بریده‌هایی از کتاب کتاب جامع آداب معاشرت در محیط کار (مهارت‌های فردی برای موفقیت حرفه‌ای امیلی پست)

برخورد با اذیت و آزارهای کم‌اهمیت ‫در مقابل همکاری مردم‌آزار که موجب عصبانیتتان می‌شود، چه باید بکنید؟ اولین تصمیمی که باید بگیرید این است که او را نادیده بگیرید یا با او برخورد کنید. از آن‌جا که با کسانی کار می‌کنید که خودتان برای معاشرت انتخابشان نکرده‌اید، شاید مجبور شوید با رفتارهایی کنار بیایید که در مورد دوستانتان برای شما پذیرفته نیستند. بهتر است لبخند بزنید و با نقاط ضعف همکارانتان مدارا کنید، ولی در عین حال می‌توانید مؤدبانه برای اصلاح رفتارهایی که عملاً کارتان را تحت تأثیر قرار می‌دهند تلاش کنید.

‫از قطار غیبت پیاده شوید ‫سؤال: در مقابل اشاراتِ نه چندان خوشایندی که در قالب شوخی دربارهٔ همکاری می‌شنویم که مورد علاقهٔ دیگران قرار ندارد، چطور باید واکنش نشان دهیم؟ ‫پاسخ: غیبت و شایعه در محیط کار هم موذیانه و هم مخرب محسوب می‌شود. در چنین صحبت‌هایی شرکت نکنید و از این طریق با این عمل زشت مبارزه کنید. وقتی گفتگویی به غیبت تبدیل می‌شود عذر بخواهید و بگویید: «دوست ندارم این‌طوری دربارهٔ تام صحبت کنیم. فکر می‌کنم بهتر است برگردم پشت میز کارم.» گاهی هم لازم است از تام دفاع کنید: «یک دقیقه صبر کنید. تام سزاوار این نیست که به این شکل پشت سر او حرف بزنیم.» بهترین راه برای ممانعت از غیبت این است که از تام دفاع کنید و همکارانتان را نسبت به او آگاه کنید

درواقع، آداب به ما می‌گوید چه باید بکنیم، در حالی که قوانین کارهایی را که نباید انجام دهیم به ما یادآور می‌شوند.

آداب اجتماعی فقط در صورتی مؤثر واقع می‌شود که دربرگیرندهٔ اصول اخلاقی باشد.

لباسی که انتخاب می‌کنید نشان‌دهندهٔ میزان سازگاری شما با آن شرکت و نحوهٔ ارتباط شما با دیگران است.

تصمیمی بگیرید که به نفع روابطتان تمام شود. قبل از انتخاب فکر کنید. برخی از این انتخاب‌ها غیرعملی‌اند، برخی به نفع شما هستند و برخی دشوارترند یا به ضرر شما تمام می‌شوند