بریده‌هایی از کتاب سرنخ‌های تکامل: ۵۰ نکتۀ کوتاه اما ضروری برای درک نظریۀ تکامل

سرنخ‌هایی از حیات در دوران RNA را می‌توان در بعضی از گروه‌های عجیب RNA پیدا کرد که خودشان را تکثیر می‌کنند، یعنی ویروس‌های سرماخوردگی و ایدز. همۀ موجودات زندۀ سخت‌افزار مشابه دارند به‌جز این ویروس‌های ساخته‌شده از RNA. این موجودات در میان ما بیگانه‌اند اما نه بیگانه‌هایی از فضا بلکه بیگانه‌هایی از گذشته‌های بسیار دور.

شاید زمانی مواد شیمیایی از حالت خنثی به حالت زنده تغییر کرده‌اند و کل تاریخ حیات از یک استخر پر از RNA شروع شده است که دائماً خودشان را همانندسازی می‌کرده و دائم در حال تکامل بوده‌اند. گیلبرت نتیجه گرفت دنیای ما از یک دنیای باستانی متشکل از RNA حاصل شده است. چکیده: شاید RNA، معمار اصلی تجهیزات حیات، از آسمان آمده باشد.

وقتی انسان مدرن از آفریقا خارج شد، حدود ۶۰۰۰۰ سال پیش، دید اروپا توسط نئاندرتال‌ها اشغال شده است. ۱ الی ۴ درصد از DNA نئاندرتال‌ها در انسان‌های مدرن اروپایی امروز یافت می‌شود که نشان از جفتگیری و زادآوری این دو گونه با هم دارد. تحلیل‌های جدید نشان می‌دهد این جفتگیری باعث بهبود ایمنی در برابر بیماری‌های مخصوص مناطق اروپایی شده است اما در عین حال ممکن است باعث ایجاد بیماری‌های نظیر لوپوس، کرون، و سیروز صفراوی هم شده باشد.

تحقیقات مناقشه‌برانگیزی هست که نشان می‌دهد انسان‌ها ترجیح می‌دهند با کسی جفتگیری کنند که بوی بدنش با خودشان متفاوت است. تفاوت بو ناشی از تفاوت در مجموعه سازگاری‌بافتی اصلی (MHC) است که گیرنده‌های سطح یاخته‌ها را کنترل می‌کند و نقشی اساسی در سیستم ایمنی دارد. جالبت اینجاست که گفته می‌شود زن‌هایی که قرص ضدبارداری مصرف می‌کنند مردهایی را ترجیح می‌دهند که MCH مشابه خودشان دارند، اما آنهایی که قرص مصرف نمی‌کنند نوع متفاوت MCH را می‌پسندند.

امکان پیش‌بینی میزان تغییر تکاملی از نظر زیست‌شناس‌ها بسیار ارزشمند است چنانکه هالدین گفته است: «نظریه‌های علمی بی‌ارزش‌اند مگر وقتی امکان پیش‌بینی اتفاقات پیش رو را فراهم کنند. تا وقتی چنین اتفاقی نیفتد نظریه‌ها فقط بازی با کلمات‌اند».

تفاوت‌های کوچک نوزادان ممکن است به تفاوت‌های عظیم بالغ‌ها منجر شود. به‌طور مثال، ژن‌هایی مثل کولاژن و لامینین که مسئول ایجاد پوست پیرامون ساده‌ترین جانوران تک‌یاخته‌ای هستند دقیقاً همان ژن‌هایی‌اند که بدن جانوران چندیاخته‌ای را منسجم نگه می‌دارند. ابزارهای ژنتیکی جانوران یکسان است فقط طرز استفاده از آنها فرق می‌کند.

تکامل در جمعیت‌های کوچک و بزرگ متفاوت عمل می‌کند. وقتی تعداد افراد جمعیت زیاد باشد احتمال وقوع جهش مفید هم بیشتر است: مثلاً در جمعیت ویروس‌های داخل بدن فرد مبتلا به ایدز هر جهش ممکنی هر روز رخ می‌دهد. اما در جمعیت‌های کوچک تنوع ژنتیکی به‌سرعت از بین می‌رود و نقش تصادف در تکامل آنها بارزتر می‌شود. اتفاقاتی که به کاهش جمعیت منجر شود، مثل اتفاقاتی که برای گونه‌های در حال انقراض رخ می‌دهد، خطر بروز «اضمحلال ناشی از جفتگیری خویشاوندان» یا حتی انقراض را در پی دارد. چکیده: یک فرد به‌تنهایی نمی‌تواند تکامل پیدا کند، بلکه جمعیت تکامل پیدا می‌کند و پس از گذشت نسل‌ها دچار تغییر و تحول می‌شود.

ما برای حفظ، مدیریت، و استفاده از تنوع زیستی به اطلاعات رده‌بندی احتیاج داریم. کمبود اطلاعات رده‌بندی با عنوان «نقص آرایه‌شناختی» شناخته می‌شود. آرایه‌شناس‌ها معترض‌اند: در این عصر که انسان روی ماه قدم گذاشته، دنبال حیات روی مریخ گشته، و اطلاعات ژنوم انسان را پیدا کرده است چرا ضرورت مستندسازی گونه‌هایی که همراه ما روی زمین زندگی می‌کنند نادیده گرفته می‌شود.

ژنوتیپ روی نحوۀ رشد انسان، بیماری‌های او، رفتار او، هوش و شخصیت او تأثیر می‌گذارد: درواقع روی تمام ابعاد زندگی انسان. ما امروزه قادریم ژنوتیپ خود را دستکاری کنیم. بنابراین از دیدگاه تکامل، آینده ازپیش‌تعیین‌شده نیست.

«اگر از پیشرفت در تکامل صحبت کنیم، زمین محکم عینیت علمی را رها کرده‌ایم و در باتلاق ارزش‌های مبهم انسانی گرفتار شده‌ایم.» اختلاف‌نظرها درمورد تکامل معمولاً پیرامون ارزش‌های انسانی رخ می‌دهد.