بریده‌هایی از کتاب دختر کشیش

زندگی و مرگ هر انسان فقط یک نت است از ارکستر ابدیت که برای سرگرمی خداوند نواخته می‌شود و تصور کن که اگر از این آهنگ لذت نبری چه اتفاقی خواهد افتاد؟

زنانی‌که تن به ازدواج نمی‌دهند، رفته‌رفته پژمرده می‌شوند.

آیا تو می‌گویی از این‌که ایمانت را از دست داده‌ای ناراحتی؟ امکان دارد کسی به‌خاطر از دست دادن غده‌ی گواتر خود ناراحت شود؟

این کودکان از خانواده‌هایی بی‌فرهنگ و بدون کتاب آمده بودند، برای پدر و مادر آن‌ها خنده‌دار بود که گذشته می‌تواند چراغی برای راه آینده باشد.

«وقتی یک سری مسائل در ذهن تو دگرگون شود. آن موقع همه‌ی دنیا برایت دگرگون می‌شود، چون نوع نگاه تو هم به دنیا فرق می‌کند

اکنون چیزی حدود ده هزار مدرسه‌ی خصوصی در انگلستان هست که از این تعداد کمتر از هزارتای آنها زیرنظر دولت می‌باشند. و گرچه بعضی از آن‌ها از بقیه بهتر هستند و تعداد معینی از آن‌ها به احتمال زیاد از مدارس دولتی هم بهتر می‌باشد و با آن‌ها در رقابت هستند، ولی همه‌ی آن‌ها پیرو یک اصل شیطانی می‌باشند و هدفی جز کسب درآمد و پول ندارند و تقریبا هدفشان با هدف یک فاحشه‌خانه یا یک سطل فروشی یکسان است

بهترین روش آموزش جغرافیا، آموزش مراکز ایالت‌های انگلیسی می‌باشد. به‌طریقی این مراکز را در ذهن آن‌ها بگنجانید که بتوانند تند و سریع مانند جدول ضرب آن‌ها را نام ببرند و از حفظ بگویند. آن زمان است که آن‌ها چیزی دارند که به پدر و مادر خود نشان دهند و می‌توانند مدعی باشند که آن را یاد گرفته‌اند

اگر به دلیل این دو زار پولی که می‌گیرم نبود، هرگز خانه‌ام را به یک مدرسه تبدیل نمی‌کردم تا بچه‌ها مدرسه را روی سرشان بگذارند. باید بدانید شهریه‌ی بچه‌ها اولین و مهمترین هدف این مدرسه می‌باشد و چیزهای دیگر به دنبال این هدف در رده‌ی بعدی قرار می‌گیرند.

افراد پول‌پرست به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ دسته‌ای از آن‌ها افراد باجسارت و طمع‌کاری هستند که اگر قادر باشند می‌کوشند تو را زمین‌گیر کنند، ولی به هیچ‌وجه حاضر نمی‌شوند که دوباره به یک روسپی دو بار نگاه کنند و گروه دیگر موجودات حقیری که جرأت دست زدن به کارهای بزرگ را ندارند، ولی همیشه برای کم‌ارزش‌ترین پول، سفره‌ی گدایی پهن می‌کنند و خانم کریوی جزء گروه دوم محسوب می‌شد

هر سال رازک‌چین‌ها با شور و شوق خود را به مزارع رازک می‌رساندند و وقتی تمام می‌شد، جهت برگشتن به خانه شوق بیشتری داشتند و اصلاً دوست نداشتند دوباره جهت رازک چیدن به مزارع بازگردند، ولی سال بعد ماه اوت که می‌شد و شب‌های سرد و مزد کم و زخم دست خود را که فراموش می‌کردند و چیزی که در خاطرشان می‌ماند، بعدازظهرهای آفتابی و عرق نوشیدن در دور آتشی که شب‌های در اردوگاه برمی‌افروختند بود.