بریده‌هایی از کتاب استثنا باشید!

بنابراین زندگی خود را به شانس واگذار نکنید، مهار آن را در دست بگیرید و آن را به‌سمتی ببرید که بهترین جایگاه برای شماست!

حس رقابت یک محرک بسیار قوی برای پیشروی است، سوختی که به ما انگیزهٔ لازم برای پیروزی را می‌دهد.

در بسیاری از بازی‌های آنلاین لازم است یک بازی را بارها و بارها انجام دهید تا به مهارت لازم برای کسب امتیاز نایل شوید. در بازی زندگی‌تان هم همین‌طور است. گاه لازم است بارها و بارها یک بازی را انجام دهید تا به نتیجهٔ مورد نظر و دلخواه برسید. از خود انتظار نداشته باشید در هر بازی بی‌درنگ برنده شوید، به هرحال در هر دور از بازی مهارت و تجربهٔ بیشتری کسب می‌کنید و درنهایت موفق خواهید بود.

یکی از ساده‌ترین آن‌ها نوشتن یک جدول است که می‌توان آن را روی در یخچال یا آینهٔ دست‌شویی چسباند یا آن را تایپ کرد و روی صفحهٔ اصلی لپ‌تاپ خود قرار داد. در این صفحه می‌توانید تعداد ساعات کاری، تعداد صفحاتی که باید بنویسید، تعداد تلفن‌هایی که باید بزنید یا هر رفتاری را بنویسید که باید در طی آن روز انجام دهید؛ سپس برای هریک یا هر دسته از این رفتارها امتیاز بگذارید. هر روز باید به مقدار مشخصی از امتیاز دست یابید تا بتوانید به مرحلهٔ بعدی برسید. بدیهی است که با پیشرفت بازی بر پیچیدگی و میزان چالش آن افزوده خواهد شد.

شما می‌توانید با بازی‌سازی فعالیت‌های هر روز خود را به صورتی هیجان‌انگیز درآورید. می‌توانید کارهای خسته‌کننده روزمرهٔ خود را به یک بازی بدل کنید و از آن‌ها لذت ببرید و برای انجام کارهای بیشتر و متفاوت‌تر نیز انگیزهٔ بیشتری داشته باشید.

فقط عدهٔ انگشت‌شماری هستند که به آنچه می‌خواهند دست می‌یابند، زیرا فقط این عده می‌دانند که هر روز باید مسیر خود را به‌سوی اهدافشان کنترل کنند و در مسیر درست قرار گیرند. بسیاری از افراد هستند که تقریباً هر سال یک کار جدید شروع می‌کنند، شرکتی جدید احداث می‌کنند، با افراد جدید شریک می‌شوند، در یک باشگاه ورزشی معروف ثبت‌نام می‌کنند، یک رژیم لاغری بسیار خوب را شروع می‌کنند و برای چند روزی غذاهای سالم می‌خورند؛ اما... بله، خیلی زود همه چیز دوباره به حالت سابق برمی‌گردد.

افراد موفق هم مانند شما خوابشان می‌گیرد اما ساعتی بیش از شما خواب‌آلودگی را تحمل می‌کنند، افراد موفق هم خسته می‌شوند اما بیش از شما خستگی را تحمل می‌کنند تا چند تلفن کاری بیش از شما بزنند، چند صفحه بیشتر بخوانند و بیاموزند، بیشتر تمرین و بیشتر پافشاری کنند، زیرا آموخته‌اند همین پافشاری‌های کوچک، کارهایی که در زمان خود شاید ضروری به نظر نرسند و حتی انجام آن‌ها به‌نوعی اضافه‌کاری بی‌مورد و بی‌منطق دیده شود که به‌راحتی می‌توان از آن گذشت و تفریح و استراحت کرد، همین پافشاری‌ها هستند که تعیین می‌کنند چه کسی قدم‌های بیشتری بر خواهد داشت و در آینده چه کسی برنده خواهد بود.

گفتن اینکه وقت ندارم به‌نوعی تنبلی است! این جمله محصول تنبلی و فقدان مدیریت بر خویشتن است. این افراد کسانی هستند که در طول روز خود را با چند وظیفهٔ محدود مشغول می‌کنند که بیشتر در حیطهٔ دایرهٔ امن آن‌ها قرار دارد و برایشان خوشایند است یا مجبور به انجام آن هستند و به خود زحمت انجام کاری بیش از آن را نمی‌دهند.

برخلاف آنچه بیشتر مردم باور دارند، فشار و استرس دوست شما هستند. این نکته‌ای است که بازنده‌ها از آن خبر ندارند. بازنده‌ها تصور می‌کنند زندگی باید همیشه راحت و بدون هیچ فشار و تلاشی باشد. استرس می‌تواند عاملی برای رشد و ارتقا باشد و برنده‌ها از آن استقبال می‌کنند. تحمل فشار شما را با دیگران متفاوت و عملکرد شما را در شرایط ویژه، خاص و موفقیت‌آمیز می‌کند؛ اما نکتهٔ مهم این است که انسان برای این به وجود نیامده است تا با استرس مقابله کند، بلکه باید بتواند در آن بقا یابد و رشد کند.

