بریده‌هایی از کتاب نامه‌های رز

(ناگفته نماند شغل ایدئالم این است که در کتابخانۀ بزرگی کار پیدا کنم و ساعت‌ها فنجان قهوه به‌دست بین کتاب‌ها بچرخم

آیا نارضایتی همیشگی از شرایط موجود، بیماری جدید قرن ما نشده است؟

هیچ‌گاه نمی‌توانم به گذشته برگردم تا اتفاقات رخ داده را عوض کنم، ولی دستِ‌کم می‌توانم تکلیف زمان حال را مشخص کنم و آینده‌ای جدید بنویسم.

باید پایم را از روی ترمز زندگی بردارم. نباید اجازه بدهم ترس از تکرار اشتباهات نیاکانمان به مانعی بر سر راهم تبدیل شود.

حتی به مشتری‌هایی که سفارش‌های عجیب‌وغریب دارند، مثل ساندویچ مرغ بدون مرغ و سس مایونز!

گذشته یک خوبی دارد و آن این است که پشت‌سر ماست. می‌توانیم به آن بی‌محلی کنیم. خودتان را به‌خاطر ماجراهایی که هرگز مسئولش نیستید اذیت نکنید.

درضمن یک چیز را یادتان باشد، شما هرگز نباید همۀ بار گذشته را به دوش بکشید. گذشته یک خوبی دارد و آن این است که پشت‌سر ماست. می‌توانیم به آن بی‌محلی کنیم. خودتان را به‌خاطر ماجراهایی که هرگز مسئولش نیستید اذیت نکنید.

در حال خروج از خانه هستم و حواسم هست که قبل از خروج، نگاهی به آینۀ محبوبم بیندازم. اصلاً آیا نارضایتی همیشگی از شرایط موجود، بیماری جدید قرن ما نشده است؟

اصلاً آیا نارضایتی همیشگی از شرایط موجود، بیماری جدید قرن ما نشده است؟

شغل ایدئالم این است که در کتابخانۀ بزرگی کار پیدا کنم و ساعت‌ها فنجان قهوه به‌دست بین کتاب‌ها بچرخم