بریده‌هایی از کتاب حدیث عشق

وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکمْ و خداوند این آخرین زیارت من را از شما قرار ندهد

حضرت رسول (ص) خطاب به علی (ع) می‌فرماید: نشناخت خدا را جز من و تو، و نشناخت مرا جز خدا و نشناخت تو را، جز خدا و من.

از امام صادق (ع) نقل است که فرمودند: «خداوند تبارک و تعالی، حضرت زهرا (س) را از نور عظمت خود آفرید و آسمان‌ها و زمین به نور او درخشیدن گرفت و چشم ملائکه خیره شد و سجده کردند».

هر کس بتواند اسماء مبارکه خداوند را بشمارد، وارد بهشت می‌شود. البته باید دانست که مقصود از شمارش، شمارش عددی نیست بلکه فهمیدن معانی لغوی و درک حقیقت معنایی آن است.

خداوند خطاب به پیامبر فرمود: «یا احمد لولاک لما خلقتُ الأفلاک و لولا علی لما خلقتُک و لولا فاطمة لما خلتُکما»() ای محمد (ص) اگر تو نبودی موجودات را نمی‌آفریدم، اگر علی (ع) نبود تو را نمی‌آفریدم و اگر فاطمه (س) نبود شما دو نفر را نمی‌آفریدم. ـ در این خلقت سرّی است که تنها خدا می‌داند و بس ـ

فاطمه اسم فاعل است و فطام در لغت، به معنی از شیر باز داشتن. این اسم مقدس بدین معناست که فاطمه (س) و پیروان و امتش از آتش جهنم بازداشته شده‌اند و خداوند تعالی به برکت این وجود مبارک، شیعیان را از عذاب جهنم بازداشته و آن حضرت، سبب این نعمت است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «فاطمه قطرات حیات بخش خون دل من و همسرش نور چشم من است و فرزندانش میوه‌های دلم هستند و هر کس به آن‌ها اقتدا کند، اهل نجات است».

علی حُبه جُنه قَسیم النار و الجَنه امام الِانس و الجِنه وصی المصطفی حَقَه «علی (ع) است که محبت او سپر از آتش است. علی (ع) است که تقسیم کنندهٔ آتش دوزخ و نعم بهشت است. علی (ع) است که به حقیقت وصی مصطفی (ص) بوده و امام جن و انس می‌باشد».

امام باقر (ع) فرموده‌اند: «اگر مردم می‌دانستند که حضرت علی (ع) در چه زمان به لقب امیرالمؤمنین نامیده شد، ولایت آن حضرت را انکار نمی‌کردند». راوی پرسید خدا شما را رحمت کند چه زمان به این لقب ملقب شد؟ فرمودند: «آن زمان که خدای بزرگ فرزندان آدم را از پشت آن‌ها بیرون کشید و آنان را بر خویش گواه گرفته، فرمود: آیا من آفریدگار شما نیستم؟ محمد (ص) پیامبر من و علی (ع) امیرالمؤمنین نیست»؟

انبیاء و اولیاء، سابق النعم هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند حتی در سلام دادن، بر آن‌ها پیشی بگیرد، پس اول آن‌ها ـ امام حسین (ع) ـ بر دل ما نشسته‌اند (سلام کرده‌اند) و سپس خداوند متعال توفیق جواب را، به ما عطا فرموده است.

امام حسین (ع)، در ظهر عاشورا فرمودند:‌ «غضب الهی بر یهودیان، هنگامی شدید شد که فرزندی برای خدا قائل شدند و بر مسیحیان وقتی شدت یافت که خدا را به عنوان سه خدا مورد پرستش قرار دادند و غضب الهی بر مجوسیان، آن‌گاه فزونی یافت که آفتاب و ماه را به جای او پرستیدند و غضب خداوند بر مردمی که برای کشتن پسر دختر پیامبرانشان همدل و همزبان شده‌اند، شدت یافته است».