بریده‌هایی از کتاب ۵۰+۱ نکته‌ی یک میلیون تومانی

بانک مرکزی زمانی که نرخ بهره را افزایش می‌دهد به معنای آن است که قصد دارد ترمز اقتصاد را بکشد؛ لذا ورود به دوره‌ای از رکود لاجرم، ناگزیر است و در مقابل زمانی که نرخ بهره را کاهش می‌دهد اجازه می‌دهد اقتصاد از جریان پول جدید متاثر شود.

مسائل سیاسی، امنیتی و اجتماعی از جمله مهم‌ترین عوامل ایجاد بی‌ثباتی هستند. حوادثی نظیر انفجارها، جنگ‌ها و برخوردهای اجتماعی، همگی در قالب تنش‌ها، تاثیری مخرب بر قیمت سهام می‌گذارند.

افزایش سرمایه، یک مشخصه منحصربه‌فرد بازار سرمایه نسبت به بازارهای دیگر است. در بازار ملک، هر قطعه زمین تا پایان تاریخ، متراژ مشخصی خواهد داشت و در بازار ارز و سکه و طلا، یک اسکناس صد دلاری یا یک شمش یک کیلویی برای همیشه مقدار مشخصی دارد. اما در بازار سرمایه علاوه بر قیمت، شمار سهام سرمایه‌گذاران نیز با افزایش سرمایه بالا می‌رود؛ در این شرایط است که یافتن شرکت‌هایی که رشد تولید و فروش دارند و از محل سود، افزایش سرمایه‌های پی‌درپی دارند، یک نقطه کلیدی برای سرمایه‌گذاران است. نقطه‌ای که همانند یک آسانسور شما را به طبقات بالای ثروت خواهد برد.

سهام زیان‌ده همچنین علاوه بر زیان، طعمه مناسبی برای به دام انداختن سرمایه‌گذاران کم‌تجربه‌ای است که با دیدن بازدهی سهام زیان‌ده به سمت آنها جذب شده و در نهایت با پرتفوی پر از سهام زیان‌دهی که سودی از نگهداری آن به‌دست نمی‌آورند و فروش آنها نیز با زیان سنگین همراه است، مواجه می‌شوند. در واقع گروهی از سفته‌بازان با خرید سهام ارزان شرکت‌های زیان‌ده و انتشار خبرهای واهی در مورد آنها زمینه رشد و در نهایت فروش سهام به سهامداران کم‌تجربه را فراهم می‌کنند. از آنجا که این سهام در دوره رشد، قیمت ارزانش چند برابر می‌شود، بسیار وسوسه‌کننده است و ازاین‌رو مقاومت در برابر خرید آن بسیار سخت است. در مورد سهام زیان‌ده تنها درصورتی‌که تحول جدی در شرکت رخ دهد که نشان‌دهنده خروج شرکت در آینده از زیان خواهد بود، می‌توان بررسی‌هایی را انجام داد. در غیر این‌صورت باید کاملا از این گروه از سهام پرهیز کرد. همیشه به یاد داشته باشید در بازار سرمایه ناهار رایگان وجود ندارد و هیچ تله‌ای بدون یک طعمه، کار گذاشته نمی‌شود.

باید از سهام زیان‌ده پرهیز کنید. شرکت‌های زیان‌ده، به‌ویژه آنها که زیان انباشته دارند، اغلب شرکت‌هایی هستند که سال‌ها از عمر آنها گذشته و به انتهای عمر اقتصادی خود رسیده‌اند و تنها به‌دلایلی از جمله دشواری فرآیند ورشکستگی یا داشتن منافع خاص برای سهامدار عمده به بقای خود ادامه می‌دهند

یک سرمایه‌گذار همواره باید به دنبال خبرهای تغییر مدیران باشد؛ تغییر مدیران خوب می‌تواند به معنای احتمال اعلام زنگ خطر برای فروش سهام باشد. در همین حال، تغییر مدیران ناموفق می‌تواند خبری خوب برای پایان دوره شرایط بد یک شرکت و اعلام زمان خرید سهام باشد.

هیچ‌کس تقریبا نمی‌تواند شروع و پایان یک روند بزرگ را با دقت تعیین کند؛ بنابراین در بازار همیشه باید گوش به زنگ تحولات بود و بیش از تنظیم خود براساس جریان بازار، براساس استراتژی و ارزیابی خود از هر شرکت حرکت کرد.