یکی از مشکلات مردم برای اینکه در انتهای روز در مورد میزان سازنده و فعال بودن خود احساس رضایت خاطر داشته باشند این است که آن‌ها کارهایی را که می‌خواهند انجام نمی‌دهند بلکه فقط کارهایی را انجام خواهند داد که ناچارند انجامشان دهند. زمانی که از ارنست همینگوی پرسیدند چگونه باید یک رمان را به پایان برد، پاسخ داد اولین کار این است که یخچالتان را تمیز کنید! منظور این نویسندهٔ بزرگ این بود که لازم است تا زمانی که برای نوشتن رمان روی صندلی می‌نشینید، تنها کاری که انجام می‌دهید نوشتن باشد نه تفکر به کارهایی که مانده است و شما هنوز آن‌ها را انجام نداده‌اید.

همهٔ ما از ضعفی رنج می‌بریم که بدان قانون پارکینسون نام داده‌اند. در این قانون هر مقدار زمان که شما برای به اتمام رساندن یک پروژه اختصاص می‌دهید، درست همان میزان زمانی است که در طی آن این پروژه به اتمام خواهد رسید. این بدان معناست که اگر شما برای به اتمام رساندن یک کار دوساعته، یک هفته زمان اختصاص دهید، این کار به‌صورت ناخودآگاه در دستان شما آن‌قدر پیچیده و زیاد می‌شود تا شما در رابطه با این وظیفه آن‌قدر کار داشته باشید که درست در دقایق پایانی یک هفته آن را به پایان ببرید. این بدان معنا نیست که شما در تمام این مدت در حال کار کردن روی پروژه‌تان هستید؛ اما شما برای این کار آن‌قدر استرس دارید، آن‌قدر کمبود انرژی حس می‌کنید و آن‌قدر نیازمند استراحت‌های گاه‌وبیگاه خواهید بود که تمام این مدت برای انجام وظیفه‌تان استفاده می‌شود.

برای اینکه بتوانید کاری بزرگ را تا به انتها با موفقیت به پایان برسانید باید تمرکز، فشار و قدرت متمرکز داشته باشید.

برای تغییر یک عادت بد به یک عادت خوب لازم است سیصدبار رفتار جدید خود را تکرار کنید. سیصدبار تکرار تا این که یک رفتار جدید جایگزین طرح‌های قدیمی شود که مدت‌هاست بر سطح مغز شما نقش بسته است.

میزان بهره‌وری شما بسیار بالاتر خواهد بود اگر در طی یک یا چند ساعت فقط یک وظیفه را به سرانجام برسانید و تمام حواس خود را متمرکز آن کنید تا اینکه در طی یک یا چند ساعت هم‌زمان چند کار را انجام دهید.

بسیار جالب است که همهٔ مردم آن کارهایی را که می‌خواهند و حتی می‌دانند که برایشان بسیار مفید خواهند بود انجام نمی‌دهند مگر اینکه احساس کنند مجبور هستند آن کارها را انجام دهند.

آنچه در این کتاب می‌خوانید چکیده‌ای است از یک دورهٔ فشرده به رهبری دارن هاردی به همین نام که من در آن شرکت کردم. در اولین روز از این دوره به ما گفته شد که این دوره با همهٔ دوره‌هایی که تاکنون داشته‌ایم تفاوت دارد، در این دوره خبری از موسیقی‌های هیجان‌انگیز، بالا و پایین پریدن و فریاد کشیدن نیست، این دوره یک دورهٔ جدی برای افرادی جدی است که تصمیم دارند روش‌های مستندی برای موفقیت بیاموزند و زندگی خود را برای همیشه تغییر دهند.

باورها می‌توانند حقیقت نداشته باشند؛ اما همین باورها سرنوشت ما را تعیین می‌کنند.

حقیقتی وجود دارد و آن اینکه آنچه شما می‌دانید، شما را به موفقیت نخواهد رساند بلکه آنچه انجام می‌دهید شما را به موفقیت می‌رساند.

چرا اکنون که می‌دانید انتخاب‌های شما می‌تواند زندگی‌تان را به‌طورکامل عوض کند، بازهم به‌سراغ انتخاب‌هایی می‌روید که پیش از این هم بارها تجربه‌شان کرده‌اید؟

بسیاری از افراد گذشتهٔ خود را زخم‌هایی می‌دانند که نیازمند درمان است؛ اما من فکر می‌کنم گذشتهٔ هرکدام از ما مانند ماهیچه‌هایی است که ناخواسته و ناآگاه آن‌ها را ورزیده کرده‌ایم؛ ماهیچه‌هایی که قوی‌تر شده‌اند و می‌توانند به ما کمک کنند کارهایی را انجام دهیم که بدون این قدرت نمی‌توانستیم انجامشان بدهیم.