بریده‌هایی از کتاب کتاب جامع آداب معاشرت در محیط کار (مهارت‌های فردی برای موفقیت حرفه‌ای امیلی پست)

بعد از اتمام غذایتان در کافه‌تریای شرکت ظرف‌ها و میزتان را تمیز کنید.

ارسال پیام‌های نوشتاری (تکست)، توئیت کردن، بلاگ‌نویسی، لینکدْاین، فیس‌بوک، و حتی پینترست می‌توانند در جهت ایجاد ارتباطاتی مثبت، یا در جهت تعدی و لطمه زدن به روابط مورد استفاده قرار گیرند و حتی به بهای از دست دادن کار افراد تمام شوند.

هر وقت دو نفر در کنار هم قرار بگیرند و رفتارشان یکدیگر را تحت تأثیر مثبت قرار دهد، درواقع آداب اجتماعی را رعایت کرده‌اند. آداب اجتماعی دربرگیرندهٔ مجموعه‌ای از اصول خشک نیست، بلکه به معنای چگونگی تأثیر افراد بر یکدیگر است.

ملاحظه قبل از عمل کردن فکر کنید احترام به نفع روابطتان تصمیم بگیرید صداقت صادقانه رفتار کنید

ظاهر حرفه‌ای تأثیر بسزایی بر وجههٔ شما در محیط کار دارد. همه با توجه به ظاهرتان شما را قضاوت می‌کنند و پوشیدن لباس‌های معمولی شما را جوان‌تر از سنتان و بی‌کفایت‌تر از آنچه واقعاً هستید نشان می‌دهد. اگر اکثر کارمندان شرکت لباس رسمی می‌پوشند بدون شک شما هم باید همین کار را بکنید.

کارشناسان معتقدند که اصول اخلاقی شرکت‌ها از بالا به پایین تعریف می‌شوند. اگر رهبران و مدیران شرکت اصول اخلاقی والایی را رعایت کنند، کارمندان شرکت هم از اصول اخلاقی والایی برخوردار خواهند بود. هرچه جایگاه شما در شرکت بالاتر باشد، تأثیر اعمال و گفتار شما بیشتر خواهد بود.

عملاً کل آدابی که در کتاب‌های آداب معاشرت و آداب اجتماعی دربارهٔ آن‌ها می‌خوانید، و درواقع کل تصمیمات شما در مورد رفتار، ظاهر و کلامتان تحت حاکمیت سه اصل قرار دارند: ملاحظه، احترام و صداقت. ملاحظه یعنی در نظر گرفتن شرایط موجود و ارزیابی نوع تأثیر آن بر حاضرین. احترام یعنی تشخیص تأثیر رفتار احتمالی شما بر دیگران. صداقت یعنی صادقانه و حقیقی رفتار کردن، نه فریب دادن دیگران.

مدیر خوب باید از شهامت پاسخگویی در مقابل اعمال و رفتارش برخوردار باشد.

وقتی در شغل جدیدی استخدام می‌شوید یا در شرکت خودتان موقعیت شغلی جدیدی کسب می‌کنید، اولین کاری که باید انجام دهید شناخت وظایفتان است؛ ولی برای این‌که حداکثر کارآیی را داشته باشید باید قلق رئیس جدیدتان را هم به دست آورید. نحوهٔ عملکرد انواع کارفرمایان با هم متفاوت است:

وقتی مسئول پذیرش با شما تماس می‌گیرد و می‌گوید مهمانتان رسیده است از دفترتان خارج شوید و به او خوشامد بگویید. اگر منشی یا دستیار دارید از او بخواهید او را تا دفترتان همراهی کند،