بریده‌هایی از کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟

نماز مؤدبانه و سر وقت که مملوّ از مبارزه با نفس است، توان انسان را در برخورد با سختی‌ها بالا می‌برد.

رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: «انسان مؤمن تا هنگامی که نمازهای پنجگانه‌اش را سر وقت می‌خواند، شیطان از او می‌ترسد (و نمی‌تواند او را وسوسه کند) اما زمانی که نمازش را ضایع کرد (و اول وقت نخواند) بر او جرأت پیدا می‌کند و او را در گناهان بزرگ وارد می‌کند.»

هر اذانی یک صدا زدن خصوصی است برای کندن تو از یک وضعیت بد. پس این لحظه و فرصت طلایی را از دست نده!

اگر هر موقع که اذان گفتند، بلند شوی و نمازت را اول وقت بخوانی، آن لحظه گوشۀ یکی از صفات بد یا یکی از عیوب تو زخمی می‌شود یا از بین می‌رود.

اذان، پیغام خصوصی است و برای تک‌تک آدم‌ها معنای خاصی دارد.

و حداقل اقدام علیه خود، نماز اول وقت و مؤدبانه است بی‌آنکه از نماز کم بگذاری.

محبّت فقط در دلی پیدا می‌شود که علیه خودش قیام کرده باشد. در دلی می‌توانی عشق را پیدا کنی که علیه هوس خودش قیام کرده باشد.

انسان غربی حاضر است با سگ و گربه و موش زندگی کند، اما حاضر نیست با مرد یا زن دیگری زیر یک سقف زندگی کند. چون تقریباً همه به هم خیانت می‌کنند. هیچ کس به هیچ کس نمی‌تواند محبت کند.

نماز مؤدبانه آدمِ با اراده و مستقل می‌سازد؛

عظمت خدا که آمد، پاکی و طهارت درون هم می‌آید، عشق خدا هم می‌آید، معرفت به خدا هم می‌آید و همه چیز دنیا برای آدم عوض می‌شود.

کسی که می‌خواهد بگوید «خدایا تو بزرگ هستی» نباید خودش را لوس کند! تو اگر می‌خواهی حقارت خودت را اعلام کنی، باید مؤدب باشی.

پس باید نماز بخوانی به این قصد که تکبرت درِ خانۀ خدا لِه بشود. این قصد و نیت، که دیگر حال نمی‌خواهد! اتفاقاً هر موقع اذان گفتند و تو حالش را نداشتی ولی رفتی و بلافاصله نمازت را خواندی، آن موقع تکبرت بهتر خُرد می‌شود.

حضرت فاطمۀ زهرای (س) می‌فرماید: «خداوند نماز را برای دوری از تکبر، واجب کرده است؛ فَرَضَ اللهُ... الصَّلَاةَ تَنْزِیهاً عَنِ الْکبْرِ»

خدا نماز را به گونه‌ای قرار داده است که اکثراً هنگام اذان دلمان نمی‌خواهد همان لحظه بلند شویم نماز بخوانیم.

اگر می‌خواهی با نماز واقعاً ادب شوی، شرط دارد. شرطش این است که روحت از نماز فرار نکند.

اگر سرِ نماز از خدا دور باشیم، طبیعتاً وقتی که در نماز نیستیم، از خدا دورتر خواهیم بود.

می‌دانید سرانجامِ کسانی که ادب ندارند و هر کاری دلشان بخواهد انجام می‌دهند، چه می‌شود؟ وضع این افراد به جایی می‌رسد که دیگر از هیچ چیزی لذت نمی‌برند.

ادب در جایی که محبت نباشد، انسان را وادار به رفتار خوب و درست می‌کند.

اولیاء خدا نیز در نمازهایشان و حتی در مناجات‌هایشان بیشتر اظهار ادب می‌کنند تا اظهار محبت.

یکی از نکات مهمی که نشان‌دهندۀ ادب ما نسبت به پروردگار عالم است، خواندن نماز اول وقت است.