بریده‌هایی از کتاب حدیث عشق

خدایا روزیم گردان شفاعت حسین (ع) را در روز ورود

هر کس مرا طلب می‌کند می‌یابد مرا و کسی‌که مرا یافت می‌شناسد مرا و کسی که مرا دوست داشت، عاشق من می‌شود و کسی که عاشق من می‌شود، من عاشق او می‌شوم و کسی که من عاشق او بشوم، او را می‌کشم و کسی که من او را بکشم، خونبهایش بر من واجب است، پس خون بهای او من هستم.

لقب امیرالمؤمنین، خاص حضرت علی (ع) است و دیگر کسی را نباید به این لقب نامید.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده‌اند: «کلُهُم سُفُنِ النَّجاه وَ لکن سَفینهُ الحُسَین (ع) اَسرَع»؛ یعنی همهٔ انبیا، کشتی‌های نجات هستند ولیکن کشتی امام حسین (ع)، سریع‌تر حرکت می‌کند.

زنان برگزیدهٔ عالم عبارتند از: - آسیه همسر فرعون - مریم بنت عمران - خدیجه کبری بنت خویلد - فاطمه زهرا (س) بنت حضرت محمد (ص). دلی که نیست در او مهر فاطمه، سنگ است چرا؟ که نور وی و نور حق هماهنگ است اگر قدم نگذارد به عرصهٔ محشر کمیت جمله شفاعت کنندگان لنگ است

السَّلام عَلَیکَ یا أبا عَبْدِ الله

السَّلام عَلَی الحُسَین سلام بر حسین (ع)

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرموده‌اند: «هر کس، به دستور دین اسلام، با کسی دشمنی و دوستی ندارد، چنین فرد دین ندارد»

سلام یعنی سلامت، راحت و آرامش و معنی آن این است که سلامتی و آسایش تو را فرا گرفته و از ناحیهٔ من در امن و امان قرار داری و هیچ شری از جانب من به تو نخواهد رسید. اما، چه چیزی باعث ناراحتی وجود مقدس امام (ع) می‌شود و ما چگونه می‌توانیم به امام (ع) شر برسانیم؟ تمام بیماری‌هایی که منشا آن‌ها فساد قلب است از قبیل: دروغ گویی، تهمت زدن، غیبت کردن، کینه جویی، بدخواهی، بد زبانی، حسد ورزیدن و ... باعث ناراحتی وجود مقدس امام (ع) می‌شود. آیا ما زمانی‌که این کلمه را بکار می‌بریم، خود را از این صفات، پاک کرده‌ایم؟

وَ عَلَی أصْحابِ الحُسَینِ سلام بر اصحاب حسین (ع)

وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکمْ و خداوند این آخرین زیارت من را از شما قرار ندهد

حضرت رسول (ص) خطاب به علی (ع) می‌فرماید: نشناخت خدا را جز من و تو، و نشناخت مرا جز خدا و نشناخت تو را، جز خدا و من.

از امام صادق (ع) نقل است که فرمودند: «خداوند تبارک و تعالی، حضرت زهرا (س) را از نور عظمت خود آفرید و آسمان‌ها و زمین به نور او درخشیدن گرفت و چشم ملائکه خیره شد و سجده کردند».

هر کس بتواند اسماء مبارکه خداوند را بشمارد، وارد بهشت می‌شود. البته باید دانست که مقصود از شمارش، شمارش عددی نیست بلکه فهمیدن معانی لغوی و درک حقیقت معنایی آن است.

خداوند خطاب به پیامبر فرمود: «یا احمد لولاک لما خلقتُ الأفلاک و لولا علی لما خلقتُک و لولا فاطمة لما خلتُکما»() ای محمد (ص) اگر تو نبودی موجودات را نمی‌آفریدم، اگر علی (ع) نبود تو را نمی‌آفریدم و اگر فاطمه (س) نبود شما دو نفر را نمی‌آفریدم. ـ در این خلقت سرّی است که تنها خدا می‌داند و بس ـ

فاطمه اسم فاعل است و فطام در لغت، به معنی از شیر باز داشتن. این اسم مقدس بدین معناست که فاطمه (س) و پیروان و امتش از آتش جهنم بازداشته شده‌اند و خداوند تعالی به برکت این وجود مبارک، شیعیان را از عذاب جهنم بازداشته و آن حضرت، سبب این نعمت است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «فاطمه قطرات حیات بخش خون دل من و همسرش نور چشم من است و فرزندانش میوه‌های دلم هستند و هر کس به آن‌ها اقتدا کند، اهل نجات است».

علی حُبه جُنه قَسیم النار و الجَنه امام الِانس و الجِنه وصی المصطفی حَقَه «علی (ع) است که محبت او سپر از آتش است. علی (ع) است که تقسیم کنندهٔ آتش دوزخ و نعم بهشت است. علی (ع) است که به حقیقت وصی مصطفی (ص) بوده و امام جن و انس می‌باشد».

امام باقر (ع) فرموده‌اند: «اگر مردم می‌دانستند که حضرت علی (ع) در چه زمان به لقب امیرالمؤمنین نامیده شد، ولایت آن حضرت را انکار نمی‌کردند». راوی پرسید خدا شما را رحمت کند چه زمان به این لقب ملقب شد؟ فرمودند: «آن زمان که خدای بزرگ فرزندان آدم را از پشت آن‌ها بیرون کشید و آنان را بر خویش گواه گرفته، فرمود: آیا من آفریدگار شما نیستم؟ محمد (ص) پیامبر من و علی (ع) امیرالمؤمنین نیست»؟

انبیاء و اولیاء، سابق النعم هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند حتی در سلام دادن، بر آن‌ها پیشی بگیرد، پس اول آن‌ها ـ امام حسین (ع) ـ بر دل ما نشسته‌اند (سلام کرده‌اند) و سپس خداوند متعال توفیق جواب را، به ما عطا فرموده است.

امام حسین (ع)، در ظهر عاشورا فرمودند:‌ «غضب الهی بر یهودیان، هنگامی شدید شد که فرزندی برای خدا قائل شدند و بر مسیحیان وقتی شدت یافت که خدا را به عنوان سه خدا مورد پرستش قرار دادند و غضب الهی بر مجوسیان، آن‌گاه فزونی یافت که آفتاب و ماه را به جای او پرستیدند و غضب خداوند بر مردمی که برای کشتن پسر دختر پیامبرانشان همدل و همزبان شده‌اند، شدت یافته است».