرانجام باید کسی را پیدا می‌کرد که با او شامپاینی بنوشد و در مورد مسائل مربوط به روسیه و روح روسی راجع به خدا، بویژه خدای روسی صحبت کنند و برای صدمین بار همان داستان‌های مبتذلی را که همه می‌دانند تعریف کند.

بدون انگلستان هم بشریت قادر به ادامه زندگی خواهد بود. بدون آلمان و روسیه، بدون علم، بدون نان زندگی امکان‌پذیر است، اما بدون زیبایی هرگز، چون دیگر چیزی بر روی زمین باقی نمی‌ماند. رازی که در عمق هر چیزی نهفته است همان زیبایی است، تاریخ این حقیقت را به ما می‌آموزد، می‌دانید که حتی علم بدون زیبایی نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد!

روزگاری در شهر شایعه شده بود که محفل کوچک ما محل کافران و ملحدین و بی‌خدایان است و این شایعه روز به روز قوت می‌گرفت. مگر چه می‌کردیم؟ فقط در مورد روسیه صحبت می‌کردیم، آن هم حرف‌های بی‌ضرر و موافق و آزادی‌خواهانه. می‌توان گفت در مورد آزادی‌خواهی متعالی، بدون هدف مشخص که آن هم در کشور ما روسیه امکان‌پذیر می‌باشد.

"عاقبت حقیقت را دریافتی، تا حالا با این همه هوش و ذکاوت نفهمیده بودی که همه آدم‌ها مثل هم هستند، خوب‌تر و بدتر وجود ندارد، فقط بعضی‌ها احمق‌ترند، پس می‌توانیم بگوییم همه پست‌فطرت هستند و هیج آدم درستی در دنیا وجود ندارد."

انسان‌ها بدذات و شرورند، زیرا نمی‌دانند که در ذات خود خوبی‌هایی هم دارند.

اعتقاد به خدا از رعد و برق شروع شده است. همه می‌دانند که انسان اولیه بر اثر ترس و وحشت از آن و آگاهی بر ضعف خویش، این دشمن ناشناخته را به مقام خدایی رسانده است