خبرهای خوبی نظیر تغییر مدیران، محصولات جدید، خریدهای سنگین برای قبضه مالکیت، فروش دارایی و امثال آن

دور ماندن از گروه پیشرو بازار به‌دلیل ناآشنایی و عدم درک آن صنعت یک نقطه ضعف به شمار رفته و لازم است سرمایه‌گذاران در هر دوره با افزایش دامنه معاملات خود، شناخت بیشتری را در مورد بازار به دست آورند.

تنوع، زمانی ریسک را کاهش می‌دهد که ریسک، غیرسیستماتیک باشد، وگرنه در شرایط ریسک سیستماتیک هیچ تنوعی نمی‌تواند مانع از زیان شود.

اغلب باید پذیرفت سبد سهامی با بیش از هشت نوع سهام، جنگلی غیرقابل مدیریت است. پس چهارنوع سهام پرتفوی مطابق

پول از طریق متنوع‌سازی سرمایه‌گذاری‌ها حفظ می‌شود، اما ناگزیر، بیشتر نمی‌شود.

برای سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت، خبر همه‌چیز است و آنها با شنیدن اولین خبر، سیلی از دستورات خرید یا فروش را راهی تابلو می‌کنند. اما در مقابل افراد با استراتژی بلندمدت، معمولا پس از بررسی دقیق اخبار، به شمار کمی از آنها واکنش نشان می‌دهند. زیرا می‌دانند خبرهای کمی هستند که بتوانند برای آنها تغییرات استراتژی را رقم بزنند.

افراد باید صندوقی را انتخاب کنند که در بلندمدت بازدهی بیش از شاخص داشته باشد؛ زیرا بازدهی بالاتر نسبت به شاخص یکی از ویژگی‌های اساسی انتخاب یک صندوق است. برای این کار می‌توان به سایت www.fipiran.com مراجعه کرد و بازدهی صندوق و همچنین پایداری این بازدهی در مقایسه با شرایط خوب و بد بازار را سنجید.

فلسفه اساسی در سرمایه‌گذاری، صبر برای رشد یک شرکت و توام با آن رشد سهامدار است

هرچند P/E روش متداولی است، اما استفاده افراطی از آن برای یافتن سهام با نسبت P/E کم، می‌تواند بدون توجه داشتن به اشکالات این روش، به زیان ختم شود؛ به‌ویژه آنکه پارادایم خرید سهام با P/E پایین به‌عنوان سهام ارزنده، اگر EPS اعلامی واقعی نباشد، تنها یک تله خواهد بود.

خرید بیشتر در قیمت‌های پایین‌تر، جزء مهمی از استراتژی شماست و اگر اهمیت انتخاب سهام در یک استراتژی را ۷۰ درصدِ موفقیت بدانیم، این پاسخ شما ۳۰ درصد دیگر استراتژیتان را مشخص می‌کند.

در حالت تورم بالا، شرکت‌ها علاوه بر نرخ رشد عادی در فروش و سود شرکت، که ناشی از بهبود و توسعه عملیات آن است، با رشد ناشی از قیمت نیز مواجه شده و با جهش فروش ناشی از رشد قیمت، با وجود افزایش بهای تمام‌شده، در نهایت سود بیشتری را نمایش می‌دهند و از این نظر P/E با کاهش مواجه می‌شود. البته در شرایط تورم شدید، توجیه دیگر این شرایط این است که در مقابل تورم بالا، ارزش پول کاسته شده و در مقابل سهام به‌عنوان نماینده یک دارایی واقعی با افزایش قیمت دارایی شرکت، مواجه شده، قیمت جایگزینی شرکت نیز بالا رفته و قیمت سهام بالا می‌رود

اگر تورم کاهش یابد، آنگاه بازدهی بازارها نیز کاهش می‌یابد و در بازار سهام P/E، به‌عنوان سند بازده سهام، رو به افزایش می‌گذارد.

شرایطی که در انتهای سال ۹۲ رخ داده و با افزایش نرخ بهره اوراق دولتی در شب عید، نقدینگی به‌سوی ابزار بدون ریسک هدایت شده و زمینه کاهش شاخص بورس فراهم شد و برعکس در سال‌های ۸۹ و ۹۰ با کاهش نرخ سود بانکی، نقدینگی به‌سوی بازار سرمایه هدایت شد.