بریده‌هایی از کتاب پیرمرد و دریا

آدمیزاد برای شکست خوردن ساخته نشده، اون میتونه نابود بشه ولی شکست نمی‌خوره.

آدمیزاد برای شکست خوردن ساخته نشده، اون میتونه نابود بشه ولی شکست نمی‌خوره.

خدا رو شکر ماهی‌ها به اندازه‌ی ماها که اونا را می‌کشیم باهوش نیستند هرچند که نجیب‌تر و تواناتر هستند.

او میدانست که هیچکس در دریا تنها نیست.

پیرمرد متوجه شد که چقدر خوب است به جای حرف زدن با خودت یا با دریا کسی را داشته باشی که با او صحبت کنی.

هیچ چیز بهتر از این نیست که هیچ نباشی ولی مؤثر باشی.

اکثر مردم هیچ حسی نسبت به لاک‌پشت‌ها نداشتند به خاطر این‌که قلب یک لاک پشت ساعت‌ها بعد از کشته شدن هنوز می‌تپد. پیرمرد فکر می‌کرد قلب و دست و پای من هم همین‌طور است.

با خود فکر کرد: «من اونا رو با دقت نگه می‌دارم فقط دیگه شانسی ندارم. اما کی می‌دونه؟ شاید امروز داشته باشم. هر روز یه شروع تازه ست. خوش شانس بودن بهتره ولی من ترجیح می‌دم دقیق باشم. بعدش وقتی شانس میاد تو آماده‌ای.»

«راحته. من همیشه می‌تونم دو و نیم دلار قرض بگیرم.» «من هم احتماًلا می‌تونم ولی سعی می‌کنم قرض نکنم. مردم اول قرض می‌گیرند بعد گدایی می‌کنند.»

شانس چیزیه که به شکل‌های مختلف ظاهر میشه. کسی نمیتونه تشخیصش بده.