بریده‌هایی از کتاب هنر پیش بینی

همان‌طور که ما انتظار داریم که یک دارو را پیش از آنکه به بیمار بدهند، آزمایش شده باشد، از پیشگویان نیز انتظار داریم که پیش از اعلام نظر با آزمودن دقیق پیش‌بینی‌های خود از درستی آنها مطمئن شوند.

بی‌گمان در چارچوب کلان پدیده‌ها، توان پیش‌بینی آدمی ضعیف و ناچیز است اما هنگامی که در قامت یک انسان ناچیز زندگی می‌کنیم، نباید همین توان را نیز تخطئه کنیم.

«طرح‌ها بی‌فایده هستند اما از طراحی هم گریزی نیست.»

«محک برخورداری از نخستین درجه هوش، این توانایی است که دو ایده متضاد را همزمان در ذهن نگاه داریم و همزمان توان عمل داشته باشیم.»

هیچ پیوند آسمانی میان اخلاق و شایستگی وجود ندارد.

فروتنی در رویارویی با این بازی، شدیدا با خودکوچک‌بینی در مقابله با حریف تفاوت دارد.»

خط‌کشی میان عمل‌گرا و اندیشمند، دوگانه‌ای نادرست است. رهبران باید از این ویژگی‌ها هر دو را داشته باشند. وی می‌گوید: «حرکت جسورانه، اقدامی است درست مگر وقتی که نادرست باشد.» یک رهبر «باید روشن سازد که کدام حرکت درست است و بعد آن را با جسارت انجام دهد.»

میدان نبرد «نیازمند سربازانی است که توان اندیشه و اقدام مستقل را دارند و می‌توانند به روشی حساب‌شده، قاطع و جسورانه، تک‌تک موقعیت‌ها را به‌کار گیرند.»

فرماندهان باید به زیردستان خود بگویند که هدف عملیات کدام است اما نگویند که چگونه می‌خواهند به آن هدف دست یابند.

پیام بنیادین این بود: اندیشه کن! اگر ضرورت دارد، فرمان‌های خود را به بحث بگذارید. حتی آنها را نقد کنید و اگر ضرورت قطعی به‌وجود آمد -و شما دلایل خوبی دارید- از آنها سرپیچی کنید.»

گروه‌ها می‌توانند خردمند یا دیوانه یا هر دو باشند.

زمانی که ما نتیجه چیزی را می‌دانیم، آن دانش، دریچه ذهن ما را بر آنچه پیش از آن درباره نتیجه کار می‌اندیشیده‌ایم، می‌بندد: این همان سوگیری پسارخداد است.

داوری حافظه شما به احتمال زیاد اشتباه است و جهت‌گیری‌ای قابل پیش‌بینی دارد.

برای آموختن پیش‌بینی هم مسئله باید به همین اندازه بدیهی باشد که باید تلاش کنید که پیش‌بینی کنید. خواندن کتاب‌هایی در زمینه پیش‌بینی نمی‌تواند جایگزین تمرین واقعی شود.

آنچه برای ابرپیشگویان از قاعده بیز بسیار مهم‌تر است، همان ذهن بینشی بیز است، یعنی نزدیک شدن گام‌به‌گام به پاسخ درست از طریق به‌روزرسانی مستمر اما ذره‌به‌ذره با توجه به وزنی که شواهد تازه دارند. [۱۹]

این نظریه می‌گوید که باور تازه شما باید به دو چیز وابسته باشد -باور پیشین (و همه دانشی که در آن درج است) ضرب در ارزش شناختی اطلاعات تازه.

ابرپیشگویان نه‌تنها بسیار بیشتر از دیگر پیشگویان به‌روزرسانی می‌کنند، بلکه در هر نوبت، به تغییراتی کوچک بسنده می‌کنند.

هنگامی که پیشگویان با اطلاعات تازه‌ای روبرو می‌شوند، باید کاملا مراقب واکنش کند یا تند خود باشند تا از این سو یا آن سوی بام پایین نیافتند. به‌روزرسانی خوب، یعنی یافتن جایی در این میانه.

ابرپیشگویان به‌طور میانگین، در قیاس با پیشگویان معمولی، داوری‌های خود را بسیار بیشتر به‌روز می‌کردند.

هر چه یک پیشگو بیشتر به اندیشه «قرار بوده این اتفاق بیافتد» گرایش داشت، دقت پیش‌بینی‌های وی هم کمتر بود. اگر بخواهیم به شکلی ایجابی سخن بگوییم در واقع هرچه یک پیشگو گرایش بیشتری به اندیشه احتمال‌گرا داشت، پیش‌بینی‌های وی هم دقیق‌تر بود.